Jam feror in pugnas et nondum cornua sumpsi:
Nec mihi sumendi causa sit ulla velim.
Circus adhuc cessat: spargit tamen acer arenam
Taurus et infesto jam pede pulsat humum.
Hoc quoque quam volui plus est. Cane, Musa,

30

receptus,

Dum licet huic nomen dissimulare suum.

HEROIDES.

Phyllis to Demophoon.

She complains of his long absence (1-8); tells him how she had hoped and invented causes for his delay, but he does not come (9-26); what fault has she committed but loving him? (27-31); where are all his vows sworn by so many gods? (32-44); she helped his departure, trusting in his good faith and the gods (45-54); she grieves not that she gave him a home but herself, which she did, relying on his gratitude (55-62); what an addition to the achievements of his father Theseus will be the betrayal of a trusting girl (63-74); he can only imitate his father in his one crime, that of deserting Ariadne; but she has married another, while Phyllis is taunted by all (75-84); it would be the greatest blessing to her people as to herself if he would return, but he will not (85-90); how fondly he embraced her when he was going, and bade her expect him soon (91-98); how can she expect him? perhaps he is already married to another, and has forgotten Phyllis (99106); Phyllis, who entertained him, and gave him wealth, a kingdom, and herself (107-120); day and night she

wanders on the shore, and every ship she thinks is his (121-130); she is resolved to kill herself, and he will be recorded on her tomb as her destroyer (131-fin.).

HOSPITA, Demophoon, tua te Rhodopeïa Phyllis
Ultra promissum tempus abesse queror.
Cornua quum Lunae pleno semel orbe coissent,
Littoribus nostris ancora pacta tua est.
Luna quater latuit, pleno quater orbe recrevit,
Nec vehit Actaeas Sithonis unda rates.
Tempora si numeres, bene quae numeramus amantes,
Non venit ante suum nostra querela diem.
Spes quoque lenta fuit: tarde quae credita laedunt
Credimus: invita nunc et amante nocent.
Saepe fui mendax pro te mihi: saepe putavi
Alba procellosos vela referre Notos.

10

Thesea devovi quia te dimittere nollet;

Nec tenuit cursus forsitan ille tuos.

Interdum timui ne, dum vada tendis ad Hebri, 15
Mersa foret cana naufraga puppis aqua.
Saepe deos supplex pro te, scelerate, rogavi
Cum prece turicremis devenerata focis.
Saepe videns ventos caelo pelagoque faventes
Ipsa mihi dixi: Si valet ille venit.
20
Denique fidus amor quidquid properantibus obstat
Finxit et ad causas ingeniosa fui.
At tu lentus abes: nec te jurata reducunt
Numina nec nostro motus amore redis.
Demophoon, ventis et verba et vela dedisti.
Vela queror reditu verba carere fide.
Dic mihi quid feci nisi non sapienter amavi?
Crimine te potui demeruisse meo.

25

Unum in me scelus est quod te, scelerate, recepi, Sed scelus hoc meriti pondus et instar habet. 30 Jura fides ubi nunc commissaque dextera dextrae,

Quique erat in falso plurimus ore deus? Promissus socios ubi nunc Hymenaeus in annos, Qui mihi conjugii sponsor et obses erat? Per mare quod totum ventis agitatur et undis, 35 Per quod saepe ieras, per quod iturus eras: Perque tuum mihi jurasti (nisi fictus et ille est), Concita qui ventis aequora mulcet avum : Per Venerem nimiumque mihi facientia tela, Altera tela arcus, altera tela faces: Junonemque toris quae praesidet alma maritis, Et per taediferae mystica sacra deae. Si de tot laesis sua numina quisque deorum Vindicet, in poenas non satis unus eris. At laceras etiam puppes furiosa refeci Ut qua desererer firma carina foret: Remigiumque dedi quo me fugiturus abires. Heu patior telis vulnera facta meis! Credidimus blandis quorum tibi copia verbis ; Credidimus generi nominibusque tuis : 50 Credidimus lacrimis: an et hae simulare docentur ? Hae quoque habent artes quaque jubentur eunt? Dis quoque credidimus: quo jam tot pignora nobis? Parte satis potui qualibet inde capi.

Nec moveor quod te juvi portuque locoque: 55 Debuit hoc meriti summa fuisse mei.

Turpiter hospitium lecto cumulasse jugali
Poenitet et lateri conseruisse latus.

Quae fuit ante illam mallem suprema fuisset
Nox mihi dum potui Phyllis honesta mori.

40

45

60

Speravi melius quia me meruisse putavi.
Quaecumque ex merito spes venit aequa venit.
Fallere credentem non est operosa puellam
Gloria; simplicitas digna favore fuit.
Sum decepta tuis et amans et femina verbis.
Di faciant laudis summa sit ista tuae :
Inter et Aegidas media statuaris in urbe :
Magnificus titulis stet pater ante suis.
Quum fuerit Sciron lectus torvusque Procrustes
Et Sinis et tauri mistaque forma viri;
Et domitae bello Thebae fusique Bimembres,
Et pulsata nigri regia caeca dei :
Hoc tua post illum titulo signetur imago :
Hic est cujus amans hospita capta dolo est.
De tanta rerum turba factisque parentis
Sedit in ingenio Cressa relicta tuo.
Quod solum excusat solum miraris in illo.
Heredem patriae, perfide, fraudis agis.
Illa (nec invideo) fruitur meliore marito,
Inque capistratis tigribus alta sedet :
At mea despecti fugiunt connubia Thraces,
Quod feror externum praeposuisse meis.
Atque aliquis Doctas jam nunc eat inquit Athenas.
Armiferam Thracen qui regat alter erit.
Exitus acta probat: careat successibus opto
Quisquis ab eventu facta notanda putat.
At si nostra tuo spumescant aequora remo,
Jam mihi jam dicar consuluisse meis.
Sed neque consului, nec te mea regia tanget
Fessave Bistonia membra lavabis aqua.
Illa meis oculis species abeuntis inhaeret,
Quum premeret portus classis itura meos.

65

70

75

80

85

90

Ausus es amplecti colloque infusus amantis
Oscula per longas jungere pressa moras:
Cumque tuis lacrimis lacrimas confundere nos-
tras,

Quodque foret velis aura secunda queri :
Et mihi discedens suprema dicere voce:

Phylli, face exspectes Demophoonta tuum.
Exspectem qui me nunquam visurus abisti?
Exspectem pelago vela negata meo?
Et tamen exspecto: redeas modo serus amanti,
Ut tua sit solo tempore lapsa fides.

Quid precor infelix? Jam te tenet altera conjux
Forsitan et nobis qui male favit amor.
Utque tibi excidimus nullam, puto, Phyllida nosti.
Hei mihi! si quae sim Phyllis et unde rogas:
Quae tibi, Demophoon, longis erroribus acto
Threïcios portus hospitiumque dedi:
Cujus opes auxere meae: cui dives egenti
Munera multa dedi, multa datura fui :
Quae tibi subjeci latissima regna Lycurgi,
Nomine femineo vix satis apta regi,
Qua patet umbrosum Rhodope glacialis ad

Haemum

100

110

Et sacer admissas exigit Hebrus aquas: Cui mea virginitas avibus libata sinistris, Castaque fallaci zona recincta manu. Pronuba Tisiphone thalamis ululavit in illis, Et cecinit moestum devia carmen avis. Adfuit Alecto brevibus torquata colubris, Suntque sepulcrali lumina mota face. Moesta tamen scopulos fruticosaque littora calco, Quaque patent oculis aequora lata meis.

120

115