TRISTIA

1

141-6

SIGLA

L

A

=

=

=

fragmenta Trevirensia, saec. x

Laurentianus, olim Marcianus 223, saec. xi

Marcianus Politiani hodie deperditus, saec. fortasse xi

G = Guelferbytanus Gud. 192, saec. xiii

H = Holkhamicus, saec. xiii

P = Palatinus (Vaticanus), saec. xv
V=Vaticanus 1606, saec. xiii

T codicum AGHPV consensus

=

=

∞ reliqui codices praeter OLT aut omnes aut permulti reliquorum codicum praeter OLT nonnulli

5

=

TRISTIVM LIBER PRIMVS

I

PARVE (nec invideo) sine me, liber, ibis in urbera
ei mihi, quod domino non licet ire tuo !
vade, sed incultus, qualem decet exulis esse:
infelix habitum temporis huius habe.
nec te purpureo velent vaccinia fuco:

non est conveniens luctibus ille color:
nec titulus minio, nec cedro charta notetur,
candida nec nigra cornua fronte geras.
felices ornent haec instrumenta libellos :
fortunae memorem te decet esse meae.
nec fragili geminae poliantur pumice frontes,
hirsutus sparsis ut videare comis.
neve liturarum pudeat. qui viderit illas,

de lacrimis factas sentiat esse meis. vade, liber, verbisque meis loca grata saluta: contingam certe quo licet illa pede. siquis, ut in populo, nostri non inmemor illi, siquis, qui, quid agam, forte requirat, erit: vivere me dices, salvum tamen esse negabis : id quoque, quod vivam, munus habere dei. atque ita tu tacitus (quaerenti plura legendum) ne, quae non opus est, forte loquare, cave. protinus admonitus repetet mea crimina lector, et peragar populi publicus ore reus.

10

15

20

I 2 quo Bobiensia apographa Fortunatiani Gramm. Lat. vi. 291, 17 Keil; cf. Ehwald, Symb. i. I 12 passis AG(corr. G2)PVS 14 sentiet 5 17 illi GVS: illo AHPS: extat 5 18 requiret I 21-22 tu... cave гw: te... dabis 5 22 ne w: et r quod 5

quae г5

tu cave defendas, quamvis mordebere dictis: causa patrocinio, non bona maior erit. invenies aliquem,.qui me suspiret ademptum, carmina rec siccis perlegat ista genis,

25

et tacitus, secum, ne quis malus audiat, optet,

sit mea lenito Caesare poena levis :

30

nos quoque, quisquis erit, ne sit miser ille, precamur,

placatos miseris qui volet esse deos;

quaeque volet, rata sint, ablataque principis ira
sedibus in patriis det mihi posse mori.
peragas mandata, liber, culpabere forsan
ingeniique minor laude ferere mei.
iudicis officium est ut res, ita tempora rerum
quaerere. quaesito tempore tutus eris.
carmina proveniunt animo deducta sereno :
nubila sunt subitis tempora nostra malis.
carmina secessum scribentis et otia quaerunt :
me mare, me venti, me fera iactat hiems.
carminibus metus omnis obest: ego perditus ensem
haesurum iugulo iam puto iamque meo.

35

40

haec quoque quod facio, iudex mirabitur aequus, scriptaque cum venia qualiacumque leget.

45

da mihi Maeoniden et tot circumspice casus,
ingenium tantis excidet omne malis.
denique securus famae, liber, ire memento,
nec tibi sit lecto displicuisse pudor.
non ita se nobis praebet Fortuna secundam,
ut tibi sit ratio laudis habenda tuae.

donec eram sospes, tituli tangebar amore,
quaerendique mihi nominis ardor erat.

carmina nunc si non studiumque, quod obfuit, odi, sit satis. ingenio sic fuga parta meo.

50

55

43 obest Francius:

47 circumice Heinsius