Colligere incertos et in ordine ponere crines
Docta neque ancillas inter habenda Nape
Inque ministeriis furtiuae cognita noctis
Vtilis et dandis ingeniosa notis,
5 Saepe uenire ad me dubitantem hortata Corinnam, Saepe laboranti fida reperta mihi,
Accipe et ad dominam peraratas mane tabellas
Perfer et obstantes sedula pelle moras.
Nec silicum uenae nec durum in pectore ferrum
10 Nec tibi simplicitas ordine maior adest.
Credibilest et te sensisse Cupidinis arcus.
In me militiae signa tuere tuae.
Si quaeret, quid agam, spe noctis uiuere dices.
Cetera fert blanda cera notata, manu.
15 Dum loquor, hora fugit. uacuae bene redde tabellas
Verum continuo fac tamen illa legat.
Aspicias oculos mando frontemque legentis.
E tacito uultu scire futura licet.
Nec mora, perlectis rescribat multa, iubeto.
Odi, cum late splendida cera uacat.
Comprimat ordinibus uersus, oculosque moretur
Margine in extremo littera rasa meos.
Quid digitos opus est graphio lassare tenendo?
Hoc habeat scriptum tota tabella 'ueni!'
25 Non ego uictrices lauro redimire tabellas
Nec Veneris media ponere in aede morer.
Subscribam 'Veneri fidas sibi Naso ministras
Dedicat. at nuper uile fuistis acer.'
Flete meos casus! tristes rediere tabellae.
Infelix hodie littera posse negat.
Omina sunt aliquid. modo cum discedere uellet,
Ad limen digitos restitit icta Nape.
5 Missa foras iterum limen transire memento
Cautius atque alte sobria ferre pedem.
Ite hinc, difficiles funebria ligna tabellae
Tuque negaturis cera referta notis,
Quam, puto, de longae collectam flore cicutae
Melle sub infami Corsica misit apis.
At tamquam minio penitus medicata rubebas.
Ille color uere sanguinulentus erat.
Proiectae triuiis iaceatis, inutile lignum,
Vosque rotae frangat praetereuntis onus.
15 Illum etiam, qui uos ex arbore uertit in usum,
Conuincam puras non habuisse manus.
Praebuit illa arbor misero suspendia collo
Carnifici diras praebuit illa cruces.
Illa dedit turpes raucis bubonibus umbras.
Volturis in ramis et strigis oua tulit.
His ego commisi nostros insanus amores
Molliaque ad dominam uerba ferenda dedi?
Aptius hae capiant uadimonia garrula cerae,
Quas aliquis duro cognitor ore legat.
25 Inter ephemeridas melius tabulasque iacerent,
In quibus absumptas fleret auarus opes.
Ergo ego uos rebus duplices pro nomine sensi.
Auspicii numerus non erat ipse boni.
Quid precer iratus, nisi uos cariosa senectus
Rodat et inmundo cera sit alba situ!
Iam super oceanum uenit a seniore marito,
Flaua pruinoso quae uehit axe diem.
Cur properas, Aurora? mane! sic Memnonis umbris
Annua sollemni caede parentet auis.
5 Nunc iuuat in teneris dominae iacuisse lacertis.
Si quando, lateri nunc bene iuncta meost.
Nunc etiam somni pingues et frigidus aer,
Et liquidum tenui gutture cantat auis.
Cur properas, ingrata uiris, ingrata puellis?
10 Roscida purpurea supprime lora manu!
Prima bidente uides oneratos arua colentes,
Prima uocas tardos sub iuga panda boues.
Tu pueros somno fraudas tradisque magistris,
Vt subeant tenerae uerbera saeua manus.
15 Ante tuos ortus melius sua sidera seruat
Nauita nec media nescius errat aqua.
Te surgit quamuis lassus ueniente uiator
Et miles saeuas aptat ad arma manus.
Atque eadem sponsu uinctos ante atria mittis,
Vnius ut uerbi grandia damna ferant.
Nec tu consulto nec tu iucunda diserto.
Cogitur ad lites surgere uterque nouas.
Tu, cum feminei possint cessare labores,
Lanificam reuocas ad sua pensa manum.
25 Omnia perpeterer. sed surgere mane puellas
Quis, nisi cui non est ulla puella, ferat?
Optaui quotiens, ne nox tibi cedere uellet,
Ne fugerent uultus sidera mota tuos!
Optaui quotiens, aut uentus frangeret axem,
30 Aut caderet spissa nube retentus equus!
Inuida, cur properas? quod erat tibi filius ater,
Materni fuerat pectoris ille color.
Tithono uellem de te narrare liceret.
Femina non caelo turpior ulla foret.
35 Illum dum refugis, longo quia grandior aeuo,
Surgis ad inuisas a sene mane rotas.
At si, quem malis, Cephalum complexa teneres,
Clamares lente currite, noctis equi.'
Cur ego plectar amans, si uir tibi marcet ab annis? Num me nupsisti conciliante seni?
Aspice, quot somnos iuueni donarit amato
Luna. neque illius forma secunda tuae. Ipse deum genitor, ne te tam saepe uideret, Commisit noctes in sua uota duas.
45 Iurgia finieram. scires audisse. rubebat. Nec tamen adsueto tardius orta dies.
Dicebam 'medicare tuos desiste capillos.'
Tingere quam possis, iam tibi nulla comast.
At si passa fores, quid erat spatiosius illis?
Contigerant imum, qua patet usque, latus.
5 Quid quod erant tenues et quos ornare timeres,
Vela colorati qualia Seres habent,
Vel pede quod gracili deducit aranea filum,
Cum leue deserta sub trabe nectit opus.
Nec tamen ater erat nec erat tamen aureus ille,
10 Sed quamuis neuter mixtus uterque color,
Qualem cliuosae madidis in uallibus Idae
Ardua derepto cortice cedrus habet.
Adde quod et dociles et centum flexibus apti
Et tibi nullius causa doloris erant.
15 Non acus abrupit, non uallum pectinis illos.
Ornatrix tuto corpore semper erat.
Ante meos saepest oculos ornata, nec umquam
Bracchia derepta saucia fecit acu.
Saepe etiam nondum digestis mane capillis
Purpureo iacuit semisupina toro.
Tum quoque erat neglecta decens, ut Threcia Bacche Cum temere in uiridi gramine lassa iacet. Cum graciles essent tamen et lanuginis instar, Heu, mala uexatac quanta tulere comae! 25 Quam se praebuerunt ferro patienter et igni, Vt fieret torto nexilis orbe sinus!
|