P. Ovidii Nasonis Qvae Svpersvnt: Ad Optimorvm Librorvm Fidem Accvrate Edita ...

Cover
ex officina C. Tavchnitii, 1820
 

Ausgewählte Seiten

Andere Ausgaben - Alle anzeigen

Häufige Begriffe und Wortgruppen

Beliebte Passagen

Seite 186 - Dum licet, et loris passim potes ire solutis, Elige cui dicas "tu mihi sola places." Haec tibi non tenues veniet delapsa per auras : Quaerenda est oculis apta puella tuis.
Seite 43 - Reddebant nomen concava saxa tuum, Et quoties ego te, toties locus ipse vocabat : Ipse locus miserae ferre volebat opem.
Seite 65 - ... present judgment regards as trifling and contemptible. Every trivial cause of pleasure is apt to affect the man of too sanguine a complexion: his appetite is too keen to suffer his taste to be delicate; and he is in all respects what Ovid says of himself in love, Molle meum levibus cor est violabile telis, Et semper causa est, cur ego semper amem.
Seite 257 - Excipit ; et pingui membra quiete levat. Lenius est studium, studium tamen, alite capta, Aut lino, aut calamis praemia parva sequi. Vel, quae piscis edax avido male devoret ore, Abdere supremis aera recurva cibis.
Seite 59 - Illi blanditias, illi tibi debita verba Dicimus, amplexus accipit illa meos. Crede mihi, plus est, quam quod videatur, imago: Adde sonum cerae, Protesilaus erit. Hanc specto teneoque sinu pro coniuge vero, 155 Et, tamquam possit verba referre, queror.
Seite 170 - Nec capit admissas alveus altus aquas. Quid mecum, furiose, tibi? quid mutua differs Gaudia? quid coeptum, rustice, rumpis iter?
Seite 129 - Troes, opes! 35 Hector ab Andromaches conplexibus ibat ad arma, et, galeam capiti quae daret, uxor erat. summa ducum, Atrides, visa Priameide fertur Maenadis effusis obstipuisse comis. Mars quoque deprensus fabrilia vincula sensit; 40 notior in caelo fabula nulla fuit.
Seite 51 - Turbaque Phasiacam Graia bibistis aquam? Cur mihi plus aequo flavi placuere capilli Et decor et linguae gratia ficta tuae ? Aut semel in nostras quoniam nova puppis...
Seite 32 - Applicor ignotis : fratrique elapsa fretoque, Quod tibi' donavi, perfide, littus emo. Urbem constitui ; lateque patentia fixi Mœnia, finitimis invidiosa locis.
Seite 289 - Tu concessus amor, tu solus et ultimus illi, Tu requies fesso grata laboris eras. Te moriens, per verba novissima, questus abesse; Et mota in nomen frigida lingua tuum. INFELIX recipis, non quem promiserat ipse...

Bibliografische Informationen