129 Multa silentia] Forte legendum cuncta: bêŋy éyévovтo σɩwný. Livin. 130 Juppiter ipse levi vectus per inania curru Adfuit] Currum levem videtur dixisse propter alas, quas ei adjungit Plato in Phædro ita scribens: Ὁ μὲν δὴ μέγας ἡγεμὼν ἐν οὐρανῷ Ζεύς STηòv åpμa èλaúvov. Lucanus in Piscatore: 'ns péyas Zeùs πтnyòv åpua ἐλαύνων ἀγανακτήσειεν ἂν, εἰ μὴ οὗτος ὑπόσχῃ τὴν δίκην. Μeminit etiam Hermogenes de Ideis lib. 1. Hinc lucem accipit Plauti locus Amphitryone non satis excussus ab interpretibus: 'quadrigas si nunc inscendas Jovis Atque ita effugias, ita vix poteris infortunium.' Item Horatii in Odis: 'namque Diespiter Plerunque per purum tonantes Egit equos, volucremque currum.' Ac denique Apuleius lib. de Mundo: ‘Deus namque, sicut et vera continet ratio, principia, fines et media rerum omnia penetrat, atque illustrando curru volucri superfertur.' Ita enim legendus is locus ex Ms. Cod. Cl. Bon. Vulcanii. Quo respexit etiam Boëthius in Consol. lib, Iv. Dousa F. 131 Olympum] Interpretes hunc locum accipiunt de Olympo monte, qui altitudine nubes excedit, eoque cœlo vicinus dicitur: quibus non accedo, et Olympum interpretor cum Homero, bewy dos, quam quidem Jovis et Deorum sedem oupavý sive cœlo superiorem facit ita canens: 'Heply δ ̓ ἀνέβη μέγαν οὐρανὸν Οὔλυμπόν τε. Recte ergo dicetur cælo vicinum, e quo in cœlum proximus descensus sit. Idem. 133 Cunctaque veraci] In vet. libro hi versus hoc exemplo distincti vise bantur: Cunctaque veraci capite annuit: additus aris Lætior eluxit structos super ignis acervos. Dousa P. 139 Nec fera Rhoteo] Ita hunc locum depravarunt, qui veterem scripturam non assequebantur hanc, Nec fera te tereo. Unius literulæ commutatione legendum,te Tyrio: tellus ha bitata Tyrio colono est Africa profecto, aut cedo sis aliam, in quam coloniam miserint Tyrii. Est igitur Africa; quam tacere non debebat Tibullus, quum totum orbem hic trophæis Messalæ implet. Mirum vero tantum virum Messalam in omnibus bellis a Dione prætermissum; et Appiano, præter pauca admodum, quæ de eo dixit, quibus breviter ipsius laudes perstringit. Scal. 140 Vel regia lympha Diaspes] Nulla est mutatio in veteribus libris, ne in optimo quidem. Vocat igitur Diaspem, quem alii Choaspem. Notum ex Herodoto quid velit, et Ausonio: 'Hunc cuperes, Rex Mede, tuis contingere castris Flumina consumpto quum defecere meatu, Hujus fontis aquas peregrinas ferre per urbes, Unum per cunctas solitus portare Choaspen.' Idem. 141 Cyri dementia Cydnus] Hunc vocat Herodotus Gynden. Quare ita legendum videtur, ut jam ab aliis animadversum. Idem. Gyndes] Dahas Ariosque disterminat. Tac. Annal. XI. Vide ibi Lipsium. Gabbema. 142 Cretais ardens aut unda Carystia campis] Mendosissimus locus, ita ta. men ut etiam in codice infimæ vetustatis eadem lectio reperiatur. Quare non hodie atque heri inolevit hæc'macula huic loco, sed morbus, ut video, inveteratus est. At peroptimus ille, quem tam laudamus, habet: Ardet Aresteis aut unda perhospita campis. Recte ita me Deus bene juverit. Arectei campi sunt quos Strabo 'ApTakηvous appellat, mendose sane, quum sit legendum ’Apakтývods, ut ex hoc loco apparet, et ex Geneseos capite decimo, ubi mentio fit Herois illius Nemrodi, 'Ejus' inquit, 'regni caput fuit, Babylon, Arec, Acad, et Calne in terra Senaar.' Ab hoc igitur Arec, 'Apaктηýǹ et Aractei campi, in illis campis est lacus ardens, cujus meminit Plinius libro secundo: 'Campus Babyloniæ flagrat quadam Scoti in Britanniam, ut aiunt, non trajecerint ante tempora Valentiani, nihil agunt. Erant tamen adhuc in Hibernia: ad quæ loca etiam viden. tur appulisse Romani temporibus Claudianis. Nam Juvenalis meminit litorum Juvernæ, id est Hiberniæ, ante tempora sua subactorum. Cærulei scuta Latinum scimus, ut opus non fuerit nos de Grammatica monere. Nam et ita Virgilius loquitur: veluti piscina, jugeri magnitudine.' bus displicet hæc emendatio, quod Qui ridiculam illam lectionem vulga tam pro hac nobis supposuerant, babebant in animo lepuà λourpà quæ sunt ad Caryston Eubœæ, ingeniosi et astuti homines, qui quasvis calidas aquas statim ardere putarent. Atqui esto: cur iterum rediret in Græciam Tibullus? Nam in ea est Euboea. At non nisi nure de remotis gentibus agit. Nos igitur ope peroptimæ membranæ foedas maculas ex hoc cultissimo auctore sustulimus. hospita unda, Græcum est čevičovoa, hoc est mira. Melius legeretur: Ardet Arec. teos aut unda per hospita campos. Sic infra: fecundas ad deficientia messes.' Scal. Ardet Arectais] Lege: Ardet Areccais aut unda perhospita campis. Arecca, vel Aracca, in confinio Susianæ et Babyloniæ sita, Susidis urbs. In Susia autem Naphthæ liquidæ fontes, Strab. xv. perhospita, ut pervesperi,' 'peradolescens,' ' perinteger,' 'pervirgo' Ciceroni. Salmas. 145 Padaus] Padæorum mentio. nem habes apud Herodotum. Scal. 146 Atque Mosynos] Magynos et Maginos habent libri nostri. MoovvoíKous cogitabant, qui turres pro hominibus nobis supposuerant. Nam uóσuvo sunt falæ ligneæ. At Mooúvol KOL populi in falis habitantes. Sed qui sint Magyni ipsi, aut unde expiscatus sit Tibullus, nondum reperi, quia quærere otium non est. Idem. 149 Te manet invictus] Invictus sane adhuc eo tempore. Nam hac tenus ne Cæsar quidem illos subjugavit. Primus Cæsarum Claudius de illis triumphavit. Cujus rei amplissimum testimonium habes in Catalec torum meorum libro priore, nempe elegantissimos versus a quodam ejus temporis Poëta scriptos: quos inde petas licet. Sed et Seneca in 'AwoKOλOKUνowσε idem testatur in choricis anapæstis: Et cæruleos Scotobrigantas pro quo ineptissime hodie editur scuta Brigantas.' Nam qui et picti scuta Labici.' Sed quis sanus dixerit cæruleos scuta, qui cute Cærulei essent? Quare ut ipsi non audire nos volunt vera proponentes, ita neque nos illos vero adversantes audiemus. An ignorant Brigantes Britanniæ esse ἀποίκους Βριγάντων Hiberniæ, quorum amborum meminerit Ptolemæus? Brigantes igitur apud Senecam et Scoti sunt in Hibernia adhuc, non in Britannia. Itaque de sero transitu Scotorum in Britanniam, quod objiciunt, frigidum; quum eos adhuc velimus esse in Hibernia. Nam ipse Seneca meminit ibidem Britannorum. Quod si jam Brigan tes in Britannia, bis ergo idem dixisse Seneca. Porro Brigantum, qui in Britannia, meminit etiam Pansanias Arcadicis. Adrianus Junius vir eruditissimus, quum mendum apud Senecam olfecisset, non tamen tollere potuit: quin oblitus moduli syllaba legit,' cute Brigantas.' Quæro unde Picti dicti sunt? an quia scuta picti, non cutem? Certe Scoti ab iisdem partibus Hiberniæ. Et ambo picti non scuta, sed cutem. Quare et Scoti hanc gentis suæ antiquitatem mihi debent, qui primus illum locum emendavi: quum ipsi hactenus saæ gentis testem Claudiano antiquiorem non haberent. Sed et locus in Octavia Tragoedia de eadem re depravatissimus est: qui tamen ad hane rem facit. Ita enim ediderunt: 'En qui ora Tanais primus imposuit jugo, Ignota tantis classibus texit freta.' Loquitur de Claudio Cæsare. Legen dum sane: 'En qui Britannis primus aër.' Macrob. Saturn. lib. 1. cap. 21. imposuit juga.' Idem. 150 Interjecto Sole] An Sole interposito, quod ab Zona nostra tempe rata qui velit ad frigidam et inhabitabilem progredi,necesse habeat transire per Zonam torridam, quam Sol semper insistit, atque ita interjectu interposituque solis id eum efficere oporteat? An quod tot mundi et novi orbes putabantur, quot novæ reperiebantur Indiæ, ut ab aliis transiri ad alias non posset nisi Solis alterius transitu? An quia novos quærentes triumphos ultra Solem et diem, mundique terminos pergebant? qua de re Pedo Albinovanus apud Senecam in libro Suasoriarum (unicus est tantum) sic ait: Latini declamatores in Oceani descriptione non minus vigu. erunt; nam aut nimis descripserunt; aut curiose, nemo illorum potuit tanto spiritu dicere quanto Pedo Albinovanus, qui navigante Germanico dixit: Jam pridem post terga diem Solemque relictum, Jampridem notis extorres finibus orbis, Per non concessas audaces ire tenebras, Hesperii metas, extremaque littora mundi.' Pusser. 151 Nam circumfuso consistit in aëre tellus] Sic Ovid. Met. 1. Nec cir. cumfuso pendebat in aëre tellus.' Manil. lib. 1. 'Est igitur tellus mediam sortita cavernam Aëris, et toto pariter suspensa profundo.' Quin et terram ab aëre vehi sustinerique, ut alii ab aqua, existimabant. Quod quia minus notum est, imo quia plane ignotum est, firmandum est exemplis. Lucan. lib. 1. 'Dum terra fretum, terramque levabit Aër.' Qui versus reprehensus est a viris magnis non considerantibus sequutum eum auctorum quorundam opinionem, quam nos primi, nisi fallimur, in lucem protraximus. Claudianus de Quarto Consulatu Honorii: 'Et qui perpetuo terras ambitque vehitque, Nec premat incumbens oneri, nec cesserit Delph. et Var. Clus. 'Quis enim ambigat matrem Deum terram haberi? hæc enim leonibus vehitur, validis impetu atque fervore animalibus, quæ natura cœli est, cujus ambitu aër continetur, qui vehit terram.' Dousa F. 157 Superingerit] Superegerit est in duobus nostris, Scal. 164 Nulla nec exustas habitant animalia partes] Habitari negarunt olim ex antiquis plurimi, nec pauci ex iis, qui avorum nostrorum temporibus floruerunt. Sed rem aliter se habere ne pueri nunc ignorant. Vide Merulam Cosmograph. part. 1. lib. III, Gabbema. 169 Per tempora labitur annus] Codex infimæ vetustatis vertitur: wepi#λoμévwv ¿viavtŵy. Scal. 175 Ergo ubi præclaros poscent] Liber optimus habebat ierint, non poscent. Ergo legendum per claros: Ergo ubi per claros ierint tua facta triumphos. Idem. 181 Languida non noster] In Membranis, Languida nam noster, &c. idque verum puto, et faciunt a me ea quæ a Poëta ex ordine subjunguntur deinceps. Dousa P. 183 Nam mihi quum magnis opibus] Horatius idem prorsus tangit: 'Di tibi divitias dederant.' Scal. Domus alta niteret] Hoc loco niteret haud tralatitie accipiendum, sed eapse metaphora, qua in Plauto scriptum videmus: Pro re nitorem et gloriam pro copia, &c.' Et Horatio : 'Res ubi magna nitet domino sene.' Dousa P. 185 Fœcundis in deficientia mensis] Legebamus olim : Cui fuerant flavi ditantes ordine sulci Horrea, fecundas ad deficientia messis: messis pro messes; pro quo excuderant mensis. Sed postea conjecturam nostram confirmavit liber optimus, in quo et messes disertim scriptum erat. Scal. 187 Furique lupoque] Fallor? an per 'furinum ac lupinum genus,' miTibul. 2 E lites non nisi milvinis gypsatisque unguibus rem gerere solitos, et quidem Cæsarianos intelligit: quibus nihil non belli jure, qua privatum, qua publicum, veluti in præmium, imo vero in prædam a victore Octaviano impunissime ac sine ullo discrimine concessum: quibusque adeo latrocinari passim, hoc est, ex rapto rem suam (quæ nulla fuerat ante) struere, exaugere, ac constabilire oppido, 'Omne sacrum rapiente dextra,' jampridem hercule in ludum et jocum consuetudine vorterat scilicet. Dousa P. 189 Quum memor accitos] Lege anteactos, ut habent libri nostri scripti. Memorem dolorem vocat pœnitentiam anteactorum. Scal. Cum memor accitos] Ego certe non accitos (quod nequam et nihili verbum est) sed accisos, semper usque adhuc legendum judicavi, atque etiamnum judico, qua metaphora Horatius pa- lego, consumet, pro 'consummet.' Id. riter ac Livius usi. Res accisas,' pro attritis ac comminutis dixere: et Latinorum Poëtarum Phoenix, 'Accisis coget dapibus consumere men. sas.' Dousa P. 190 Spolierque relictis] A creditoribus scilicet. Et hæc plane adtestantur de ære alieno contracto in luxu et nepotatu, contra mentem eorum, qui nobis obstrigillarunt. Itaque Horatius obrutum curis ob æs alienum ita alloquitur: 'Inter spem curamque, ti mores inter et iras, Omnem crede diem tibi diluxisse supremum: Grata superveniet, quæ non sperabitur, hora.' Quum igitur dicat spoliari se relictis, an et agellos reliquos suos assignari intelligit? Si non reliquos assignari, neque priores igitur. Scal. 195 Densis obsistere turmis] Libri nostri subsistere. Sic Livius subsistere feris, ὑφίστασθαι τὰ θηρία. Ergo hanc lectionem retine. Idem. 200 Nec mallem mittere chartas] vincere liber optimus. Idem. CARMEN III. 3 Acuisse in pectora dentes] Repone ex optimo libro: acuisse in prælia. Scal. 5 Venandi, Delia, cura] Scribe devia cura: nec in tam deviis saltibus Veneris. Delia sane huc non perti. net. Idem. 7 Quis furor est, &c.] Seribendum puto, quamvis hoc timide affirmem: Quis furor est, demens, densos indagine colles: loquendi forma Propertio aliisque usitata. Dousa F. 20 Retia tende manu] Repone ex li. bris, tange. Scal. 21 Et quæcunque] Libri at quæcunque. Idem. CARMEN IV. 1 Morbos expelle] Forte depelle. Livin. 206 Mutata figuram] Lego ex libro P. 5 Ne macies] Vet. Cod. neu. Dousa 9 Tecumque feras quicunque sapores] Sapores, xuλol, Græco more dixit. Et Plinius de Papavere: 'E nigro papavere sapor gignitur scapo inciso, ut Diagoras suadet, quum turgescit : ut Iolas, quum deflorescit, hora diei sereni, hoc est, quum ros in eo exaruerit.' Hæc Plinius, qui postea succum vocat, malo exemplo, quum aliud sit χυλός, aliud οπός. Nam male vocavit saporem, quam lacrimam dicere debebat. Sapor enim vel xvads fit expressione, non autem sponte manat. Scal. CARMEN V. 1 Est quis te Cerinthe] Scribe, ut in optima membrana: Qui mihi te, Cerinthe. Scal. 9 Mane Geni] Scribe, Magne Geni. Idem. Magne Geni] In Ms. Alme Geni. Dousa P. 10 Quum de me cogitat ille calet] Propius veritatem accedunt editiones, quæ habent, valet; nam ex veteri libro legendum volet. Si modo, inquit, idem amor urit illum, qui me. Infra: Ah ego non aliter tristes evincere morbos Optarim, quam te si quoque velle putem.' Hoc est, si te pari igne uri putem. Scal. 19 At tu natalis, &c.] Natali die cele. brabatur et colebatur Genius, ut ex illa Persiana cæsura, Sat. II. planum est, Funde merum Genio.' Colebatur autem a viris: hi enim Genium habere censebantur, non a fœminis; Deusque natalis vocabatur. Dictus etiam fuit Deus naturæ. Turneb. 20 Quid refert clamne palamve roget] Supra indicavimus superstitionem veterum in votis tacite concipiendis. Apuleius: Tacitas preces in templo Deis allegasti: igitur magus es: ant cur optasti?' Scal. CARMEN VI. Ita et Fruterins, Lota tibi est. Sed recte nihil contra Mss. cod. mutandum censet. Gebh. 7 At tu sancta fave, &c.] Rite preces hæ conceptæ, atque ex dignitate. Etenim et cubili et connubiis præposita antiquitus Juno, unde et Jugæ cognomento ornata merito. Dousa P. 9 Ulli non ille puella] Libri nostri ullæ, àpxaikŵs. Scal. 14 Ter tibi fit libo] Varro: Hisce manibus lacte fit non vino.' Idem. 15 Præcipit, et nata] Ex decreto Aurati mei restituendum Præcipiet natæ. 16 Illa aliud tacita jam sibi] Lege auctore optima scriptura, Jam sua. Jam sui juris, non ex præscripto matris. Pendet hoc ex eadem stulta religione votorum tacite concipiendorum. Scal. Jam sua mente rogat] Sua reposui pro sibi, ex præscripto Chirographi exemplaris, h. e. avtóvoμos, ac juris jam sui facta per ætatem, quia ex magisterio matris excessit modo. Dou sa P. 19 Sic juveni grata] Liber scriptus: Sit juveni grata; ac veniet cum proximus annus. Dousa P. Sit juveni grata adveniet] In libris nostris veniet. Lege igitur: Sic juveni grata, veniet quum proximus annus: grata, hoc est, grata re; quod non intelligebant correctores. Scal. amor. 20 Hic idem votis jam vetus adsit amor] Liber infimæ vetustatis esset Quod retinendum est. Jam, inquit, votis proximum annum invocat, ut iste jam vetus esse videatur. Si vota spectes, quæ faciunt, jam putes eos plurimos annos amare: jam vetus videtur eorum amor. Eorum enim votorum festinatione videntur properare anni. Sic Petronius : 'Votis absentem interficit hostem.' Et Edipus ille apud Sophoclem: ¿yù d ὅδ ̓ ἐνθάδε ̓́Αψαυστος ἔγχους, εἴτι μὴ ἐμῷ 3 Tota tibi] Lota tua puto. Livin. róby Karépeiro. Nisi, inquit, votis ip |