Abbildungen der Seite
PDF
EPUB

żadnemi nie obowiązałam cię, ale tylko żądza moja była, żebyś raczej w duchownym pobożnym stanie P. Bogu służył, obróciwszy na chwałę Bożą, dobra odemnie tobie zostawione. W czem racz cię P. Boże ratować, i sprawować według woli świętej swojej Amen. W tymże czasie kwitnął N. z Sprowy Odrowąż starosta Opoczyński, który miał za sobą Annę Łaską wojewodzankę Sieradzką Stanisława córkę. Paproc. o herb. fol. 465. Odrowążowna z Gostynia Anna, była za Bardzkim Maciejem stolnikiem Poznańskim.

Inni Odrowążowie pisali się z Szczekocina, albo z Dąbna. Z tych słynęli, Jan z Szczekocina kasztelan Lubelski 1366. Piotr kasztelan także Lubelski w roku 1370. Jan kasztelan Lubelski w roku 1413. i 1428. Jan stolnik Sendomierski, i starosta Lubelski, podpisał list Kazimierza Króla dany miastu Lubelskiemu 1445. u Łask. w Statucie 1458. fol. 68. ten u Opoczki z Witoldem wielkim książęciem Litewskim, siła a mężnie dokazywał, o czem Kromer lib. 22. Kazimierza Króla chojnie w Lublinie przyjmował 1447. r. Długosz. Jan podkomorzy Lubelski 1438. na liscie Jagiełła danym miastu Lubelskiemu. Bielski w roku 1427. fol. 328. wspomina dwie siostry rodzone z Szczekocina, Katarzynę i Elżbietę, Piotra i Dobka Szczekockich, a w następującym roku pisze, że Piotr z Zawiszą czarnym, za Zygmuntem Cesarzem przeciwko Turkom nad Dunajem mężnie się bijąc, dostał się w niewolą, wszakże potem z tej niewoli był wykupiony. Piotr Woda z Szczekocina podkanclerzy koronny 1438. u Łask. w Statucie fol. 129. i w roku 1451. u tegoż fol. 84. zginął pod Chojnicami 1454. r. Dobiesław podstoli Sendomierski, Paweł starosta Olsztyński, Zawichojski i Łukowski, Henryk starosta Lubelski w roku 1462. kwitnęli. Bartłomiej którego syn Jakób z Szczekocina albo z Dąbna, kasztelan Krakowski umarł 1490. r. w Mogile gdzie zdawna dom Odrowążów grób swój miał, pochowany z nagrobkiem, i napisem i herbem Odrowąż: Paprocki i Okolski już go pod Rawiczami Dębińskiemi, już pod Odrowążami kładą, za któremi i ja idąc, mówiłem o nim obszerniej pod Dębińskiemi, atoli i z nagrobku, í z jego podpisu tak u Paproc. jako i u Okol. położonego, w którym z inszemi Odrowążami, potwierdzał fundacyą klasztoru Mogilskiego 1462. r. poznać, że był Odrowąż, poznać i to, że jedenże był ten, co był podskarbim koronnym, co i kasztelanem Krakowskim, ale z podskarbstwa koronnego, postąpił na pieczęć, z tej na województwo Sendomierskie, a nakoniec na kasztelanią Krakowską. Był i drugi Jakób z Dąbna, kanonik Gnieznieński w r. 1443. tak się podpisał na dekrecie, u Damal. w ży

ciu B. Bogumiła. Jan z Szczekocina stolnik Lubelski i starosta 1532. roku na liscie Zygmunta I. danym Lublinowi. Piotr Odrowąż biskup Margarytański, suffragan Kujawski, archidyakon Warszawski za czasów Zygmunta III. Króla. Frydrychov. in Hyacin.

Wielądek w heraldyce w początkowej genealogji tej familji wiele się różni od Niesieckiego, co zaś do Radosław a hrabiego na Końskich (jak wyżej Niesiecki) stryja Iwona biskupa Krakowskiego, temu trzech synów naznacza, Prandotę, Wizona i Hostazego, i tak dalszą tychże genealogią prowadzi : Synowie Radosława, Prandota, Wizoni Hostazy, miasteczka Hrodecz dziedzice, tamże poddanych swoich wolnością za przywilejem w roku 1280. udarowali. Od Wizona zaś syna Radosława Piotr, Dobiesław i Świętosław, którym Pomstyboryusz hrabia z Sokolla, czterdzieści dziewięć, morgów na Końskich roku 1264. wieczystem daniem zapisał. Od Świętosława zaś syna Wizona, Iwan kawaler królewskiej korony, którego synowie z Malgorzaty żony jego, Nawogiusz i Wojciech, czyli Olbrycht Wysocki nazwany, dóbr ojczystych i macierzystych w Gnieznie roku 1336. zrobili podział. Od Wojciecha zaś syna Nawogiusza: Marcin, Jędrzej, Otto, Marynus, Krzysztof, Floryan i Krystyn, hrabstwa Końskie dziedzice. Od Krzysztofa zaś syna Wojciecha z Doroty Budzyńskiej małżonki swojej, Jędrzej, Mikołaj, Bartos yuszi Fulko czyli Pełka dóbr Wysocice i Gołyszyn w ziemi Krakowskiej,, także Rudka i Ostrów w ziemi Sendomierskiej dziedzic, który Świętosława i Piotra synów zostawił. Od Mikołaja zaś syna Krzysztofa Zofoniasz i Czuboryusz dóbr Siercza i Wysoka dziedzice. Tenze Mikołaj połowy lanu w Kazanowie Czuboryuszowi synowi swemu w ośmiu grzywień monety Praskiej r. 1385. w Gnieznie uczynił zastawę. Od Zofoniasza zaś syna Mikołaja z Katarzyny żony swojej, Przecław, Michał i Mikołaj, któremu Konstantyn Russocki na summę tysiąca grzywien monety Praskiej w Rawie 1450. roku prawne uczynił uwolnienie. Od Mikołaja zaś syna Zofoniasza, Franciszek Adam dwóch imion, Władysław, Wojciech, Anna Mikołaja Borowskiego małżonka i Mikołaj dwoistego imienia. Od tego zaś Mikołaja Jan Kurzański czyli Wysocki zwany, od którego z Doroty familji Brohomirów herbu Zadora Klemens, Franciszek Wojciech i Jakób. Wyżej zaś pomieniony Władysław części dóbr Wysokie przerzeczonemu Janowi synowcowi swemu, W Sendomierzu 1491. roku prawnie ustąpił. Także od tegoż Mikołaja Maciej i Mikołaj, od którego Jan i dalsze potomstwo jego, r. 1511. między Janem i Mikołajem bracią rodzonemi synami Mikołaja dóbr Sierawce i Sloboda, zamiana. Od Klemensa zaś syna Jana z Anny domu Raszków herbu Sas, Maciej dóbr Olmanki i Sedyrów dziedzic, Jan i Mikołaj Połęcki zwany, i Tomasz. Roku 1558. Jan Potocki części Potoka dziedzic, Janowi i Maciejowi synowi Klemensem przed aktami ziemskiemi Ksiązkiemi uczynił zastawę. Od Franciszka wyżej pomienionego Jana syna Gabryel. Od Wojciecha zaś tegoż Jana syna z Anny Dulskiej herbu Przegonia, Wawrzeniec pułkownik wojska Czeskiego, który Zofią Adama Jastrzębiec Borowskiego małżonkę i Zygmunta

zostawił. Od Jakóba zaś tegoż Jana syna Mikołaj Leo, ten z Urszuli Falczewskiej herbu Trąby, zostawił synów Szymona i Jędrzeja, od którego z Jadwigi Podolskiej herbu Nałęcz, Szczepan, Idzi, który z Katarzyny Leszczyńskiej herbu Radwan, zostawił Salomea, Teodora Łabęckiego małżonkę. Od Macieja zaś syna Klemensa z Agnieszki Potockiej herbu Pilawa, Jan, Katarzyna Alberta Wojciechowskiego żona, i Wojciech, który z Ewy Czepowskiej herbu Jastrzębiec, zostawił Stanisława Florya na dwóch imion, i Jędrzeja, od którego potomstwo. Roku 1601. Zygmunt III. Król Polski, Janowi Wysockiemu synowi Macieja Odrowąż z linji Radosława hrabi na Końskich, niegdy z pokolenia Hittim prawdziwemu - przodków swoich potomkowi, summy od sukcessorów Marcina Zadory Russockiego przynależącej się, uczynił przywilejem darowanie, którego w aktach ziemskich Krakowskich dnia 13. Lipca 1797. roku nastąpiło wpisanie. Od tegoż Jana syna Macieja z Doroty Wargawskiej herbu Rola, Michał majętności Turobojcze, w powiecie Bieszczadeckim dziedzic, Stanisław, który z Anny Ossuchowskiej herbu Pomian, Jędrzeja, Jana, Marcina, Alexandra i Jadwigę, Wojciecha Piotrowskiego małżonkę, zostawil: i Piotr, który z Agaty Grodowskiej zostawił Józefa Konstantyna i Helenę. Od Michala zaś syna Jana z Zofji Zbąskiej herbu Nałęcz, Ignacy wojsk Rzeczypospolitej Polskiej pułkownik, Michal, Stanisław, Mikołaj i Szczesny. R. 1684. Jana III. Króla Polskiego, Ignacemu Odrowąż Wysockiemu Michała Odrowąż synowi, niegdy zaś Jana Odrowąż wnukowi, przeciwko Turkom pod Wiedniem w Austryi dokonanego zwycięztwa świadectwo. Od tegoż Ignacego Michała syna z Anny Chojeckiej herbu Lubicz, pierwszego małżeństwa, Franciszek wsi Połęczno dziedzic, powtórnego zaś ślubu z Teresy domu Tarbortów herbu Monsztern, Walenty, Jan Paweł dwóch imion i Stanisław, któremu i przerzeczonemu Franciszkowi przez Karola VI. Cesarza Rzymsko Niemieckiego w roku 1733. chwalebny list dany. Od Walentego zaś syna Ignacego z Jadwigi Zamojskiej herbu Jelita, Jan, Onufry i Mikołaj, od którego z Zuzanny Grajewskiej herbu Oliwa, Jan, Mikołaj, Onufry. R. 1749. Józef Potocki hetman wielki koronny na osadzenie majętności Hołowczyna zwanej, Michałowi i Tomaszowi Odrowążom Wysockim potomkom Jana Pawła Odrowąż Wysockiego, prawo uczynił. Od tego Jana Pawła dwóch imion syna Ignacego z Apollonji Lityńskiej herbu Grzymała, Michal, Anna Mikołaja Kaniewskiego małżonka, i Tomasz, który z Rozalji Sadowskiej herbu Drogomir, Józefa, który zaślubił sobie Tekle Michalowską: Ferreryusza vice-regenta grodzkiego Krakowskiego, Franciszka w wojsku Cesarskiem kawalera, i Pawła w zakonie reguły Cysterzów zostawił. Od Stanisława zaś tegoż Ignacego syna z Anny Horodyńskiej herbu Korczak, Jan Nepomucen chorąży kawaleryi Rzeczypospolitej Polskiej, i Franciszek, od którego z Anny Kamieńskiej herbu Jastrzębiec, Serafin vice-prefekt gwardyi Kremańskiej. Tejże familji Odrowążów liczne monumenta summaryusz wyszczególnia w aktach grodzkich Krakowskich 1790. r. z strony domu Odrowążów Wysockich zapisany.

[blocks in formation]

herbu używające:

Malachowski, Wielądek i inni następujące familji podają, jako tego

[blocks in formation]

Wissogerd,
Wyssegerd.

Niektórzy jednak tu położeni, z tą odmianą herbu Odrowąż używają, że na strzale pół krzyża przydają, od lewego boku, a w hełmie ogon pawi bez strzały kładą: i takim się pieczętują Jeleńscy w księztwie Litewskiem. Drudzy jako Łuskinowie Zaranowscy w temże księztwie, cały krzyż przez strzałę kładą, a w hełmie trzy pióra strusie. Inni jako Žabowie tamże w Litwie, dwa krzyże przez strzałę równe sobie pod żeleźcem jej noszą, w hełmie zaś trzy pióra strusie. O każdym z tych na swojem mówi się miejscu.

Odrowski herbu Pomian, w Prusiech świadczy o nich MS. o Familiach Pruskich, luboć tak Paprocki jako i Okolski ich opuścili.

Konstytucya sejmu roku 1642. nakazuje ziemi Halickiej repetycyą Zł. 3910. z poboru u sukcessorów Olbrychta Odrowskiego poborcy Halickiego pozostałych. Vol. IV. fol. 39.

[ocr errors]

Odrwolff herbu Bibersztein na Szląsku, to jest są ucięte rogi jelenie, z sobą u spodu złożone, na hełmie sześć piór strusich, ten herb Paprocki w Sztambuchu Ślęzkim przypisał Janowi Odrwolff sędziemu ziemskiemu Opolskiemu i Raciborskiemu, i jego synowi Janowi de Stradomie dolne w roku 1607.

Odrzechowski Holobut herbu Sas, i o tych nasi pisarze milczą, atoli w Przemysłkiej ziemi kwitną.

Odrzywolski herbu Nałęcz. Z tego się piszą Odrzywoła, co jest w Radomskim powiecie, co znać i z nagrobków ich w kościele Odrzywolskim wystawionych. Z tych Dobrogosta Czarnego z Odrzywoła starostę Radomskiego, wspomina Bielski fol. 290. że pod Kozienicami na Wiśle most stawiał, w roku 1409. N. miał za sobą Podlodowską siostrę starosty Radomskiego. Paproc. fol. 125. Jan 1587. podpisał ustawy zjazdu Pokrzywnickiego. Constitut. fol. 427. Adam 1632. r. w województwie Sendomierskiem. Abraham Mikołaj dziedzic na Odrzywole, mąż rycerski, czego dał dowody w Węgrzech, Inflanciech i na Podolu, zakrystyą przy kościele Odrzywolskim wymurował, umarł 1640. jako świadczy tamże nagrobek jego; wszakże już temi czasy, dobra dziedziczne ich Odrzywół, już się w cudzych rękach znajdują. Jan kasztelan Czerniechowski, starosta Winnicki i Zydaczewski, żona jego Anna Czuryłowna, pięćdziesiąt tysięcy naznaczyła na wymurowanie kościoła naszego Winnickiego, sam zaś konwentowi Winnickiemu 00. Dominikanów folwark darował z młynem iz stawem. Okol. Russ. Flor. fol. 98. Był to mąż wojenny, rycerskich dzieł początki założył pod Szymonem Kopycińskim marszałkiem niegdy związkowym; pod Cecorą potem z Żółkiewskim hetmanem z razu, mężnie się stawił, atoli potem, widząc nieprzebyty sztych zguby, który i hetmana i wojsko nasze czekał, zawczasu z Stefanem Chmieleckim ostatniej klęski uszedł; przecież potem od Cecorskiej, aż do Batochowskiej kampanji, we wszystkich okazyach pięknego serca dał dowody, osobliwie jednak pod Korsuniem, gdzie Tohajbega na siebie nacierającego, odważnie zrzucił; lewem skrzydłem wojska na ten czas rządząc; wszakże tam w niewolą od Kozaków i Tatarów wzięty, i do Tauryki był zaprowadzony. Pastor. Hist. Plen. lib. 1. et Kochow. Wyszedłszy z niewoli, gdy znowu pod Batowem za ojczyznę piersi swych nadstawia, tamże poległ w lat życia swego blisko ośmdziesiąt. Potoc. Centur. fol. 132. Antoni stolnik Latyczowski pod Krosnem, człowiek wojskowy, bracia jego Mikołaj i Jędrzej, po których zostali sukcessorowie.

Odrzywolski herbu Rogala w Mazowszu, tak o nich pisze Paproc. Do tych rozumiem należy Piotr Odrzywolski 1578. r. poborca w ziemi Czerskiej. Constit. fol. 353. Jan w ziemi Warszawskiej 1674. r. N. Mikołaja Leszczyńskiego małżonka 1560.

Odwaga herb, patrz Konopacki.

« ZurückWeiter »