riae a Nive, prope oppidum Manleani et aliam ecclesiam abbatialem s. Salvatoris apud terram Paterni.

In dioecesi vero Asculana ecclesiam praeposituralem s. Benedicti in villa s. Benedicti, ac aliam ecclesiam eidem sancto dicatam, extra eamdem villam, ac aliam ecclesiam seu oratorium s. Crucis et aliam ecclesiam Ssmae Annunciationis in villa Collis, et aliam ecclesiam praeposituralem s. Ioannis in villa vulgo del Guasto, et aliam ecclesiam sub invocatione s. Blasii in eadem villa existentem, et aliam ecclesiam s. Mariae in villa Nova, et aliam ecclesiam praeposituralem sub titulo s. Luciae in villa Podii Casalis, et aliam ecclesiam parochialem s. Viti in Valle Castellano, ibique aliam ecclesiam parochialem s. Mariae in Coelum Assumptae, et aliam ecclesiam s. Petri in villa Gubii, et aliam ecclesiam parochialem in villa s. Ruphinae, et aliam ecclesiam seu oratorium sub auspiciis s. Mariae in villa Cesani, et aliam ecclesiam parochialem s. Ioannis Baptistae in villa de Macchia da Sole, et aliam ecclesiam parochialem ss. Philippi et Iacobi in villa Ulmeti, et aliam ecclesiam parochialem s. Egydii in villa Laturi.

In dioecesi Aprutina ecclesiam parochialem s. Petri de Arzano, ac aliam ecclesiam seu cappellam b. Mariae Virginis Septem Dolorum in villa Costume, ac aliam ecclesiam seu cappellam b. Mariae Virginis et s. Donati Collis Sansonesco.

In dioecesi tandem Sulmonensi ecclesiam s. Ioanni Baptistae dicatam in terra Gagliani.

Iamvero Nos praedecessorum Nostrorum vestigiis inhaerentes, ac petitam dismembrationem et unionem expeditiori ecclesiastici regiminis administrationi non minus quam Christifidelium commoditati profuturam conspicientes, simulque probe gnari dilectum filium Nostrum Aloysium tituli s. Callisti S. R. E. presbyterum cardinalem Lambruschini nuncupatum, Nostrum a secretis Status, ac modernum monasteriorum s. Mariae Farfensis et s. Salvatoris Maioris abbatem commendatarium, praefatae dismembrationi, pro ea qua fulget, prudentia, pie

nicatus, beneficia, contra loca, quovis titulo nuncu rius haud nominata nec intra limites regni utriu atque in memoratis di aut in finitimis locis sin rum et populum ibidem nasteriis seu abbatiis s. Ma vatoris Maioris invicem ur bramus ac dividimus, et steriorum abbatis perpet risdictione, potestate ac su subtrahimus et penitus exi pida, ecclesias et loca qua nexis sic dismembrata, div pta, ac in finibus regni Si stituta, nec non in eis exis nicatus, confraternitates, utriusque sexus personas ordinis et conditionis sing nae, Marsorum, Asculana nensis ecclesiarum cathed rumque territoriis, in quil in locis finitimis, ut supra reperiuntur, perpetuum mus, adnectimus et incor iurisdictionem, qua ipsoru fensis et s. Salvatoris Ma datarii in ecclesias, bene aliaque loca, eorumque p gaudebant, praedictarum auctoritate apostolica, pal mus et attribuimus.

Verum decessorum No Nos plene sequutos vider quod huiusce dismembra cerneremus. Quocirca abb tempore existenti nullius s. Salvatoris Maioris in p b. Mariae Virginis annu cerae albae a praedictis existentibus, nimirum a dioecesis libras duodecin lano libras decem, totide sorum, ab episcopo Rea tistite Aprutinae ecclesia

aisse, ibique diu multumque versatos, variis gravibusque perfunctos muneribus, maximas inde cepisse utilitates et fructus. Quocirca, ut perenne aliquod constantis Nostrae in eamdem sacram familiam voluntatis extet monumentum, Romanorum Pontificum praedecessorum Nostrorum vestigiis inhaerentes, supremum illius congregationis moderatorem seu abbatem generalem peculiari honore decorandum censuimus. Itaque erga eamdem monachorum ordinis s. Benedicti Camaldulensium congregationem summae Nostrae benevolentiae significationes ostendere cupientes, dilectum filium Ambrosium Bianchi tot sane nominibus clarum eiusdem congregationis abbatem generalem potissima beneficentia prosequi volentes, et a quibusvis excommunicationis, suspensionis et interdicti aliisque ecclesiasticis censuris, sententiis et poenis quovis modo et quacumque de causa latis, si quas forte incurrerit, huius tantum rei gratia absolventes et absolutum fore censentes, eidem Ambrosio et pro tempore existenti ipsius congregationis abbati generali, ut ipse perpetuis futurisque temporibus, singulis missis pontificalibus divinisque officiis aliisque ecclesiasticis functionibus, quae in basilicis etiam patriarchalibus Urbis et in cappellis alicuius ex pontificiis palatiis, in praesentia quoque Nostra solemniter celebrantur et peraguntur, nec non quibusvis in generalibus supplicationibus cum habitu praelatitio abbatiali, interesse ac intervenire, et locum in consueto subsellio inter abbates mitratos iuxta ordinem in publicis processionibus servatum, habere, et missis, officiis ac functionibus huiusmodi durantibus libere et licite retinere possit, Motu-Proprio et certa scientia deque Nostrae apostolicae potestatis plenitudine, harum literarum vi, perpetuum in modum concedimus atque indulgemus et plenam et liberam ad id facultatem et veniam impertimur. Decernentes ipsum Ambrosium ac pro tempore existentem abbatem generalem monachorum ordinis s. Benedicti Camaldulensium congregationis super concessione et indulto hu

1 Ex Archivio Secretariae Brevium.

bere. Sicque in praemissis p ces ordinarios et delegatos, latii apostolici auditores, Se cios ac S. R. E. cardinales ‹ tos, sublata eis et eorum c iudicandi et interpretandi fac iudicari et definiri debere, si secus super his a quoquar scienter vel ignoranter cont

Non obstantibus quibusvi libus et provincialibus ac g editis vel edendis specialib constitutionibus et ordinati nec non quorumvis ordinum ac fratrum etiam mendican similibus concessionibus et auctoritate quovis titulo co

Quibus omnibus et singu praesentibus pro plene et st ac de verbo ad verbum ins alias in suo robore permansı rum effectum, hac vice dum expresse derogamus, caeteris buscumque.

Nulli ergo omnino homine ginam Nostrae acceptationi: absolutionis, concessionis, derogationis infringere, vel contraire. Si quis autem hoc pserit, indignationem omnip torum Petri et Pauli apostol rit incursurum.

Datum Romae apud sanct nulo piscatoris die decima lesimo octingentesimo triges ficatus Nostri anno sexto.

C.

LITTERAE APOS Imminutio dierum festorum

tione '.

impediantur, quominus eoque plura eaque haud incommoda, quae non m etiam spirituali eorumafferunt damnum. Quod arios et opifices in civiegentes, si pietate ac virlesiasticis quidem praece; at quoniam ob inopiam, anu et opere victum sibi estorum frequentiam sibi saria ad vitam comparare n quibus religionis zelus otabescunt, vitiis induliis criminibusque versanHana in commemorata dim tenent, enixis humilliobis efflagitarunt, ut ad mala tollenda dierum feigne imminuere velimus. anibus mature perpensis, um praedecessorum Noerentes, qui hac in re ecm temporum ac locorum are non abnuerunt, dictos itionis in America Meriavoribus et gratiis prosequibusvis excommunicaisque ecclesiasticis censuquovis modo et quacumas forte incurrerint, huius olventes et absolutos fore as fratribus archiepiscopo, us ditionis ordinariis, de potestatis plenitudine, neunas facultates largimur, narratis et si in Domino quique ipsorum propriis festorum numerum praecum praecepto sacrosanam audiendi et a servilili celebrantur, imminuere

eos qui sequuntur, scinum dies dominicos, ad aria Circumcisionis, Epi

recensitis restum in ipsum diem incidat. Diebus vero, quibus huius indulti vi festivitas erit adimenda, christifideles a praecepto missam audiendi, servilibus operibus non vacandi ac insuper ieiunium servandi in earum pervigiliis declaramus immunes, hac tamen adiecta lege, ut ieiunium in horum festorum dierum sic abrogatorum pervigiliis ab Ecclesia statutum transferant, in singulas ferias sextas ac sabbatha, tempore adventus D. N. I. C. occurrentia, quibus diebus lacticiniis et ovis vesci liceat. Ceterum circa ea omnia, quae ad sacram liturgiam in ecclesiis servandam pertinent, nihil diebus festis ut supra reductis innovandum esse praecipimus, ac propterea servitium chori, missarum celebrationes aliaeque ecclesiasticae functiones erunt peragendae perinde ac si nulla festorum dierum imminutio impertita fuisset. Locorum autem ac temporum rationem prae oculis habentes, eisdem venerabilibus fratribus archiepiscopo, episcopis aliisque ordinariis Bolivianae ditionis, Americae Meridionalis, facultates tribuimus, ut ipsi eadem auctoritate Nostra apostolica, parochos aliosque animarum curatores, pastorali eorum iurisdictione subiectos, ab onere solvant missae pro populo applicandae festis diebus, quibus fideles ab obligatione illius audiendae soluti sunt, ita tamen, ut parochi aliique animarum curatores in missa, quam praedictis diebus erunt celebraturi, peculiariter pro populo orare teneantur.

Haec concedimus atque indulgemus, praecipimus atque mandamus, non obstantibus apostolicis atque in universalibus ordinationibus ac praesertim constitutione rec. me. Urbani VIII praedecessoris Nostri incip. Universae die decima tertia mensis septembris millesimo sexcentesimo trigesimo secundo, nec non dioecesium commemoratae Bolivianae ditionis in America meridionali etiam iuramento atque confirmatione apostolica, vel quavis firmitate alia roboratis statutis et consuetudinibus; quibus omnibus et singulis illorum tenores praesentibus pro plene et sufficienter expressis ac de verbo ad verbum insertis habentes illis alias in suo robore permansuris ad praemissorum effectum, hac vice

GREGORIUS PP. XVI.

ad perpetuam rei memoriam.

Cum christianae non modo, verum civili etiam reipublicae nullum maius meliusve munus possit afferri, quam si iuventus ad omnem virtutem atque pietatem mature fingatur, tum Romani Pontifices praedecessores Nostri singulari sane benevolentiae significatione eos potissimum ecclesiasticos viros semper sunt prosequuti, qui omni cura et studio teneras puerorum mentes et cerea corda saluberrimis christianae fidei praeceptionibus amanter imbuere atque ad honestatem rite informare summopere conantur. Quod quidem si unquam alias, hisce praesertim asperrimis ac luctuosissimis temporibus vel maxime praestandum, quibus improbi perditique homines, religionis non solum, verum civilis etiam societatis hostes, nefario inter se foedere coniuncti, nihil non aggrediuntur ut improvidas potissimum iuvenum mentes tam impia tamque monstruosa opinandi, scribendi vivendique licentia inficiant atque corrumpant, eosque maximo totius reipublicae damno ab recta morum honestate atque ab omni aequi bonique norma miserandum in modum abducant. Maxima igitur animi Nostri laetitia cognoscimus dilectos filios presbyteros comites Antonium Angelum et Marcum Antonium fratres De Cavanis, viros pietate, doctrina atque ingenio praestantes et summo iuventutis iuvandae amore flagrantes, multis abhinc annis, Venetiis scholas a charitate nuncupatas fundasse, quibus christianae adolescentulorum et puellarum institutioni mirifice consulitur. Quo quidem in opere tam salutari perficiendo omnem

ximo cum religionis et ci et commodo in dies invales figere atque ad alias etiam propagari possit, enixis pr a Nobis efflagitarunt ut con auctoritate Nostra apostolic velimus. Quocirca venerab stris S. R. E. cardinalibus tationibus Episcoporum et sitis rem examinandam con modi institutum approbar Iam vero omnibus et singu perpensis, Nos, quibus cert antiquius quam praecipua ris et benevolentiae vigilan rorum atque adolescentum cere, quos cum exemplo s tione, Christus tam veher quorum in teneris corrump contendunt nervos, qui i acerbitate res privatas et iura quaeque omnia divina scere moliuntur, ea profect auctore bonorum omnium lices semper contingant ex congregatione, non modo quam Nostram patriam iu verum in alias etiam urbes rimo animarum fructu ma moda redundent, congregat toritate Nostra apostolica,

mus.

Quamobrem omnes et s literae favent, peculiari b volentes et a quibusvis ex interdicti aliisque ecclesiast