P. Virgilii Maronis Opera: Les Bucoliques et les GéorgiquesL. Hachette et cie, 1867 |
Andere Ausgaben - Alle anzeigen
Häufige Begriffe und Wortgruppen
abeilles æquore æther allusion amor anciens Aratus aristis arva atque Bucol cæli cælo carmina chant circum Columelle Corydon d'ailleurs Daphnis datif dieux Diosem Dübner éditeurs éditions Églogue équivaut etiam fleuve flumina Forbiger forme génitif Géorgiques grec Griech H. N. XVIII hæc herba Hésiode Heyne hiems Hinc Homère Horace Iliade ille imité Incipe inter Iollas ipsa ipse l'Énéide labor Ladewig latins leçon du Mediceus Lucain Lucrèce Macrobe manuscrits Mediceus MENALCAS Ménalque Métam mihi Mythol neque nocte nunc nymphe Odes Odyssée omnes omnia Ovide Palatinus passage pecori Philargyrius Pline poëme poëte poétique Pollion Preller primum Properce quæ quam Quid quis quod quoque Ribbeck Romains Romanus sæpe sens Servius Silius silvæ silvis suivant sunt tamen tantum tecta terræ terre texte Théocrite Thyrsis tibi Tibulle tion Tityre Tursellinus umbra Varron verbe vigne Virgile Wagner δὲ ἐν καὶ τε
Beliebte Passagen
Seite 178 - Non alios prima crescentis origine mundi Inluxisse dies aliumve habuisse tenorem Crediderim : ver illud erat, ver magnus agebat Orbis, et hibernis parcebant flatibus Euri, Cum primae lucem pecudes hausere, virumque 340 Ferrea progenies duris caput extulit arvis, Immissaeque ferae silvis et sidera caelo.
Seite 33 - Qui legitis flores et humi nascentia fraga, frigidus, O pueri, fugite hinc, latet anguis in herba.
Seite 44 - Linus, huic mater quamvis atque huic pater adsit, Orphei Calliopea, Lino formosus Apollo.
Seite 257 - At fessae multa referunt se nocte minores, Crura thymo plenae; pascuntur et arbuta passim Et glaucas salices casiamque crocumque rubentem Et pinguem tiliam et ferrugineos hyacinthos. Omnibus una quies operum, labor omnibus unus...
Seite 140 - Denique, quid vesper serus vehat, unde serenas Ventus agat nubes, quid cogitet humidus Auster, Sol tibi signa dabit. Solem quis dicere falsum Audeat ? Ille etiam caecos instare tumultus Saepe monet, fraudemque et operta tumescere bella 465 Ille etiam exstincto miseratus Caesare Romam, Quum caput obscura nitidum ferrugine texit, Impiaque aeternam timuerunt saecula noctem.
Seite 56 - Nunc ego (namque super tibi erunt qui dicere laudes, Vare, tuas cupiant et tristia condere bella) agrestem tenui meditabor harundine Musam.
Seite 163 - Avernis? haec eadem argenti rivos aerisque metalla 165 ostendit venis atque auro plurima fluxit. haec genus acre virum, Marsos pubemque Sabellam, adsuetumque malo Ligurem, Volscosque verutos extulit; haec Decios, Marios, magnosque Camillos, Scipiadas duros bello, et te, maxime Caesar, 170 qui nunc extremis Asiae iam victor in oris imbellem avertis Romanis arcibus Indum.
Seite 203 - Olympiacae miratus praemia palmae. pascit equos, seu quis fortes ad aratra iuvencos, 50 corpora praecipue matrum legat. optima torvae forma bovis, cui turpe caput, cui plurima cervix, et crurum tenus a mento palearia pendent ; tum longo nullus lateri modus ; omnia magna, pes etiam ; et camuris hirtae sub cornibus aures.
Seite 41 - At tibi prima, puer, nullo munuscula cultu errantes hederas passim cum baccare tellus mixtaque ridenti colocasia fundet acantho. 20 Ipsae lacte domum referent distenta capellae ubera, nec magnos metuent armenta leones. Ipsa tibi blandos fundent cunabula flores. Occidet et serpens, et fallax herba veneni occidet; Assyrium vulgo nascetur amomum.
Seite 259 - Ergo ipsas quamvis angusti terminus aevi Excipiat— neque enim plus septima ducitur aestas — At genus immortale manet, multosque per annos Stat fortuna domus, et avi numerantur avorum.