Abbildungen der Seite
PDF
EPUB

Quoniam non supererat in Civitate Civis senior, Nec in Universitate Doctor.

Hie vir frustra vixit; nam laboravit frustra. Nunquam enim quod Usus vitæ postulat, Utcumque Moderatum, aut sibi assecutus est, Aut suis

Concionator publicus per Annos LIII.
Et Doctor suæ facultatis XLIII.
Quinetiam, frustra:

Nam cum hæc scriberet, licet admodum senex,
Nunquam Ecclesiam obtinuisset,

Que redderet quotannis LXXX minas.
Mirum!

Sacerdos attamen fuit

Sub Imperio Georgii III. Magnæ Britanniæ

Regis,

Qui caput esse audit insuper Ecclesiæ.
At vero, quanquam Regis Familiæ fidus
Subditus,

Et suo damno fidus,

Nunquam tamen tulit, vel fidei politica Vel operis Sacerdotalis præmium. Adeo ut hujus hominis vita comparetur Proventui arboris, naturâ fertilis Sed quæ tempestatibus subinde agitata, Calique inclementiâ oppressa, et tandem victa, Fructum suum cum vitâ perdidit. Quod perinde est, ac si a principio facta fuisset sterilis.

Sic visum est Creatori

Opus texere, et retexere suum.
Sicciné, ait Psalmista, Deus,

Omnes homines in mendacium,
Aut deceptionem creâsti? *

Psalm lxxxix. ver. 48. edit. Jun. et Tremell.

Si hoc verum sit,

Tum præter inferna illa, ab antiquis temporibus
Credita et formidata,

Locus pænæ est etiam hæc Terra nostra,
Ubi sic decipimur; ubi

Per tramites perplexos iter, et ad quodvis
Divorticulum crebri laquei et insidiæ locantur,
Atque post infinitum molimen
Spei perpetua frustratio:

Qui cruciatus!

Patet, igitur, in hunc orbem eo fine inducimur,
Semper aliquid pati;

Et, quod maximum inter homines
Habitum est, et nominatum supplicium,
Patiendo mori.

Nonne hæc est pæna per totum,
Quando mors, cujus causâ nascimur,
Ut Supremum et grande officium ultionis
Coronat opus ?

Cur ita comparatum est, aut quam ob causam
Huc venimus puniendi? An in hanc vitam
Ex aliâ vitâ profecti sumus ? an-
sed melius est intactas relinquere
Quæstiones tam difficiles :-Deus noverit,
Hominem vero puto scire nullum.
Abi, Viator:

Nam adhuc calcanda tibi semita tortuosa vitæ:
Repone animo, et converte, si potes, in tuum
Usum

Arcanum Regis sapientissimi documentuma,
Vanitas Vanitatum,

'Universum hoc est Vanitas !' *

De usu aphorismi hujus

Eccles, i. ver. 1.

Commentariolum

Commentariolum adjacet, infra; dicendo
Se observâsse in diebus suæ deceptionis,
Hoc est, vitæ suæ,

Est justus scilicet, periens in Justitia suâ ;

Est sceleratus, qui promulgatur in suo scelere.
Ideo,

Pone modum justitiæ, et

Scientiæ pone modum;

Ulterius progredi periculosum:

Nam cur te ibis perditum * ?†

N⚫. II.

In the Chancel of St. James's Church, Westminster.

Near this place lie the remains of
Mary Delany,

Daughter of Bernard Granville, Esq.
And niece of

George Granville Lord Lansdowne.
She was married first to

Alexander Pendarves of Roscrow
in the County of Cornwall, Esq.
And secondly, to Patrick Delany, D.D.
Dean of Down, in Ireland.

She was born the 14th of May, 1700;
And died the 15th of April, 1788.
She was a lady

Of singular ingenuity and politeness,
And unaffected piety:

Those qualities

Had endeared her thro' life

To many noble and excellent persons,
And made the close of it illustrious

Eccles. vii. ver. 16.

↑ Gent. Mag. Vol. Izi, p. 967.

By

By procuring for her

Many signal marks of grace and honour
From their Majesties. *

No. III.

Intended Epitaph at Kingston, near Canterbury.

+ H.S.E.

Rev. Gul. Dejovas Byrche, A.M.
Evi, in quo vixit, decus et ornamentum; §
Suavitatis indolis, candoris, ac benevolentiæ,
omnibus exemplar.

Linguarum tam hodiernarum, quam anti-
quarum scientia,

paucis cessit,

rebus mathematicis, ac pietate non ficta,
nulli.

Corporis infirmi diu incola,

carceris tandem impatiens,

Cœlum versus avolavit
anima,

die Martis 7°, ætatis 62,

Salutis 1792

Ad memoriam tam chari capitis conservandam,
Elizabetha-illius vidua morens,

H.M.P.

* Gent. Mag. Vel. Ixvi. p. 807.

†This seems to me preferable to the epitaph which has since been placed on Mr. Byrche's monument in the above church.

Gent. Mag. Vol. Ixii. p. 411.

These words are a little extravagant; as Mr. Byrche, from diffidence, or some other cause, 'never exhibited either his learning or his talents to the public, which is much to be lamented, since they were undoubtedly of a very high kind: and nothing could exceed the goodness of his heart and disposition.

VOL. IV.

No.

N. IV.

From Winchester Cathedral.

In memory of the Reverend
William Cawthorne Unwin, M.A.*

rector of Stock in Essex.

He was educated at the Charter-
house in London, under the Rev. Dr.
Crusius; and, having gone through the
education of that school, he was at
an early period admitted to
Christ's College, Cambridge.
He died, in this city, the 29th
Nov. 1786, aged 41 years, leaving

A widow and three young children. †

N. V.

From Weston Favell Church, Northamptonshire.

Here lie the remains

of the Rev. James Hervey, A. M.
late rector of this parish;

that very pious man,

and much-admired author!

who died Dec. 25th, 1758,

in the 45th year of his age.

Reader, expect no more; to make him known
Vain the fond elegy and figur'd stone:

A name more lasting shall his writings give;

There view display'd his heavenly soul, and live. §

• The husband of Cowper's Mary, and father to his correspondent, the

Rev. W. Unwin.

+ Gent. Mag. Vol. Ixiii. p. 217.

‡ Autbor of “Meditations among the Tombs," &c.

§ Gent. Mag. Vol. lxvi. p. 488.

ART.

« ZurückWeiter »