From Beaumont and Fletcher's Play of Bonduca. [The Prince Hengo, who has been wounded, asks where he shall go when he dies.] Inscius ipse adeò lethi, sortisque futuræ, Regius instanti lapsus ab hoste puer, Numinibus, fausto non satis ore, preces. Quæ loca, cum mihi mors clauserit atra diem ? Numquid in Elysiâ tum demùm valle morari Non licet, et proavûm me sociare choris ? Sollicitat secum gloriæ inire viam. Et cui supremo in lumine frater ego H. H. The envious snows came down in haste To prove her neck less fair- Dissolv'd into a tear. Invida nix alpina Chloes candoris in ipsum Descendit nudum præcipitata sinum, Tum victæ aspectu, quin! 0! quin cedimus, aiunt, Et simul in lacrymas dissoluere nives. H. H. The following Latin inscription was given by Dr. Jortin as an antique, to try the criticism of the learned. Quæ te sub tenerâ rapuerunt Pæta juventâ Ah! utinam me crudelia fata vocent, Utque tuus rursùm corpore sim posito. Et citò venturi sis memor, oro, viri. Dr. Jortin. Ah Pæta, would but fate, whose cruel doom H. H. Inscription-for a Mausoleum. Stranger ! by curious contemplation led, In contrite sorrow, and His aid implor'd, H. H. London: Printed by WILLIAM CLOWES and Sons, Stamford Street, |