Quae rubris literis impressa sunt ea ex comparatis omnium codicum lectionibus in eo fuisse colliguntur codice unde qui extant omnes praeter Thuanaeum uidentur profluxisse: ita tamen ut incertum relin quatur dittographiae quales sunt basiei et certa in principali illo codice fuerint an ex dubitatione ortae eorum qui hunc nondum finito saec. xiv transcripserunt. CATVLLI VERONENSIS LIBER. I. QUI dono lepidum nouum libellum. Catulli (Catullis La2) Veronensis liber incipit ad Cornelium BGLa2 Ven Catulli Veronensis poetae liber incipit AL Catulli Veronensis ad Cornelium La Catullus Veronensis poeta O Catulli Veronensis poetae illustris incipit feliciter ad Cornelium H Clarissimi poetae Catulli Veronensis liber incipit ad Cornelium b Catuli Veronensis poete cla liber incipit a Catulli Veronensis poetae lyrica incipiunt feliciter Phillippensis Et his quidem omnibus abest praenomen Q. Catuli Veronensis liber incipit ad Cornelium I D. Q. VALERI. CATVLLI, VERONENS. AD CORN. NEPOTEM. LIBER Č Q. Catulli etiam Riccardianus, et Cuiacianus, teste Scaligero; Plin. H. N. XXXVII. 81. 'Nonius Senator filius Strumae Noni eius 'quem Q. Catullus poeta in sella curuli uisum indigne tulit.' Quamquam ibi Qabest ab optimis codicibus et Bambergensi, idque omittendum uidetur L. Iano, Schwabio, (Quaest. p. 15) mihi. C. dicitur in Apuleii Apol. X (p. 15 Krueger) 'Eadem igitur opera accusent C. Catullum quod Lesbiam pro Clodia nomi'narit.' et in fragm. Suetonii de Poetis in Hieronymi chron. ol. CLXXIII. 2, 'Gaius Valerius Catullus scribtor Lyricus Veronae nascitur' (fr. 22, ed. Reifferscheid.) In ipsis carminibus nihil est quod rem soluat: quanquam in LXVII. 12 uerum istius populi ianua qui te facit, uerisimilis uidetur conjectura Scaligeri Quinte ex qui te elicientis. Valerium cognomen fuisse testantur praeter Hieronymum u. s., Suet. Iul. LXXIII, Porphyrio ad Hor. S. I. 10, 19, commentator Cruquianus p. 398, fortasse etiam Charisius I. p. 75 P., 97 ed. Keil, 'Hos pugillares et masculino genere et semper pluraliter dicas, sicut Asinius 'in Valerium, quia pugillus est qui plures tabellas continet in seriem sutas. 'At tamen haec pugillaria saepius neutraliter dicit idem Catullus in hende'casyllabis,' si recte Valerium restituit Hauptius. Veronensis addunt Plin. H. N. XXXVI. 48, Nonius p. 546, Priscianus p. 546 P., p. 16 T. 1 ed. Keil, interpres Veronensis ad Verg. Ecl. VI. 1; cf. Auson. Praef. ad Pacatum 2, 'Veronensis ait poeta quondam,' Macrob. Saturnal. II. 1, 8, 'ut ait Vero'nensis poeta.' I. 1. Qui ADG (ut uidetur) O Phillippensis hc Gulielmus Pastrengicus de Originibus rerum p. 88 b. allatus ab Hauptio. Cui BCL La1 La2, Marius Victorinus 2596 P., Terent. Maur. 2562, 2567, Isidorus Origg. VI. 12. 3. QUI H Uoi b Quoi ed. Pr. ex emendatione Italorum Caridono Isidori cod. Balliolensis diligenter excussus ab Eduino Palmero. Qui datiuum habet hic, II. 3, XXIV. 5, Lucr. IV. 44 H. A. I. Munro in Diario Philol. Cantabrig. IV. 247, quem sequor. Arido modo pumice expolitum? 1-4. Ausonius Praef. Griphi (Eidyl. XI) Dein cogitans mecum non illud Catullianum 'Cui dono lepidum nouum libellum' sed dμovoótepov et uerius Cui dono illepidum rudem libellum non diu quaesiui. Idem Praef. ad Pacatum 1-2. 'Cui dono lepidum nouum libellum' Veronensis ait poeta quondam. Terentianus Maurus 2560-2568 Exemplis tribus hoc statim probabis Spondeon cui do,' trochaeon 'ari' 'Meas' quis neget hunc iambon esse? Marius Victorinus 2596 P. Quidam et trochaeum et iambum ea sede collocasse reperiuntur: inter quos et Catullus est sub exemplis huiusmodi 'Cui-expolitum' 'Meas-nugas.' Atilius Fortunatianus 2676 P. 318, 319 Gaisf. Nam et hendecasyllabus quem phalaecium uocamus apud antiquos auctores eodem modo solebat incipere alias a spondaeo alias ab iambico alias a trochaeo; ut apud Catullum hendecasyllabus a spondaeo, Passer deliciae meae puellae,' a trochaeo 'Arido (Árida Putschius) modo pumice expolitum,' ab iambo Meas esse 'aliquid putare nugas.' Quae omnia genera hendecasyllabi Catullus et Sappho et Anacreonta et alios auctores secutus non tanquam uitiosa uitauit sed tanquam legitima inseruit. Id. 2702 P. 356 G. Talis est pars ex Catulliano hendecasyllabo detracta priore parte pumice expolitum.' Schol. Veronens. in Verg. Ecl. VI. 1. p. 73 Keil. Vel Veronensis Catullus 'Arido-nugas.' Isidorus Örigg. VI. 12. 3 circumcidisse libros Siciliae primum increbuit: nam primo pumicabantur. Unde et Catullus ait: 'Cui-expolitum.' Pastrengicus de Origg. Rerum 88b Siculi libros primum circumcidere coeperunt cum ante pumicarentur, de quo Catullus Qui dono lepidum 'nouum libellum Arrida modo Punicae expolitum.' Idem. (h. e. Isidorus). 2. Arido uel arrido Codd. omnes, interpres Veronensis ad Verg. Ecl. VI. 1, Isidorus Origg. VI. 12, Terentian. Maur. 2563, Mar. Victorinus p. 2596 P. Arida Atilius Fortunatianus p. 2676 P., Pastrengicus de Origg. Rer. 88b ex Isidoro, margo H, ubi recentior manus scripsit "Arida pumice legendum censeo Nanque hunc locum Seruius adducit, aitque Catullum foeminino genere "protulisse." Verba Seruii haec sunt, ad Aen. XII. 587, Pumicem iste 'masculino genere posuit et hunc sequimur. Nam et Plautus ita dixit; 'licet Catullus dixerit feminino.' Ex hoc Seruii loco Lachmannus docet Italos arida in Catullum intulisse. Sed ubi Pastrengicus, qui uixit a. 1295 -1360, arida inuenit? Non in Isidoro, nisi forte aliis codicibus usus est quam quibus nunc utimur. Hi enim habent cui, arido; Pastrengicus qui, arrida. Itaque iure Hauptius contendit Pastrengicum locum Isidori contulisse cum suo Catulli codice; (uide Proleg.) nam et qui et punice etiam nunc reperiuntur in D. Sed omnes Catulli codices quot exstant habent arido, etiam D quamquam ibi o ita scripta est ut speciem literae a prae se ferat. cf. Froehneri Specimen in Philologo XIV. Pastreng, igitur aut in suo codice inuenit arida uel Corneli, tibi namque tu solebas Meas esse aliquid putare nugas; Qualecunque; quod o patrona uirgo, 5 10 3, 4. Plin. H. N. Praef. 1. Libros naturalis historiae nouicium Camenis Quiritium tuorum opus natos apud me proxima fetura licentiore epistula narrare constitui tibi iucundissime inperator (sit enim haec tui praefatio uerissima, dum maxumei consenescit in patre) namque tu solebas putare esse aliquid meas nugas: ut obicere moliar Catullum conterraneum meum; adgnoscis et hoc castrense uerbum; ille enim ut scis permutatis prioribus syllabis duriusculum se fecit quam uolebat existumari a Veraniolis suis et Fabullis. (uide excursum.) Omne 5-8. Pastrengicus de Origg. Rerum p. 16 a De illo dici possit quod scribit Veronensis poeta dicens Ausus quidem unus Italorum aeuum tribus explicare chartis .i. uoluminibus Iupiter doctis et laboriosis. arido in textu, arida in marg., aut ipse ex Seruio uel grammatico arida sumpsit (quod non credo), aut oculi errore deceptus a cum o mutauit. Nec Seruii uerba buc necessario referenda sunt, sed ad uersum amissum, quemadmodum fr. 10, 11, fortasse etiam fr. 12. Eodem modo quae de Carbaso feminino dicuntur (fr. 7) ab interprete Veronensi ad Aen. VIII. 34, si uere Catullum ibi coniecit Maius, ad LXIV. 227 relaturus eram, nisi uerba aliquot superessent alius loci. Pro arido stat etiam Martialis VIII. 72. 2. 'Morsu pumicis aridi politus,' et Plini H. N. XXXVI. 154. Sed post Parthenium editores fere omnes arida admiserunt praeter Palladium Statium Conr. de Allio Lachmannum Hauptium. punice ABDLa'Va punicae Pastrengicus pumici Schol. Veronensis in Verg. Ecl. VI. 1 ed. Herrmann. 3. Corneli? tibi codd. plerique; correxerunt Itali. 4. Meas codd., Terent. Maurus 2564, 2568, Marius Victorinus p. 2596 P., Atilius Fortunatianus 2676 P., Plin. Praef. H. N. Nostras Marcilius et Vossius. tum 5. Iam tam G Iam tamen ACDHLLa1 a m. pr. LaaOVa Iam tum bbc, marg. H, ed. Pr. est codices omnes sinceri es bb ed. Pr. cartis BG La1OV abc. 6. 8. tibi habe codd. quicquit V libelli AG mei La V libelli cett. est post libelli addunt Scal. Conr. de Allio. Sillig. Pobl. quicquid est libelli ed. Pr. Parthen. Ald. Guarin. Sed cf. Verg. Aen. I. 78, Quodcumque hoc 'regni,' IX. 287. Catullum respexit Censorinus de die Natali I. ' Quod'cunque hoc libri est meis opibus comparatum natalicii titulo tibi misi.' Post u. 8 unum uersum excidisse censent Lachm. Haupt. Cf. Leutsch. Nunt. Erud. Gotting. 1855. p. 1991. 9. quod ABCGHLLa OVab quidem DLa1 a m. sec. ed. Pr. Ald. Guarin. Lachm. Haupt. patrona uirgo codd. praeter AC patrona uirgine AC o iam additum in Cuiaciano en Rossbachius in ed. I. o patrima uirgo Scaliger II. PASSER, deliciae meae puellae, Karum nescio quid libet iocari, Et solaciolum sui doloris, Credo, et cum grauis acquiescit ardor: 5 1. Atil. Fortunatianus 318 G ut apud Catullum hendecasyllabus a spondeo 'Passer-puellae.' Id. 2698 P. 350 G. Ecce et Phalaecium; partem primam de antispasto habet ut 'Passer-puellae.' Censorinus de Metris 2727 P., 27 Iahn., Phalaecius 'Passer-puellae.' Qualecumque quidem est patroni ut ergo Bergkius in Leutschii Philologo XII. p. 581. uu. 9, 10 pro interpolatis habebat Handius Obseruat. Crit. p. 24; postea malebat patrone per te (Quaest. Catull. p. 4). Eosdem del. Huschkius Anal. p. 63, Pfeifferus Symb. Catull. p. 26. Lachmannus post quidem censet dimidios duos uersus desiderari; eumque secuntur Hauptius Rossbachius. Mihi patrona uirgo uidetur esse Musa cf. Sulpiciae Satir. 1, II, precibus descende clientis et audi.' • Musa.... 10. peremne D perire O seculo a. II. Fletus passeris Lesbiae ABDGHLLa1La2Vb sue a Spatium unius uersus in O. 1. Super Passer delicie O superscriptum habet supple ens. 2. Qui cum BCLa2b2 O in ante sinu om. Dousa. f. adscriptum est in margine O interpositio est. 3. Qui BDGLa1 a m. pr. patenti at petenti G at petenti O CHL ac patenti marg. B b2 5. Con b2 intenti b2 De morte passeris amice 3-5 ad hos uu. Quoi Cb Cui ab marg. O, ac petenti AB a m. pr. mittenti Phillippensis. at patenti La'V 6. Karum O quod credo in archetypo fuisse Rarum Ha al. iubet marg. O Carum cett. 7. In pro et Itali Broukhusius Doer. Pleitn. ut marg. ed. Vicentinae 1481. Solaciolum GOa, Lachmannus Post u. 7 desiderari aliqua censet Spengelius. 8. Credo ut cum (con b2) ACDGHLLa1 a m. pr., La2OV habe Credo ut B Phillippensis Credo ut tum La ex rasura adquiescet G acquiscet a acquiescet cett. adquiescet uel acquiescet A Credo ut tum grauis acquiescat Bapt. Guarinus, edd. pleraeque Credo uti Schraderus Credo dum g. acquiescat Verburgius Credo, ut cum grauis acquiescet ardor, Sit sol. sui d. H. A. I. Munro Scripsi et cum g. acquiescit. Sensus est Quom desiderio meo libet nescio quid iocari siue ut dolorem suum soletur, siue quom amoris ardor iam acquiescit. 9. Et tecum AL. luderem secum marg. 0 marg. d ludere G i. dolor ardor O luderem D |