Ad Joannem Miltonem Anglum triplici poeseos laurea coronandum, Græca nimirum, Latina, atque Hetrusca, Epigramma Joannis Salsilli Romani. CEDE Meles, cedat depressa Mincius urna; At Thamesis victor cunctis ferat altior undas, Ad Joannem Miltonum. GRECIA Mæonidem, jactet sibi Roma Maronem, Anglia Miltonum jactat utrique parem. SELVAGGI. Al Signior Gio. Miltoni Nobile Inglese. ODE. ERGIMI all' Etra ò Clio Perche di stelle intreccierò corona Non più del Biondo Dio La Fronde eterna in Pindo, e in Elicona, Non puo del tempo edace Rimaner preda, eterno alto valore Non puo l'oblio rapace Furar dalle memorie eccelso onore, Su l'arco di mia cetra un dardo forte Virtù m' adatti, e ferirò la morte. Del Ocean profondo Cinta dagli ampi gorghi Anglia resiede Però che il suo valor l' umana eccede: Ch' hanno a ragion del sovruman tra noi. Alla virtù sbandita Danno ne i petti lor fido ricetto, Perche in lei san trovar gioia, e diletto; Lungi dal Patrio lido Spinse Zeusi l' industre ardente brama; Con aurea tromba rimbombar la fama, Cosi l'Ape Ingegnosa Trae con industria il suo liquor pregiato E quanti vaghi fiori ornano il prato; Di bella gloria amenta Milton dal Ciel natio per varie parti Volgesti a ricercar scienze, ed arti; Fabro quasi divino Sol virtù rintracciando il tuo pensiero Chi di nobil valor calca il sentiero ; Quanti nacquero in Flora O in lei del parlar Tosco appreser l'arte, Il mondo fatta eterna in dotte carte, Volesti ricercar per tuo tesoro, E parlasti con lor nell' Nell' altera Babelle opre loro. Per te il parlar confuse Giove in vano, Di se stessa trofeo cadde su'l piano : Ch' Ode oltr' all Anglia il suo piu degno Idioma Spagna, Francia, Toscana, e Grecia, e Roma. I più profondi arcani Ch' occulta la natura e in cielo e in terra Ch' à Ingegni sovrumani Troppo avaro tal' hor gli chiude, e serra, Non batta il Tempo l' ale, Fermisi immoto, e in un fermin si gl' anni, Scorron di troppo ingiuriosi a i danni; Dammi tua dolce Cetra Se vuoi ch' io dica del tuo dolce canto, Di farti huomo celeste ottiene il vanto, Io o che in riva del Arno Tento spiegar tuo merto alto, e preclaro E ad ammirar, non a lodarlo imparo ; Del sig. ANTONIO FRANCINI, Gentilhuomo Fiorentino. JOANNI MILTONI LONDINENSI. Juveni patria, virtutibus eximio, VIRO qui multa peregrinatione, studio cuncta orbis terrarum loca perspexit, ut novus Ulysses omnia ubique ab omnibus apprehenderet: Polyglotto, in cujus ore linguæ jam deperditæ sic reviviscunt, ut idiomata omnia sint in ejus laudibus infacunda; et jure ea percallet, ut admirationes et plausus populorum ab propria sapientia excitatos intelligat : Illi, cujus animi dotes corporisque sensus ad admirationem commovent, et per ipsam motum cuique auferunt; cujus opera ad plausus hortantur, sed venustate vocem laudatoribus adimunt: Cui in memoria totus orbis; in intellectu sapientia; in voluntate ardor gloriæ; in ore eloquentia; harmonicos cœlestium sphærarum sonitus astronomia duce audienti; characteres mirabilium naturæ, per quos Dei magnitudo describitur, magistra philosophia legenti; antiquitatum latebras, vetustatis excidia, eruditionis ambages, comite assidua autorum lectione, Exquirenti, restauranti, percurrenti: Illi in cujus virtutibus evulgandis ora Famæ non sufficiant, nec hominum stupor in laudandis şatis est, reverentiæ et amoris ergo hoc ejus meritis debitum admirationis tributum offert CAROLUS DATUS, Patricius Florentinus, Tanto homini servus, tantæ virtutis amator. |