Abbildungen der Seite
PDF
EPUB

Sendomierskiemu zaślubiona. Drugi raz z Tarłowną Małgorzatą chorążanką Lwowską. Acta Castr. Lublin. Trzeci raz z Zofią Lubomirską kasztelanką Wojnicką, z tej córka Anna, zakonnica Ś. Benedykta, i dwóch synów, Jan i Zbigniew. Czwarty raz z Zofią Tarłowną 1648. sterilis: z synów jego Zbigniew kasztelan Wiślicki, starosta Opoczyński, kościół w Tarłowie wystawił 1647. Starowol. in Monum. fol. 534. z drugą żoną Anną Korycińską kasztelanką Wojnicką żył bezpotomnie. Z pierwszą Zofią Sułowską wojewodzanką Rawską, był syn Mikołaj, ale z Konstancyi Lanckorońskiej, żadnego potomstwa nie zostawił. Jan podkomorzy Sendomierski, rotmistrz powiatu Radomskiego 1632. któremu Kurdwanowska dwóch synów powiła, Jana Zbigniewa staroste Opoczyńskiego sterilem, i Stanisława starostę Radziejowskiego, tego z Joanny Olędzkiej tylko córka jedynaczka została, Žuzanna, wydana za Denhoffa wojewodę Malborskiego. Geneal. Jurid. Jędrzej miał za sobą Kulikowską dziedziczkę na Gołogórach.

Oleśnicki herbu Radwan, w Krakowskiem i inszych województwach. Baranowski pisze ich, Oleszyński, dom starodawny. Mikołaj mąż serdeczny za Stefana Króla, Jędrzej podstarości Chęciński, župnik żup Wielickich. Jan Oleśnicki z Anny Odrowążowny, spłodził dwóch synów: 1. Łukasza podsędka ziemskiego Bełzkiego, ten z Cieciszewską, zostawił Jarosława starostę Bełzkiego, dziedzica dóbr Łabunie, Jatułtów, Barchaczów, Wirzba, Hruszów, ten z Bełzecką Dorotą, miał syna Tomasza: ten najprzód z Żółkiewskim w Wołoszech mężnie stawając, postrzał, swej odwagi świadectwo, z pod Cecory wyniósł, przecież z tak ciężkiej wojska Polskiego porażki wyszedł szczęśliwie. Pod Chocimem znowu Turków wojował, wszakże we dwudziestym drugim roku życia swego, w roku 1622. śmierć go zabrała, co o nim powiada nagrobek jego w Zamościu. Starowol. in Monumen. Siostra jego Barbara Prokopowi Leśniowolskiemu kasztelanowi Podlaskiemu zaślubiona. 2. Marcina, posłował na sejm 1589. r. żona jego Zamojska kasztelanka Chełmska, siostra Jana kanclerza i hetmana, z której córka Anna, żyła z Janem Dulskim kasztelanem Chełmińskim i podskarbim koronnym, ale sterilis; umarła 1583. i synowie cztery, z tych Marek sędzia ziemski Bełzki, Constit. 1638. fol. 19. miał za sobą Chodorowską, i z niej córkę tylko jednę, Zofią, Stefana Zielińskiego Ciołka małżonkę. Piotr i Auctus bracia Marka, zeszli bezdzietni. Jan czwarty brat ich, z Elżbietą Drohojewską, przed nią zaś miał Buczacką według Okolsk. tenże powiada, że za Łukaszem Oleśnickim była Podfilipska,

Adama sędziego Podolskiego córka, z tej córki: Barbara, Mikołaja Lubienieckiego wojskiego Zydaczewskiego, Jadwiga, Jerzego Mrozowickiego pisarza ziemskiego Halickiego, małżonki, zostawił trzy córki tylko, z tych Katarzyna, najprzód Piotra Zmiąckiego, po nim Piotra Charzyńskiego, małżonka, (z tym zostało się od niej to potomstwo, Anna Wyhowska, Maryanna Orchowska, a potem Chmielecka, Stanisław i Adam, którego synowie Marcin i Antoni, i córki, Barbara, Agnieszka, i Maryanna Charzyńskie.) Druga Katarzyny siostra Zofia, była za Wojciechem Kołakowskim. Trzecia Helena, za Alexandrem Petrykowskim. Geneal. jurid. Krom tych ci kwitnęli. N. Oleśnicka podkomorzanka Sanocka, Jędrzeja Chwaliboga małżonka. Anna zakonnica u wszystkich SS. we Lwowie. Anna Zofia Ludwikowi Ciświckiemu herbu Wieniawa, kasztelanowi Miedzyrzeckiemu, staroście Stawiszyńskiemu zaślubiona 1678. a pierwszym ślubem, była za Stanisławem Karolem Koniecpolskim wojewodą Parnawskim. N. miał za sobą Katarzynę Domiechowską. Łukasz stolnik Drohicki, żona Piekarska wojewodzanka Brześciańska herbu Topor. Jadwiga Stanisława Włodka, wojewody Bełzkiego, małżonka, której zmarłej 1611. nagrobek we Lwowie u 00. Dominikanów wypisał Starowol. in Monum. Są i w Płockiem Oleśniccy, czy tego herbu wiedzieć nie mogę. N. Oleśnicka była za Duninem Rzuchowskim.

Olesza, w Mścisławskiem województwie, Iwan Olesza poborca z sejmu naznaczony 1581. Constit. fol. 395. W roku 1778. Samuel Olesza budowniczy Piński. — Leopold rotmistrz tegoż powiatu. Krasicki.

[ocr errors]

Oleszko, w Wołyńskiem województwie. Floryan Oleszko wojski Włodzimierski, sekretarz królewski, komissarz z sejmu 1609. na Ukrainę do uspokojenia buntów Kozackich, Constitut. fol. 893. na dobrach Dubno i Wołochy, pewną summę zapisała mu Rzeczpospolita, w nadgrodę zasług jego, na sejmie 1621. Constit. fol. 17. do lustracyi zamku Winnickiego deputowany 1613. Constit. fol. 30.

Olewiński herbu Ostoja, w Wielkiej-Polszcze. Dobiesław Olewiński Ostojczyk, którego męztwo pod Koronowem sławi Długosz, Bielski fol. 307. w roku 1410. Piotr sędzia grodzki Wieluński, żona jego Zofia Kowalska herbu Wierusz. Acta Castr. Vielun. 1576. Tenże czy inszy Piotr podstarości Wieluński, z sejmu 1589. naznaczony do korrektury praw koronnych, Constit. fol. 516. N. Władysława Kolczyńskiego podczaszego Inowrocławskiego, Katarzyna Józefa Dobrzyckiego małżonki. N. miał za sobą Grudzińską.

Wawrzeniec w Poznańskiem 1674. ale go Olewnicki napisano. Zofia Antoniego Bielińskiego małżonka.

Olewiński herbu Samson na Rusi. Floryan Olewiński mąż rycerski, co o nim opowiada nagrobek jego we Lwowie u 00. Dominikanów, miał za sobą Dorotę Garniszownę, z której syn wojownik przeciw Szwedom i Kozakom. Synowiec zaś Floryana w zakonie żył Ś. Dominika. Szymon najprzód wojski Lwowski, z sejmu 1653. naznaczony do rewizyi ksiąg ziemskich Lwowskich, Constit. fol. 26. potem sędzia ziemski 1676. Constit. fol. 45.

Olexiewicz, w księztwie Żmudzkiem. Jan pisarz Litewski 1555. Krzysztof i Marcin 1621.

[graphic][merged small][merged small]

Ma być lilia, niby z ziemi i z korzeniem wyrwana, biała, w polu zielonem, z obudwu stron jej róża czerwona, na helmie pół Lwa niby wyskakującego, w koronie, język jego wywieszony, nogi przednie do góry zadarte, tak go opisal, Biel. fol. 758. Paproc. w Gniazdzie fol. 1107. O herbach fol. 346. Okol. tom. 2. fol. 346. Powiadają ciż autorowie, že ztąd nabyty. Gdy prawi pod Oliwą, gdzie teraz klasztor i opactwo Oliwskie sławne, mąż jeden waleczny, znacznym się dziełem przeciwko Prusakom popisal, hetman herbu Gozdawa, w nadgrodę takim go herbem uczcił. Takiż ze wszystkim herb, Damalewicz in Vitis, Onoldowi biskupowi Kruswickiemu, przypisał, wstąpił na tę katedrę w roku 1157. wszedł do grobu 1160. ten pierwszy katedrę swoję z Kruświcy, do Włocławka przeniósł, kościół tam, czy on sam, czy też kto inszy zbudował, i od tego czasu biskupi tamci, już nie Kruświckiemi, ale Włocławskiemi pisać się poczęli. Tym się herbem szczycą Grajewscy.

Olizar, herb ich Chorągiew Kmitów, i jednaż z niemi dzielnica. Eleazar albowiem, jeden z siedmiu synów Alexandra Woronowicza, brat Matwieja Kmity, o którym Paproc. fol. 667. z Ruskiego akcentu Olizarem nazwany, przydomek nawet w potomkach swoich zostawił, Wołczkiewicz, że nie dowidząc na jedno oko, oślep prawie na największe w różnych kampaniach narażał się okazye, ślepym Wołczkiem zawołany. Ma być na pargaminie list Kmity w tym domu, w którym zeznaje, że bratu swemu Olizarowi, przedał dobra Korostyczów. Parisius in Slavia z Leonclaviusza in Pand. histor. Turcic. fol. 138. tego domu początków zasięga, od Eleazara Bulka książęcia Serwji, którego na wojnie pojmawszy Turcy, zabili, w r. 1390. Stefan Bulkowicz syn jego, z księztwa od tychże pohańców wyzuty, w roku 1427. atoli w roku 1442. synowi Štefana Jerzemu, Murates Car Turecki przywrócił ojczyste państwo, siostra jego z Bajazetem Gilderunem dożywotnie zmówiona. Tego Jerzego synowie, Stefan i Jerzy, z oczu złupieni od Murata tyrana, i Łazarz, który po ojcu na państwo wstąpił, i siostra ich Marya Murata II. Sultana żona. Od Stefana byli synowie, między inszemi, Lupus mąż serca wielkiego, i Jerzy. Od Łazarza córka Despina, Stefana Króla Bosnji małżonka, to Parisius. W statucie zaś Laskiego fol. 128. Olizara Wasilewicza czytam, który w roku 1401. pokój wieczny Litwy z Polską podpisał. Chwiedko Olizarowicz starosta Łucki, trzymał Kniehinin, nadto w zasługach wziął był niektóre dobra w ziemi Krzemienieckiej od Króla, to jest, Studziankę, Szepecin i Buszczę. Syn jego Siemion, miał za sobą siostrę rodzoną Konstantyna książęcia Ostrogskiego, wojewody Trockiego i hetmana wielkiego Litewskiego, z niej jednak nie zostawił, tylko córkę Nastazyą, którą Wuj jej, najprzód wydał za Janusza Michnołowicza Sanguszkowicza książęcia Kowelskiego, żyli z sobą w r. 1544. potem, gdy jej ten odumarł, w pół roku, za Iwana książęcia Wiśniowieckiego, i z nią w ten dom weszły dobra, Peredził, Janowicz i Grutwice. Ten Siemion Olizarowicz kupił był wieś Bielaszów, za 30 kóp, od Jurya Wasilewicza kniazia Zasławskiego, i zapisał ją Manasterowi Dermańskiemu, Monim. Colleg. Ostrog. gdzie też tegoż Siemiona kniaziem zowią. N. Olizarowna, była za Dymitrem Jelcem pisarzem ziemskim Kijowskim, urodzona z Niemierzanki wojewodzanki Kijowskiej. Iwan Olizarowicz, poseł z Kijowskiego województwa, podpisał unią Litwy z Koroną, na sejmie Lubelskim 1569. i drugi bez imienia, Constit. fol. 171. Adam z sejmu 1607. komissarzem zapisany do granic, między województwem Kijowskiem i powiatem Mozyrskim, Const. f. 855.

Ludwik posłował na konwokacyą 1632. i w roku 1625. na sejm, zkąd deputatem stanął na trybunał fiskalny. Constitut. fol. 18. N. miał za sobą Jadwigę Łaszczownę Tuczampską, ale z nią żył bezpotomnie, Geneal. Belzec. N. rotmistrz królewski Dębińską herbu Rawicz, podkomorzankę Mielnicką, Okol. tom. 2. fol. 591. N. Olizarowna stolnikowna Wołyńska, Marcina Chodorowskiego małżonka. Jan podsedek Kijowski z sejmów 1676. i 1685. r. komissarzem naznaczony. Constit. fol. 22. et 7. Złączył się był dożywotnie z Teofilą Katarzyną Hoszowską, z tej syn Adam, najprzód stolnik Wołyński, potem podkomorzy Kijowski, pułkownik królewski, poseł na konwokacyą 1696. z pierwszej żony syn jego Józef, stolnik temi czasy Kijowski, ma za sobą Domicellę księżniczkę Czetwertyńską, z drugiej Katarzyny Zachorowskiej kasztelanki Wołyńskiej, pozostałej wdowy po Wojciechu Czackim chorążym Wołyńskim, staroście Włodzimierskim, był syn N. ale młodzianem umarł, w kościele naszym Lwowskim pogrzebiony. Lecz prócz tego, żyją synowie jego, i córki.

Olizarowski herbu Jastrzębiec na Wołyniu. N. mąż rycerski, którego synowie, Szymon i Gabryel Olizarowscy 1688. Olizarowiczów herbu Ślepowron niektórzy piszą, z których Jerzy w zakonie naszym temi czasy.

Olkowski, w powiecie Lidzkim, Stanisław z Olków Olkowski podpisał elekcyą Jana III. Króla.

Olszamowski na Rusi. N. Olszamowski, miał za sobą Maryanne Mieleszkownę, z której córka Apollonia. Geneal. Chrynic. N. horodniczy Łucki, Annę z Miechowskich 1681. Marcyanna zakonnica S. Brygitty. N. była za Michałem Czernym kasztelanem Sądeckim.

Olszańskie książęta, patrz Holszańskie.

Olszański herbu Jastrzębiec, w Wołyńskiem województwie. Mikołaj Olszański, najprzód chorąży Wołyński, rotmistrz królewski, deputat na trybunał koronny 1701. r. marszałek sądów fiskalnych, miał za sobą Teresę Wielhorską kasztelankę Wołyńską, sam także postąpił na kasztelanią Wołyńską na której umarł; z synów jego, Jerzy chorąży Owrucki, marszałkował w trybunale koronnym 1728. żona jego Rozalia Ledochowska kasztelanka Wołyńska. Drugi Józef suffragan Chełmski, proboszcz Łucki i Olycki, trzeci, u Missyonarzów.

W roku 1788. Tadeusz Olszański skarbnik Krzemieniecki. Krasicki.

[ocr errors]

Olszer. Inflantska szlachta, luboć ich inni piszą Olszur. Z tych był jeden kasztelanem Derpskim, z sejmu 1616.

« ZurückWeiter »