Abbildungen der Seite
PDF
EPUB

Interea crescat scabræ robiginis expers,
Nec vitio cœli palleat ægra seges,

Et neque deficiat macie, neque pinguior æquo
Divitiis pereat luxuriosa suis;

Et careant loliis oculos vitiantibus agri;
Nec sterilis culto surgat avena solo.
Hoc ego pro vobis, hoc vos optate, coloni,
Efficiatque ratas utraque diva preces.
Bella diu tenuere viros: erat aptior ensis
Vomere: cedebat taurus arator equo.
Sarcula cessabant, versique in pila ligones,
Factaque de rastri pondere cassis erat.
Gratia dîs domuique tuæ ! religata catenis
Jampridem nostro sub pede bella jacent.
Sub juga bos veniat, sub terras semen aratas.
Pax Cererem nutrit: pacis alumna Ceres.

Invocation to Peace.

Frondibus Actiacis comptos redimita capillos,
Pax ades, et toto mitis in orbe mane.
Dum desunt hostes, desit quoque causa triumphi;
Tu ducibus bello gloria major eris.

Sola gerat miles, quibus arma coërceat, arma,
Canteturque ferâ, nil nisi pompa, tubâ.
Horreat Æneadas et primus et ultimus orbis :
Si qua parum Romam terra timebit, amet.

Tura, sacerdotes, pacalibus addite flammis,

Albaque percussâ victima fronte cadat :

Utque domus, quæ præstat eam, cum pace perennet, Ad pia propensos vota rogate deos.

Story of Arion.

Quod mare non novit, quæ nescit Ariona tellus ?
Carmine currentes ille tenebat aquas.

Sæpe sequens agnum lupus est hâc voce retentus :
Sæpe avidum fugiens restitit agna lupum :
Sæpe canes leporesque umbrâ cubuere sub unâ,
Et stetit in saxo proxima cerva leæ ;

Et sine lite loquax cum Palladis alite cornix
Sedit, et accipitri juncta columba fuit.
Cynthia sæpe tuis fertur, vocalis Arion,
Tamquam fraternis obstupuisse modis.
Nomen Arionium Siculas impleverat urbes,
Captaque erat lyricis Ausonis ora sonis.
Inde domum repetens puppim conscendit Arion,
Atque ita quæsitas arte ferebat opes.
Forsitan, infelix, ventos undamque timebas;
At tibi nave tuâ tutius æquor erat.
Namque gubernator destricto constitit ense,
Ceteraque armatâ conscia turba manu.

Quid tibi cum gladio? dubiam rege, navita, pinum ;
Non sunt hæc digitis arma tenenda tuis,

Ille metu pavidus, Mortem non deprecor, inquit:
Sed liceat sumptâ pauca referre lyrâ.
Dant veniam, ridentque moram.

Capit ille coronam,

Quæ possit crines, Phoebe, decere tuos. Induerat Tyrio bis tinctam murice pallam :

Reddidit icta suos pollice chorda sonos : Protinus in medias ornatus desilit undas Spargitur impulsâ cærula puppis aquâ. Inde fide majus-tergo delphina recurvo Se memorant oneri supposuisse novo. Ille sedens citharamque tenet, pretiumque vehendi Cantat, et æquoreas carmine mulcet aquas. Dî pia facta vident; astris delphina recepit Jupiter, et stellas jussit habere novem.

Destruction of the Fabii.

Hæc fuit illa dies, in qua Vejentibus arvis
Ter centum Fabii ter cecidere duo.
Una domus vires et onus susceperat urbis :
Sumunt gentiles arma professa manus.
Egreditur castris miles generosus ab îsdem,
E quîs dux fieri quilibet aptus erat.
Ut celeri passu Cremeram tetigere rapacem,
-Turbidus hibernis ille fluebat aquis—
Castra loco ponunt: destrictis ensibus ipsi
Tyrrhenum valido Marte per agmen eunt:

Non aliter, quam quum Libycâ de rupe leones
Invadunt sparsos lata per arva greges.
Diffugiunt hostes, inhonestaque vulnera tergo
Accipiunt: Tusco sanguine terra rubet.
Sic iterum, sic sæpe cadunt. Ubi vincere aperte
Non datur, insidias armaque cæca parant.
Campus erat campi claudebant ultima colles,
Silvaque montanas occulere apta feras.
In medio paucos armentaque rara relinquunt :
Cetera virgultis abdita turba latet.

Ecce, velut torrens undis pluvialibus auctus
Aut nive, quæ Zephyro victa tepente fluit,
Per sata perque vias fertur, nec, ut ante solebat,
Riparum clausas margine finit aquas :

Sic Fabii latis vallem discursibus implent,

Quosque vident, spernunt, nec metus alter inest. Quo ruitis, generosa domus ? male creditur hosti. Simplex nobilitas, perfida tela cave.

Fraude perit virtus. In apertos undique campos
Prosiliunt hostes, et latus omne tenent.

Quid facient pauci contra tot millia fortes?
Quidve, quod in misero tempore restet, habent?
Sicut aper silvis longe Laurentibus actus

Fulmineo celeres dissipat ore canes;

Mox tamen ipse perit: sic non moriuntur inulti,

Vulneraque alternâ dantque feruntque manu. Una dies Fabios ad bellum miserat omnes :

Ad bellum missos perdidit una dies.

Ut tamen Herculeæ superessent semina gentis,
Credibile est ipsos consuluisse deos.

Nam puer impubes et adhuc non utilis armis
Urus de Fabiâ gente relictus erat;
Scilicet, ut posses olim tu, Maxime, nasci,
Cui res cunctando restituenda foret.

Origin of the Lupercalia; or Sacred Rites in Honour of Pan.

Dicite, Pierides, sacrorum quæ sit origo,
Attigerint Latias unde petita domos.
Pana deum pecoris veteres coluisse feruntur
Arcades. Arcadiis plurimus ille jugis.
Testis erit Pholoë, testes Stymphalides undæ,
Quique citis Ladon in mare currit aquis.
Pan erat armenti custos, Pan numen equarum :
Munus ob incolumes ille ferebat oves.
Transtulit Evander silvestria numina secum.
Hic, ubi nunc urbs est, tum locus urbis erat.
Inde deum colimus, devectaque sacra Pelasgis
Flamen ad hæc prisco more Dialis erat.
Cur igitur currant, et cur-sic currere mos est-
Nuda ferant positâ corpora veste, rogas ?
Ipse deus velox discurrere gaudet in altis
Montibus, et subitas concitat ille feras.
Ipse deus nudus nudos jubet ire ministros :

Nec satis ad cursum commoda vestis erat.

« ZurückWeiter »