T. Lucretii Cari, De rerum natura, libri sex

Cover
sumtibus Rodwell et Martin [etc.] excudit T. Davison, 1821 - 209 Seiten

Im Buch

Ausgewählte Seiten

Andere Ausgaben - Alle anzeigen

Häufige Begriffe und Wortgruppen

Beliebte Passagen

Seite 128 - Eximia veste et victu convivia, ludi, pocula crebra, unguenta coronae serta parantur, nequiquam, quoniam medio de fonte leporum surgit amari aliquid quod in ipsis floribus angat...
Seite 26 - Nunc age quod superest cognosce et clarius audi. nec me animi fallit quam sint obscura ; sed acri percussit thyrso laudis spes magna meum cor et simul incussit suavem mi in pectus amorem musarum, quo nunc instinctus mente vigenti 925 avia Pieridum peragro loca nullius ante trita solo.
Seite 32 - Suave, mari magno turbantibus sequora ventis, E terra magnum alterius spectare laborem : Non quia vexari quemquam est jucunda voluptas, Sed quibus ipse malis careas quia cernere suave est.
Seite 32 - Sed nil dulcius est, bene quam munita tenere Edita doctrina sapientum templa serena, Despicere unde queas alios passimque videre Errare atque viam palantis quaerere vitae, Certare ingenio, contendere nobilitate, Noctes atque dies niti praestante labore Ad summas emergere opes rerumque potiri.
Seite 93 - Atque in eo semper durum sufferre laborem ; Hoc est adverso nixantem trudere monte Saxum; quod tamen a summo jam vertice rursum Volvitur, et plani raptim petit aequora campi.
Seite 66 - Nec tellus obstat, quin omnia dispiciantur, Sub pedibus quaecumque infra per inane geruntur. His ibi me rebus quaedam divina voluptas Percipit atque horror, quod sic natura tua vi 30 Tam manifesta patens ex omni parte retecta est.
Seite 132 - Et quibus ipsa modis tractetur blanda voluptas, id quoque permagni refert ; nam more ferarum quadrupedumque magis ritu plerumque putantur concipere uxores, quia sic loca sumere possunt, 1266 pectoribus positis, sublatis semina lumbis. nee molles opu...
Seite 27 - ... volgus abhorret ab hac, volui tibi suaviloquenti carmine Pierio rationem exponere nostram et quasi musaeo dulci contingere melle...
Seite 3 - Ergo vivida vis animi pervicit, et extra processit longe flammantia moenia mundi atque omne immensum peragravit mente animoque, unde refert nobis victor quid possit oriri, quid nequeat, finita potestas denique cuique quanam sit ratione atque alte terminus haerens. Quare religio pedibus subiecta vicissim obteritur, nos exaequat victoria caelo.
Seite 160 - A parvis quod enim consuerant cernere semper alterno tenebras et lucem tempore gigni, non erat ut fieri posset mirarier umquam nec diffidere ne terras aeterna teneret nox in perpetuum detracto lumine solis.

Bibliografische Informationen