445 Neve operis famam posset delere vetustas, 450 455 446. Instituit sacros. Sciendum apud Graecos nobilitata fuisse quatuor ludorum genera, Olympiacos, Pythios, Isthmios, Nemeaeos, de quibus Pausanias, lib. 2. c. 3. Natal. Com. lib. 5. c. 12. et 34. Scalig. poët lih. 1. cap. 23. 449. Esculeae frondis honorem. Coronam ex frondibus esculi confectam. Esculus enim arbor est glandifera, sic dicta, quod prisci ex illius fructu escam sumerent. FAB. IX. Arg. Primus amor Phoebi Daphne Peneïa, ec. Daphne Penei fluminis filia, omnium virginum, quae in Thessalia essent, speciosissima habebatur, adeo quidem ut deos pulchritudine sua caperet: Apollo cum eam conspexisset, forma ejus expalluit. Quam cum neque pollicitis, neque precibus vincere posset, vim ei inferre instituit: at illa cursu conspectu ejus effugere cupiens, patrem invocavit, ut virginitati suae, quam sibi permiserat, ferret auxilium; quam ille, auditis precibus filiae, deorum ut vim effugeret, in laurum convertit. 452. Peneïa. Daphne fingitur Penei filia, quod laurus abunde nascatur in ripis Penei, qui fluvius e radicibus Pindi montis ortus, per Tempe amoenissimum Thessaliae nemus labitur, 119 E perchè il tempo ingordo non s'ingegni Tor la memoria di sì degna offesa: Più giochi instituì celebri e degni, Per l'età giovenil nobil contesa : Chiamolli Pitj, e diè premj condegni Al vincitor d''ogni proposta impresa, Che per immense e più lodate prove Si coronava dell' arbor di Giove. 120 Colui, che più veloce era nel corso Cingea di quelle frondi il capo a tondo, 121 Apollo allor d'ogni arbor d'ogni sorte Ornò le belle tempie e il suo crin d'oro: Fin che il suo primo amor non fe'di sorte, Che nacque al mondo il sempre verde alloro, E non fu l'empia e dispietata sorte, Che 'l fece entrar nell' amoroso coro: Ma sdegno, onde lo Dio d'amor s'accese Per l'arroganza, che d'Apollo intese. 122 Lieto Apollo sen gìa gonfio, e superbo, D'aver ucciso il mostro orrendo, e crudo, Ed incontrato in quel garzone acerbo, Contra il cui stral non vale elmo, nè scudo: Vedendogli incurvar le corna, e il nerbo All'arco, e gir con tanta audacia ignudo, Si tenne a grande ingiuria, a grande incarco, Che sì fiero, ed altier portasse l'arco. Quidque tibi, lascive puer, cum fortibus armis? Filius huic Veneris: Figat tuus omnia, Phoebe, 461. Nescio quos amores. Cum quodam contemptu haec dicuntur; ac si diceret, leves, molles, atque viris negligendos. 123 Ed a lui disse: lascivo fanciullo Che vuoi tu fare o di saette, o d'archi? A me sta ben usar l'arco, e lo strale, Leggier fanciul con la tua face attendi Con quella ne'tuoi servi imprimi e accendi Vaglia con fere pur l'arco che mostri, E spiegò ratto le veloci penne, E nel monte Parnaso il vol ritenne. Eque sagittiferá promsit duo tela pharetra Diversorum operum: fugat hoc, facit illud amorem : Quod facit, auratum est, et cuspide fulget acutá: 470 Quod fugat, obtusum est, et habet sub arundine plum bum. Hoc Deus in Nympha Peneïde fixit: at illo curat. 480 Saepe pater dixit: Generum mihi, filia, debes : Saepe pater dixit: Debes mihi, nata, nepotes. Illa velut crimen taedas exosa jugales, 474. Fugit altera. Fingit Daphne Apollinem fugere, quod laurus umbram et opaca loca amet. 477. Vitta coërcebat. Vitta tegmen est capitis muliebre. Et alia virginum, alia matronarum. Vitta duntaxat fluentes capillos colligebat. Sine lege. Sine ordine. 483. Taedas jugales. Nuptias. Novis enim nuptis quinque faces accen. sae praeferebantur, ut Plutarchus scribit in problematis. |