VIIII. Memnona si mater, mater plorauit Achillem, Et tangunt magnas tristia fata deas, Flebilis indignos, Elegeia, solue capillos. A, nimis ex uero nunc tibi nomen erit! 5 Ille tui uates operis, tua fama, Tibullus Ardet in extructo, corpus inane, rogo. Ecce, puer Veneris fert euersamque pharetram Et fractos arcus et sine luce facem. Aspice, demissis ut eat miserabilis alis 10 Pectoraque infesta tundat aperta manu. Excipiunt lacrimas sparsi per colla capilli, Oraque singultu concutiente sonant. Fratris in Aeneae sic illum funere dicunt Egressum tectis, pulcher Iule, tuis. 15 Nec minus est confusa Venus moriente Tibullo, Quam iuueni rupit cum ferus inguen aper. At sacri uates et diuum cura uocamur. Sunt etiam, qui nos numen habere putent. Scilicet omne sacrum mors inportuna profanat. 20 Omnibus obscuras inicit illa manus. Quid pater Ismario, quid mater profuit Orpheo? 25 Adice Maeoniden, a quo ceu fonte perenni 30 Hunc quoque summa dies nigro submersit Auerno. Durat opus uatum Troiaui fama laboris Tardaque nocturno tela retexta dolo. Sic Nemesis longum, sic Delia nomen habebunt, Quid uos sacra iuuant? quid nunc Aegyptia prosunt 35 Cum rapiant mala fata bonos ignoscite fasso Sollicitor nullos esse putare deos. Viue pius, moriere pius. cole sacra, colentem Mors grauis a templis in caua busta trahet. Aurea sanctorum potuissent templa deorum 45 Auertit uultus, Erycis quae possidet arces. Hinc certe madidos fugientis pressit ocellos Cumque tuis sua iunxerunt Nemesisque priorque 55 Delia descendens 'felicius' inquit 'amata 60 Sum tibi. uixisti, dum tuus ignis eram.' Cui Nemesis 'quid' ait 'tibi sunt mea damna dolori? Me tenuit moriens deficiente manu.' Si tamen e nobis aliquid nisi nomen et umbra Obuius huic uenias hedera iuuenalia cinctus Tempora cum Caluo, docte Catulle, tuo, Ossa quieta, precor, tuta requiescite in urna, X. Annua uenerunt Cerealis tempora sacri. Ante nec hirsuti torrebant farra coloni, 10 Sed glandem quercus, oracula prima, ferebant. Haec erat et teneri caespitis herba cibus. Prima Ceres docuit turgescere semen in agris Falce coloratas subsecuitque comas. Prima iugis tauros supponere colla coegit Et ueterem curuo dente reuellit humum. 15 Hanc quisquam lacrimis laetari credit amantum Et bene tormentis secubituque coli? Nec tamen est, quamuis agros amet illa feraces, Rustica, nec uiduum pectus amoris habet. Cretes erunt testes. nec fingunt omnia Cretes. 20 [Crete, nutrito terra superba Ioue. Illic, sideream mundi qui temperat arcem, Exiguus tenero lac bibit ore puer. Magna fides testi. testis laudatur alumno.] Fassuram Cererem crimina nota puto. 25 Viderat Iasium Cretaea diua sub Ida Figentem certa terga ferina manu. Vidit, et ut tenerae flammam rapuere medullae, Hinc pudor, ex illa parte trahebat amor. Victus amore pudor. sulcos arere uideres 30 Et sata cum minima parte redire sui. Cum bene iactati pulsarant arua ligones, Ruperat et duram uomer aduncus humum, Seminaque in latos ierant aequaliter agros, Inrita decepti uota colentis erant. 35 Diua potens frugum siluis cessabat in altis, Deciderant longae spicea serta comae. Sola fuit Crete fecundo fertilis anno. Omnia, qua tulerat se dea, messis erat. Ipse locus nemorum canebat frugibus Idae, 40 Et ferus in silua farra metebat aper. Optauit Minos similes sibi legifer annos. Optasset, Cereris longus ut esset amor. Quod tibi secubitus tristes, dea flaua, fuissent, Hoc cogor sacris nunc ego ferre tuis. 45 Cur ego sim tristis, cum sit tibi nata reperta, Regnaque quam Iuno sorte minore regat? Festa dies Veneremque uocat cantusque merumque. Haec decet ad dominos munera ferre deos. XI. Multa diuque tuli. uitiis patientia uictast. 10 Perferre obdura! dolor hic tibi proderit olim. Ergo ego sustinui, foribus tam saepe repulsus, |