AmoresHeinemann, 1914 - 523 Seiten |
Andere Ausgaben - Alle anzeigen
Beliebte Passagen
Seite 318 - ... me specta nutusque meos vultumque loquacem. excipe furtivas et refer ipsa notas. verba superciliis sine voce loquentia dicam, verba leges digitis, verba notata mero.
Seite 390 - Thersites funera vidit : lamque cinis, vivis fratribus, Hector erat. Quid referam timidae pro te pia vota puellae, Vota procelloso per mare rapta noto ? Septima lux aderat, non exhibitura sequentem, Et stabat vacua iam tibi Parca colo. Nec tamen ignavo stupuerunt verba palato : Clamavit moriens lingua " Corinna, vale !" Colle sub Elysio nigra nemus ilice frondet, Udaque perpetuo gramine terra viret.
Seite 154 - Causa tua est dispar: tu tantum vivere pugna, Inque pios dominae posse redire sinus. Parcite, Dardanidae, de tot, precor, hostibus uni: Ne meus ex illo corpore sanguis eat.
Seite 494 - potuistis ferre poetam, quantulacumque estis, vos ego magna voco.' Culte puer puerique parens Amathusia culti, aurea de campo vellite signa meo.
Seite 114 - Postquam desierant vela videre tua ? Aut ego diffusis erravi sola capillis, Qualis ab Ogygio concita Baccha deo : Aut mare prospiciens in saxo frigida sedi, Quamque lapis sedes, tam lapis ipsa fui.
Seite 474 - Tibullus erit. 60 obvius huic venias hedera iuvenalia cinctus tempora cum Calvo, docte Catulle, tuo ; tu quoque, si falsum est temerati crimen amici, sanguinis atque animae prodige Galle tuae. his comes umbra tua est ; siqua est modo corporis umbra, 65 auxisti numeros, culte Tibulle, pios. ossa quieta, precor, tuta requiescite in urna, et sit humus cineri non onerosa tuo ! ANNUA venerunt Cerealis tempora sacri ; secubat in vacuo sola puella toro.
Seite 366 - QUID mihi, Livor edax, ignavos obicis annos, Ingeniique vocas carmen inertis opus? Non me more patrum, dum strenua sustinet aetas Praemia militiae pulverulenta sequi, Nec me verbosas leges ediscere, nec me 5 Ingrato vocem prostituisse foro. Mortale est, quod quaeris, opus : mihi fama perennis Quaeritur, in toto semper ut orbe canar.
Seite 358 - XUl lam super Oceanum venit a seniore marito flava pruinoso quae vehit axe diem. quo properas, Aurora? mane: sic Memnonis umbris annua sollemni caede parentet avis. nunc iuvat in teneris dominae iacuisse lacertis. si quando, lateri nunc bene iuncta meo est.
Seite 470 - Veneris fert eversamque pharetram et fractos arcus et sine luce facem. aspice demissis ut eat miserabilis alis 10 pectoraque infesta tundat aperta manu. excipiunt lacrimas sparsi per colla capilli, oraque singultu concutiente sonant. fratris in Aeneae sic illum funere dicunt egressum tectis, pulcher lule, tuis.
Seite 368 - Pascitur in vivis Livor ; post fata quiescit, Cum suus ex merito quemque tuetur honos. 40 Ergo etiam cum me supremus adederit ignis, Vivam, parsque mei multa superstes erit.