Poft equitem fedet atra Cura. Quod fi dolentem nec Phrygius lapis, Nec purpurarum fidere clarior Delenit ufus, nec Falerna

Vitis, Achæmeniumque coftum : Cur invidendis poftibus, & novo Sublime ritu moliar atrium? Cur valle permutem Sabina Divitias operofiores?

AD AMICOS. ODE II.

ANguftam, amici, pauperiem pati

Robuftus acri militia puer
Condifcat, & Parthos feroces

Vexet eques metuendus hafta; Vitamque fub dio & trepidis agat In rebus illum ex manibus hofticis Matrona bellantis tyranni

Profpiciens, & adulta virgo Sufpiret, Eheu, ne rudis agminum Sponfus laceffat regius afperum Tactu leonem, quem cruenta

Per medias rapit ira cædes.

Dulce & decorum eft pro patria mori, Mors & fugacem perfequitur virum; Nec parcit imbellis juventæ

Poplitibus, timidoque tergo. Virtus, repulfa nefcia fordidæ, Intaminatis fulget honoribus: Nec fumit aut ponit fecures Arbitrio popularis auræ. Virtus, recludens immeritis mori Coelum, negata tentar iter via: Cœtufque vulgares & udam

Spernit humum fugiente penna. Eft & fideli tuta filentio Merces. Vetabo, qui Cereris facrum Vulgarit arcane, fub iifdem

Sit trabibus, fragilemque mecum Solvat fafelum. Sæpe Diefpiter Neglectus incefto addidit integrum : Raro antecedentem fceleftum Deferuit pede pœna claudo.

Et mulier peregrina vertit
In pulverem, ex quo deftituit Deos
Mercede pacta Laomedon, mihi
Caftæque damnatum Minervæ

Cum populo & duce fraudulento.
Jam nec Lacænæ fplendet adulteræ
Famofus hofpes, nec Priami domus
Perjura pugnaces Achivos
Hectoreis opibus refringit:
Noftrifque ductum feditionibus
Bellum refedit: protinus & graves
Iras, & invifum nepotem,

Troica quem peperit facerdos
Marti redonabo: illum ego lucidas
Inire fedes, ducere nectaris
Succos, & adfcribi quietis
Ordinibus patiar Deorum:
Dum longus inter fæviat Ilion
Romamque pontus: qualibet exules
In parte regnanto beati:

Dum Priami Paridifque bufto
Infultet armentum, & catulos fera
Celent inultæ: ftet Capitolium

Fulgens, triumphatifque poffit

Roma ferox dare jura Medis, Horrenda late nomen in ultimas Extendat oras: qua medius liquor Secernit Europen ab Afro,

Qua tumidus rigat arva Nilus: Aurum irrepertum, & fic melius fitum Cum terra celat, fpernere fortior, Quam cogere humanos in ufus

Omne facrum rapiente dextra,
Quicumque mundi terminus obftitit,
Hunc tangat armis, vifere geftiens
Qua parte debacchentur ignes,

Qua nebula, pluviique rores,
Sed bellicofis fata Quiritibus
Hac lege dico, ne nimium pii,
Rebufque fidentes, avitæ

Tecta velint reparare Troja,
Troja renafcens alite lugubri
Fortuna trifti clade iterabitur
Ducente victrices catervas
Conjuge me Jovis & forore.
Ter fi refurgat murus aeneus
Auctore Phobo, ter pereat meis
Excifus Argivis; ter uxor

Capta virum puerofque plorer. Non hæc jocofæ conveniunt lyræ: Quo, Mufa, tendis? define pervicax, Referre fermones Deorum, & Magna modis tenuare parvis.

AD CALLIOPEM. ODE IV.

DEfcende cœlo, & dic, age, tibia,
Regina, longum, Calliope, melos,
Seu voce nunc mavis acuta,

Seu fidibus, citharave Phobi.
?
Auditis? an me ludit amabilis
Infania? audire & videor pios

Errare per lucos, amonæ

Quos & aquæ fubeunt & auræ. Me fabulofa Vulture in Appulo Altricis extra limen Apuliæ,

Ludo fatigatumque fomno,

Fronde nova puerum palumbes Texere, mirum quod foret omnibus, Quicumque celle nidum Acherontia, Saltufque Bantinos, & arvum

Pingue tenent humilis Ferenti: Ut tuto ab atris corpore viperis Dormirem & urfis: ut premerer facra Lauroque, collataque myrto

Non fine Diis animofus infans:
Vefter, Camenæ, vefter in arduos
Tollor Sabinos: feu mihi frigidum
Prænefte, feu Tibur fupinum,
Seu liquida placuere Baja.
Veftris amicum fontibus & choris
Non me Philippis verfa acies retro,
Devota non extinxit arbos,

Nec Sicula Palinurus unda.
Utcunque mecum vos eritis, libens
Infanientem navita Bofporum
Tentabo, & arentes arenas
Littoris Affyrii viator.
Vifam Britannos hofpitibus feros,
Et lætum equino fanguine Concanum:
Vifam pharetratos Gelonos,

Et Scythicum inviolatus amnem. Vos Cæfarem altum, militia fimul Feffas cohortes abdidit oppidis, Finire quærentem labores,

Pierio recreatis antro.

Vos lene confilium & datis, & dato
Gaudetis almæ. Scimus ut impios
Titanas, immanemque turmam,
Fulmine fuftulerit caduco,

Qui terram inertem, qui mare temperat
Ventofum, & urbes, regnaque triftia ;
Divofque, mortalefque turbas

Imperio regit unus æquo. Magnum illa terrorem intulerat Jovi, Fidens, juventus horrida, brachiis, Fratrefque tendentes opaco

Pelion impofuiffe Olympo.
Sed quid Typhoeus & validus Mimas;
Aut quid minaci Porphyrion ftatu
Quid Rhaecus, evulfifque trancis
Enceladus jaculator audax,
Contra fonantem Palladis Aegida
Poffent ruentes? hinc avidus ftetit
Vulcanus, hinc matrona Juno, &
Numquam humeris pofiturus arcum,

Qui rore puro Caftaliæ lavit
Crines folutos, qui Lycia tenet
Dumeta, natalemque fylvam,
Delius & Patareus Apollo.
Vis confili expers mole ruit fua,
Vim temperatam dii quoque provehunt
In majus. Iidem odere vires

Omne nefas animo moventes.
Teftis mearum centimanus Gyges
Sententiarum notus, & integra
Tentator Orion Diana,

Virginea domitus fagitta. Injecta monftris terra dolet fuis: Mæretque partus fulmine luridum Miffos ad Orcum: nec peredit

Impofitam celer ignis Etnam,

Incontinentis nec Tiryi jecur
Relinquit ales nequitia additus
Cuftos amatorem trecentæ
Pirithoum cohibent catena.

AUGUSTI LAUDES ODE V.

Oelo tonantem credidimus Jovem Regnare præfens divus habebitur Auguftus, adjectis Britannis

Imperio, gravibufque Perfis. Milefne Craffi conjuge barbara Turpis maritus vixit? & hoftium, Proh curia, inversique mores!

Confenuit focerorum in armis Sub rege Medo, Marfus & Appulus Anciliorum, nominis & toga Oblitus, æternæque Vestæ,

Incolumi Jove, & urbe Roma?
Hoc caverat mens provida Reguli
Diffentientis conditionibus
Fœdis, & exemplo trahenti
Perniciem veniens in ævum,
Si non periret immiferabilis
Captiva pubes. Signa ego Puniçis
Affixa delubris, & arma

Militibus fine cæde, dixit
Derepta vidi: vidi ego civium
Retorta tergo brachia libero

Portafque non claufas, & arua Marte coli populata noftro. Auro repenfus fcilicet acrior Miles redibit? flagitio additis Damnum : neque amiffos colores Lana refert medicata fuco: Nec vera virtus, quum femel excidit, Curat reponi deterioribus. Si pugnat extricata denfis

Červa plagis, erit ille fortis, Qui perfidis fe credidit hoftibus: Et Marte Pœnos proteret altero, Qui lora reftrictis lacertis

Senfit iners, timuitque mortem . Hic unde vitam fumeret infcius, Pacem duello mifcuit. O pudor! O magna Carthago probrofis Altior Italiæ ruinis! Fertur pudica conjugis ofculum, Paruofque natos, ut capitis minor, A fe removiffe, & virilem

Torvus humi pofuiffe vultum: Donec labantes confilio patres Firmaret auctor nunquam alias dato, Interque mærentes amicos

Egregius properaret exul. Atqui fciebat, quæ fibi barbarus Tortor pararet. non aliter tamen Dimovit obftantes propinquos,

Et populum reditus morantem
Quam fi clientum longa negotia
Dijudicata lite relinqueret, f

Tendens Venafrans in agros,
Aut Lacedæmonium Tarentum.

Torquibus exiguis renidet.

& domos :

Pene occupatam feditionibus
Delevit urbem Dacus, & Ethiops:
Hic claffe formidatus, ille
Miffilibus melior fagittis.
Fœcunda culpæ fecula nuptias
Primum inquinavere, & genus,
Hoc fonte derivata clades
In patriam, populumque fluxit.
Motus doceri gaudet Jonicos
Matura virgo, & fingitur artubus
Jam nunc, & incestos amores
De tenero meditatur ungui.
Mox juniores quærit adulteros
Inter mariti vina: neque eligit,
Cui donet impermiffa raptim

Gaudia, luminibus remotis:
Sed juffa coram non fine conscio
Surgit marito; feu vocat inftitor,
Seu navis Hifpanæ magifter,

Dedecorum pretiofus emtor. Non his juventus orta parentibus Infecit æquor fanguine Punico; Pyrrhumque, & ingentem cecidit Antiochum Annibalemque dirum: Sed rufticorum mafcula militum Proles, Sabellis docta ligonibus Verfare glebas, & feveræ

Matris ad arbitrium recifos Portare fuftes, fol ubi montium Mutaret umbras, & juga demeret Bobus fatigatis, amicum

Tempus agens abeunte curru. Damnofa quid non imminuit dies? Etas parentum, pejor avis, tulit Nos nequiores, mox daturos Progeniem vitiofiorem.

AD ASTERIEN. ODE VII.

HORATII ET LYDIE DIALOGUS ODE IX.

Nec quifquam potior brachia candida

Cervici juvenis dabat,

Perfarum vigui rege beatior.

L. Donec non alia magis

Arfifti, neque erat Lydia poft Chloen, Multi Lydia nominis

Romana vigui clarior Ilia.

H. Me nunc Threffa Chloe regit,

Dulces docta modos & citharæ fciens:

Pro qua non metuam mori,

Si parcent animæ fata fuperftiti.

L. Me

L. Me torret face mutua

Thurini Calais filius Ornithi, Pro quo bis patiar mori,

Si parcent puero fata fuperftiti. H. Quid fi prifca redit Venus,

Diductofque jugo cogit aheneo? Si flava excutitur Chloe,

Rejectaque patet janua Lydia? L. Quamquam fidere pulchrior

Ille eft, tu levior cortice, & improbo Iracundior Adria,

Tecum vivere amem, tecum obeam libens.

IN LYCEN. ODE X.

E Sævo nupta viro, me tamen afperas

Xtremum Tanain fi biberes, Lyce,

Porrectum ante fores objicere incolis
Plorares Aquilonibus.

Audis, quo ftrepitu janua, quo nemus
Inter pulchra fitum tecta remugiat
Ventis? & pofitas ut glaciet nives
Puro numine Jupiter?

Ingratam Veneri pone fuperbiam
Ne currente retro funis eat rota.
Non te Penelopen difficilem procis
Tyrrhenus genuit parens.

O, quamvis neque te munera, nec preees,
Nec tinctus viola pallor amantium,
Nec vir Pieria pellice faucius

Curvat, fupplicibus tuis
Parcas, nec rigida mollior efculo,
Nec Mauris animum mitior anguibus.
Non hoc femper erit liminis aut aquæ
Cœleftis patiens latus.

AD MERCURIUM. ODE XI.

Una de multis, face nuptiali
Digna, periurum fuit in parentem
Splendide mendax, & in omne virgo
Nobilis ævum :

Surge, quæ dixit juveni marito,
Surge, ne longus tibi fomnus, unde
Non times, detur: focerum & fceleftas
Falle forores.

Quæ, velut nactæ vitulos lẹænæ,
Singulos, eheu! lacerant: ego illis
Mollior, nec tę feriam, nec intra
Clauftra tenebo.

Me pater fævis oneret catenis,
Quod viro clemens mifero peperci :
Me vel extremos Numidarum in agros
Claffe releget.

I, pedes quo te rapiunt & auræ,
Dum favet nox, & Venus: i fecundo
Omine, & noftri memorem fepulcro
Sculpe querelam,

AD NEOBULEM. ODE XII.

Iferarum eft, neque amori dare ludum, Neque dulci mala vino lavere, aut exanimari, metuentes patruæ verbera linguæ, Tibi qualum Cytherea puer ales, Tibi telas, operofæque Minerva

Studium aufert, Neobule, Liparæi nitor Hebri, Eques ipfo melior Bellerophonte, Neque pugno, neque fegni pede victus, Simul unctos Tiberinis humeros lavit in undis: Catus idem, per apertum fugientes Agitato grege cervos jaculari, &

Celer alto latitantem fruticeto excipere prum.

AD FONTEM BLANDUSIAM. ODE XIII.

O

Fons Blandufiæ, fplendidior vitro, Dulci digne mero, non fine floribus, Cras donaberis hædo:

Cui frons turgida cornibus

Primis, & Venerem, & prælia deftinat,
Fruftra: nam gelidos inficiet tibi
Rubro fanguine rivos

Lafcivi foboles gregis,

Te flagrantis atrox hora canicula
Nefcit tangere tu frigus amabile
Feffis movere tauris

Præbes, & pecori vago.
Fies nobilium tu quoque fontium,
Me dicente çavis impofitam ilicem
Saxis: unde loquaces
Lymphæ defifiunt tuæ.

AUGUSTI LAUDES. ODE XIV.

Herculis ritu modo dictus, o plebs,
Morte venalem petiiffe laurum,
Cæfar Hifpana repetit penates

Victor ab ora.

Nclufam Danaen turris ahenea,

I canum

Triftes excubiæ munierant fatis
Nocturnis ab adulteris:

Si non Acrifium, virginis abditæ
Cuftodem pavidum, Jupiter & Venus
Rififfent: fore enim tutum iter & patens
Converfo in pretium Deo.

Aurum per medios ire fatellites,
Et perrumpere amat faxa, potentius
Ictu fulmineo. concidit auguris
Argivi domus, ob lucrum
Demerfa excidio: diffidit urbium
Portas vir Macedo, & fubruit æmulos
Reges muneribus: munera navium
Sævos illaqueant duces.
Crefcentem fequitur cura pecuniam,
Majorumque fames. jure perhorrui
Late confpicuum tollere verticem,
Mæcenas, equitum decus.

Quanto quifque fibi plura negaverit,
A diis plura feret. nil cupientium
Nudus caftra peto, & transfuga, divitum
Partes linquere geftio:
Contemtæ dominus fplendidior rei,
Quam fi, quidquid arat non piger Appulus,
Occultare meis dicerer horreis,

Magnas inter opes inops.

Puræ rivus aquæ, fylvaque jugerum
Paucorum, & fegetis certa fides mex,
Fulgentem imperio fertilis Africa
Fallit forte beatior.

Quamquam nec Calabræ mella ferunt apes,
Nec Læftrygonia Bacchus in amphora
Languefcit mihi, nec pinguia Gallicis
Crefcunt vellera pafcuis:
Importuna tamen pauperies abeft:
Nec, fi plura velim, tu dare deneges.
Contracto melius parva Cupidine
Vectigalia porrigam,

Quam fi Mygdoniis regnum Alyattici
Campis continuem. multa petentibus
Defunt multa: bene eft, cui Deus obtulit
Parca, quod fatis eft, manu.

AD ELIUM LAMIAM. ODE XVII,

Li, vetufto nobilis ab Lamo,
(Quando & priores hinc Lamias ferunt
Denominatos, & nepotum

Per memores genus omne faftos,
Auctore ab illo ducis originem,
Qui Formiarum mænia dicitur
Princeps, & innantem Maricæ
Littoribus tenuiffe Lirin,
Late tyrannus.) cras foliis nemus
Multis & alga littus inutili
Demiffa tempeftas ab Euro

Sternet, aquæ nifi fallit augur
Annofa cornix dum potes, aridum
Compone lignum: cras genium mero
Curabis, & porco bimeftri,

Cum famulis operum folutis.

AD FAUNUM. ODE XVIII.