Abbildungen der Seite
PDF
EPUB

er caput irrorat, ter tollit in æthera palmas;

Quicumque adspiciunt, mente carere putant.—

ubmissoque genu vultus in imagine divæ

Figit, et hos edit crine jacente sonos :

upplicis, alma, tuæ, genitrix fecunda deorum, Accipe sub certâ conditione

Casta negor.

preces.

Si tu damnas, meruisse fatebor;

Morte luam pœnas judice victa deâ.

Sed, si crimen abest, tu nostræ pignora vitæ

Re dabis, et castas casta sequere manus.
Mota dea est, sequiturque ducem, laudatque sequendo.
Index lætitiæ fertur in astra sonus.

Nox aderat: querno religant a stipite funem ;
Dantque levi somno corpora functa cibo.
Lux aderat: querno solvunt a stipite funem;
Ante tamen posito tura dedere foco :

Est locus, in Tiberin qua lubricus influit Almo,
Et nomen magno perdit ab amne minor.
Illic purpureâ canus cum veste sacerdos
Almonis dominam sacraque lavit aquis.
Exululant comites, furiosaque tibia flatur,
Et feriunt molles taurea terga manus.
Claudia præcedit, læto celeberrima vultu ;
Credita vix tandem teste pudica deâ.
Ipsa sedens plaustro portâ est invecta Capenâ :
Sparguntur junctæ flore recente boves.
Nasica accepit. Templi non perstitit auctor;
Augustus nunc est; ante Metellus erat.

Original Condition of Mankind. Obligations to Ceres.

Messis erant primis virides mortalibus herbæ,

Quas tellus nullo sollicitante dabat;
Et modo carpebant vivaci cespite gramen,

Nunc epulæ tenerâ fronde cacumen erant.
Postmodo glans nata est. Bene erat jam glande repertâ,

Duraque magnificas quercus habebat opes. Prima Ceres homini ad meliora alimenta vocato

Mutavit glandes utiliore cibo.

Illa jugo tauros collum præbere coëgit;
Tum primum soles eruta vidit humus.
Æs erat in pretio : chalybeïa massa latebat.
Heu! heu perpetuo debuit illa tegi!
Pace Ceres læta est, et vos optate, coloni,
Perpetuam pacem, perpetuumque ducem.
Farra deæ, micæque licet salientis honorem
Detis, et in veteres turea grana focos;
Et, si tura aberunt, unctas accendite tædas.

Parva bonæ Cereri, sint modo casta, placent.
A bove succincti cultros removete ministri ;
Bos aret ignavam sacrificate suem.
Apta jugo cervix non est ferienda securi;
Vivat, et in durâ sæpe laboret humo!

Story

Rape of Proserpine.

Wanderings of Ceres.

of Triptolemus.

Terra tribus scopulis vastum procurrit in æquor

Trinacris, a positu nomen adepta loci.
Grata domus Cereri. Multas ibi possidet urbes,
In quibus est culto fertilis Henna solo.
Frigida cœlestum matres Arethusa vocarat ;
Venerat ad sacras et dea flava dapes.
Filia consuetis ut erat comitata puellis,
Errabat nudo per sua prata pede.

Valle sub umbrosâ locus est, adspergine multâ
Humidus ex alto desilientis aquæ.

Tot fuerant illic, quot habet natura, colores,
Pictaque dissimili fiore nitebat humus.
Quam simul adspexit, Comites accedite, dixit,
Et mecum plenos flore referte sinus.
Præda puellares animos oblectat inanis,
Et non sentitur sedulitate labor.

Hæc implet lento calathos e vimine textos,
Hæc gremium, laxos degravat illa sinus,
Illa legit calthas, huic sunt violaria curæ,
Illa papavereas subsecat ungue comas,
Has, hyacinthe, tenes, illas, amarante, moraris,
Pars thyma, pars rorem, pars meliloton amant.
Plurima lecta rosa est, et sunt sine nomine flores.
Ipsa crocos tenues, liliaque alba legit.

Carpendi studio paullatim longius itur,

Et dominam casu nulla secuta comes. Hanc videt, et visam patruus velociter aufert, Regnaque cæruleis in sua portat equis. Illa quidem clamabat, Io carissima mater, Auferor ipsa suos abscideratque sinus. Panditur interea Diti via; namque diurnum Lumen inassueti vix patiuntur equi. At chorus æqualis, cumulatis flore canistris, Persephone, clamant, ad tua dona veni. Ut clamata silet, montes ululatibus implent, Et feriunt mæstâ pectora nuda manu. Attonita est plangore Ceres,-modo venerat HennamNec mora, Me miseram! filia, dixit, ubi es? Mentis inops rapitur, quales audire solemus

Threïcias fusis Mænadas ire comis.

Ut vitulo mugit sua mater ab ubere rapto,
Et quærit fœtus per nemus omne suos;
Sic dea: nec retinet gemitus, et concita cursu
Fertur, et e campis incipit, Henna, tuis.
Inde puellaris nacta est vestigia plantæ,
Et pressam noto pondere vidit humum.
Forsitan illa dies erroris summa fuisset,

Si non turbassent signa reperta sues.
Jamque Leontinos Amenanaque flumina cursu
Præterit, et ripas, herbifer Aci, tuas:
Præterit et Cyanen, et fontem lenis Anapi,
Et te, vorticibus non adeunde Gela.

Liquerat Ortygien, Megareaque, Pantagienque,
Quaque Symætheas accipit æquor aquas,
Antraque Cyclopum, positis exusta caminis,
Quique locus curvæ nomina falcis habet :

Himeraque, et Didymen, Acragantaque, Tauromenonque, Sacrorumque Melan pascua læta boum.

Hinc Camerinan adit, Thapsonque et Heloria Tempe,
Quaque patet Zephyro semper apertus Eryx.
Jamque Peloriaden, Lilybæaque, jamque Pachynon
Lustrarat, terræ cornua prima suæ.

Quacumque ingreditur, miseris loca cuncta querelis
Implet, ut amissum quum gemit ales Ityn;
Perque vices modo, Persephone, modo, Filia, clamat;
Clamat, et alternis nomen utrumque ciet.
Sed neque Persephone Cererem, neque filia matrem
Audit, et alternis nomen utrumque perit.
Unaque, pastorem vidisset an arva colentem,
Vox erat, Hac gressus si qua puella tulit?
Jam color unus inest rebus, tenebrisque teguntur
Omnia; jam vigiles conticuere canes.
Alta jacet vasti super ora Typhoëos Ætne,
Cujus anhelatis ignibus ardet humus.
Illic accendit geminas pro lampade pinus :
Hinc Cereris sacris nunc quoque tæda datur.
Est specus exesi structurâ pumicis asper;
Non homini regio, non adeunda feræ.
Quo simul ac venit, frænatos curribus angues
Jungit, et æquoreas sicca pererrat aquas.

« ZurückWeiter »