SIMONIDES AND THE DIOSCURI
Simonides idem ille de quo rettuli
victori laudem cuidam pyctae ut scriberet,
certo conductus pretio secretum petit.
exigua cum frenaret materia impetum,
usus poëtae more est et licentia
atque interposuit gemina Ledae pignora,
auctoritatem similis referens gloriae.
opus adprobavit ; sed mercedis tertiam
accepit partem. cum relicuam posceret :
illi, inquit, reddent quorum sunt laudis duae.
verum, ut ne irate te dimissum censeas,
ad cenam mihi promitte; cognatos volo
hodie invitare quorum es in numero mihi.
fraudatus quamvis et dolens iniuria,
ne male dissimulans gratiam conrumperet,
promisit. rediit hora dicta, recubuit.
splendebat hilare poculis convivium,
magno adparatu laeta resonabat domus :
repente duo cum iuvenes sparsi pulvere,
sudore multo diffluentes, corpore
humanam supra formam, cuidam servulo
mandant, ut ad se provocet Simonidem;
illius interesse, ne faciat moram.
homo perturbatus excitat Simonidem.
unum promorat vix pedem triclinio,
ruina camarae subito oppressit ceteros ;
nec ulli iuvenes sunt reperti ad ianuam.
ut est vulgatus ordo narratae rei,
omnes scierunt numinum praesentiam
vati dedisse vitam mercedis loco.
Cursu volucri, pendens in novacula,
calvus, comosa fronte, nudo occipitio
(quem si occuparis, teneas; elapsum semel non ipse possit Iuppiter reprehendere), occasionem rerum significat brevem. effectus impediret ne segnis mora, finxere antiqui talem effigiem Temporis.
Verum est, an timidos fabula decipit,
umbras corporibus vivere conditis?
cum coniux oculis imposuit manum,
supremusque dies solibus obstitit,
et tristis cineres urna coercuit:
non prodest animam tradere funeri,
sed restat miseris vivere longius?
an toti morimur, nullaque pars manet
nostri, cum profugo spiritus halitu
immixtus nebulis cessit in aera,
et nudum tetigit subdita fax latus? quidquid sol oriens, quidquid et occidens novit, caeruleis Oceanus fretis
quidquid vel veniens vel fugiens lavat,
aetas Pegaseo corripiet gradu.
quo bissena volant sidera turbine;
quo cursu properat secula volvere
astrorum dominus; quo properat modo
obliquis Hecate currere flexibus:
hoc omnes petimus fata; nec amplius,
iuratos Superis qui tetigit lacus,
ut calidis fumus ab ignibus vanescit spatium per breve sordidus; ut nubes, gravidas quas modo vidimus, Arctoi Boreae disiicit impetus :
sic hic, quo regimur, spiritus effluet.
post mortem nihil est, ipsaque mors nihil, velocis spatii meta novissima.
spem ponant avidi, solliciti metum.
tempus nos avidum devorat et chaos.
quaeris, quo iaceas post obitum loco?
quo non nata iacent. . . . Taenara et aspero
regnum sub domino limen et obsidens
custos non facili Cerberus ostio rumores vacui verbaque inania, et par sollicito fabula somnio.
SOLILOQUY OF HIPPOLYTUS
Phaedra 484-528
Non alia magis est libera et vitio carens,
ritusque melius vita quae priscos colat,
quam quae relictis moenibus silvas amat.
non illum avarae mentis inflammat furor,
qui se dicavit montium insontem iugis;
non aura populi et vulgus infidum bonis,
non pestilens invidia, non fragilis favor.
non ille regno servit, aut, regno imminens,
vanos honores sequitur, aut fluxas opes
spei metusque liber. haud illum niger
edaxque Livor dente degeneri petit;
nec scelera populos inter atque urbes sita
novit; nec omnes conscius strepitus pavet,
aut verba fingit. mille non quaerit tegi
dives columnis, nec trabes multo insolens
suffigit auro. non cruor largus pias
inundat aras, fruge nec sparsi sacra
centena nivei colla submittunt boves;
sed rure vacuo potitur, et aperto aethere
innocuus errat. callidas tantum feris
struxisse fraudes novit ; et fessus gravi
regios luxus procul
sollicito bibant
auro superbi; quam iuvat nuda manu
captasse fontem! certior somnus premit
secura duro membra versantem toro.
non in recessu furta et obscuro improbus
quaerit cubili, seque multiplici timens
domo recondit; aethera ac lucem petit,
et teste caelo vivit. hoc equidem reor
vixisse ritu, prima quos mixtos deis
profudit aetas.
RETURN OF AGAMEMNON
Agam. 773-798
AGAM. Tandem revertor sospes ad patrios lares.
o cara, salve, terra! tibi tot barbarae
dedere gentes spolia; tibi felix diu
potentis Asiae Troia submisit manus.
quid ista vates corpus effusa ac tremens
dubia labat cervice? famuli, attollite!
refovete gelido latice! iam recipit diem
marcente visu. suscita sensus tuos :
optatus ille portus aerumnis adest.
festus dies est.
CASS. festus et Troiae fuit.
CASS. cecidit ante aras pater.
|