Abbildungen der Seite
PDF
EPUB

prospiciens, prolem sancta de conjuge natam ferre simul nomenque suum curasque jubebi nec, nisi cum senior Pylios aequaverit anno aetherias sedes cognataque sidera tanget. hanc animam interea caeso de corpore raptar fac jubar, ut semper Capitolia nostra forumqu divus ab excelsa prospectet Julius aede.'

Vix ea fatus erat, media cum sede senatus constitit alma Venus, nulli cernenda, suique Caesaris eripuit membris, nec in aëra solvi passa recentem animam caelestibus intulit astı dumque tulit, lumen capere atque ignescere se emisitque sinu. Luna volat altius illa, flammiferumque trahens spatioso limite crinem stella micat, natique videns benefacta fatetur esse suis majora, et vinci gaudet ab illo. hic sua praeferri quamquam vetat acta paternis libera fama tamen nullisque obnoxia jussis invitum praefert, unaque in parte repugnat. sic magni cedit titulis Agamemnonis Atreus; Aegea sic Theseus, sic Pelea vincit Achilles. denique, ut exemplis ipsos aequantibus utar, sic et Saturnus minor est Jove. Juppiter arces temperat aetherias et mundi regna triformis ; terra sub Augusto: pater est et rector uterque.

Di, precor, Aeneae comites, quibus ensis et ig cesserunt, dique Indigetes, genitorque Quirine Urbis, et invicti genitor Gradive Quirini, Vestaque Caesareos inter sacrata penates, et cum Caesarea tu, Phoebe domestice, Vesta, quique tenes altus Tarpeïas Juppiter arces, quosque alios vati fas appellare piumque est : tarda sit illa dies et nostro serior aevo.

faveatque precantibus absens.

870

as exegi, quod nec Jovis ira nec ignis rum nec edax abolere vetustas.

a dies, quae nil nisi corporis hujus
erti spatium mihi finiat aevi:
meliore mei super alta perennis
omenque erit indelebile nostrum.
domitis Romana potentia terris,
buli, perque omnia saecula fama,
at veri vatum praesagia, vivam.

875

SHORTER POEMS.

I. THE FASTI.

THE word fasti, properly applied to those days of the year on which it was permitted (fas) to transact public business, came to be applied to the Roman Calendar, or systematic arrangement and classification of the days of each month. Ovid's purpose in this poem was to cast this calendar into a poetic form, describing whatever was peculiar and characteristic in the Roman usages, -as festivals and rites, and working into it whatever traditions and myths were current among the people. The Roman religion was so meagre in the elements of fable, that its mythology, as presented in this work, is hardly more than a clumsy adaptation and vamping over of Grecian myths. It was, however, as rich in form and ceremonial as it was poor in story; and the most valuable and original portions of the Fasti are those which describe fragments of these primitive rites, which had managed to survive the inroad of the more fashionable Greek and Oriental forms of worship, and still lingered in the community. Some of them, indeed, held their own for centuries longer, and some were transformed and adopted into the Christian calendar.

Only six books of the Fasti, containing the months from January to June inclusive, are extant. It is a much disputed question whether the other six books have been lost, or were never written. It is probable that they were written in the rough, but unfinished at the time of the poet's exile, and never published. At any rate, there are no citations in ancient authors from any but the first six books.

The following extracts from the fourth book (April) contain a description of two very ancient festivals, with the traditional account of the founding of Rome, introduced in the usual manner of the poet.

1. The Festival of Pales (April 21).

NOX abiit, oriturque Aurora.

Parilia poscor:

Non poscor frustra, si favet alma Pales.

[blocks in formation]

Alma Pales, faveas pastoria sacra canenti,
Prosequor officio si tua festa pio.

Certe ego de vitulo cinerem stipulasque fabalis
Saepe tuli plena (februa casta) manu.
Certe ego transilui positas ter in ordine flammas,
Udaque roratas laurea misit aquas.
Mota dea est, operique favet: navalibus exi,
Puppis! habent ventos jam mea vela suos.
I, pete virginea, populus, suffimen ab ara :
Vesta dabit; Vestae munere purus eris.
Sanguis equi suffimen erit, vitulique favilla,

Tertia res durae culmen inane fabae.

Pastor, oves saturas ad prima crepuscula lustra :
Unda prius spargat, virgaque verrat humum.
Frondibus et fixis decorentur ovilia ramis,

Et tegat ornatas longa corona fores.

Caerulei fiant vivo de sulphure fumi,
Tactaque fumanti sulphure balet ovis.

[FASTI

Ure mares oleas, taedamque, herbasque Sabinas,
Et crepet in mediis laurus adusta focis.

725

730

735

740

Libaque de milio milii fiscella sequetur:
Rustica praecipue est hoc dea laeta cibo.

Adde dapes mulctramque suas, dapibusque resectis
Silvicolam tepido lacte precare Palen.

Consule (dic) pecori pariter pecorisque magistris :
Effugiat stabulis noxa repulsa meis.
Sive sacro pavi, sedive sub arbore sacra,
Pabulaque e bustis inscia carpsit ovis;
Si nemus intravi vetitum, nostrisve fugatae
Sunt oculis nymphae, semicaperve deus;
Si mea falx ramo lucum spoliavit opaco,
Unde data est aegrae fiscina frondis ovi;
Da veniam culpae, nec, dum degrandinat, obsit
Agresti fano supposuisse pecus.

745

750

755

« ZurückWeiter »