2do. O przywilejach nadanych Rusi od Królów Polskich, które Świętą Unią zalecają in 4to C. D.

Jan podsedek ziemski Brześciański, a przedtem pisarz ziemski, jako świadczy Process rozgraniczenia w r. 1616. syn Adama kasztelana Brześciańskiego. Krzysztof drugi syn, siostra ich Alexandra Helena, księnią klasztor Panien Brygitek w Brześciu rządziła, w roku 1628. gdy śmiertelnie zachorowała, i już prawie konała, nagle w owym paroxyzmie zasnęła, ofiarowawszy się wprzód do S. Stanisława Kostki, po którym śnie zdrowa wstała. Process. Kanoniz. Od jednego z tych dwóch braci, rozumiem, że był syn Jarosław Pociej, deputat na trybunał Litewski 1643. Piotr, trzeci syn Adama kasztelana Brześciańskiego, ośm lat w Rzymie na dworze Klemensa VIII. przepędził, powróciwszy do ojczyzny, pisarzem był ziemskim Brzeskim, a z Zofji Kazanowskiej sędzianki Łukowskiej, zostawił trzy córki, Annę, Krystynę i Petronellę, synów zaś dwanaście: Pawła, ten pod Kumejkami, pod usarską chorągwią Kazanowskiego służąc, i mężnie na nieprzyjaciela nacierając, poległ; Okol. tom. 2. Kazimierza, Jana rotmistrza, Adama, stolnika Brzeskiego, którego córki dwie, Joanną, i Barbara zakonne sobie życie w klauzurze, pod regułą S. Brygitty, obrały, jakoż grunt ten, na którym klasztor w Brześciu tych Panien ufundowany, z domu Pociejów, im wiecznie darowany wyszedł: trzecia ich siostra za Sadowskim podstolim Brzeskim, a potem kasztelanem. Alexandra ksieni S. Brygitty w Brześciu. Piotra, Teodora, Wacława, Sebastyana rotmistrza, Stanisława rotmistrza, Samuela, Lwa. Któryś z nich pod imieniem Adama był biskupem Włodzimierskim i Brześciańskim 1655. Kazanie pogrzeb. Cypryan. Stefanowsk. Drugi z nich był skarbnikiem, którego córka Zofia, Franciszka Wężyka, podstolego Wieluńskiego małżonka, a potem kasztelana. N. była za Jędrzejem Piaseckim stolnikiem Brześciańskim.

Lenard, dwunasty syn Piotra pisarza ziemskiego Brzeskiego, najprzód pisarz ziemski Brzeski, potem podsędek, dalej sędzia, z tym tytułem wspominają go Konstyt. 1676. fol. 4. umarł wojewodą Witebskim, starostą Rohaczewskim, mąż rycerski, i na kościoły hojny, wspominają Konstytucye 1678. fol. 14. że kościół w Inflanciech wystawił i fundował, co approbowała Rzeczpospolita na sejmie: kaplicę także od Tryznów zaczętą w Brześciu Litewskim dokończył: złączył się był dożywotnie z Reginą Ogińską cywuna Trockiego córką, pozostałą wdową po Korfie (podobno miał i drugą żonę Lettawownę strażnikownę Litewską) ta, mu dwóch synów powiła, Ludwika i Kazimierza. Z tych Ludwik najprzód pisarz

TOM VII.

22

ziemski Brześciański, porucznik książęcia Radziwiła, potem podkomorzy Brzeski, i poseł na sejm, deputat do Konstytucyi 1697. r. komissarz do traktowania z wojskiem Litewskiem, dalej strażnik Litewski, z tym tytułem posłował na sejm 1703. Constit. fol. 26. wziął zatem podskarbstwo Litewskie, z tego postąpił na kasztelanią Wileńską, przy której trzymał buławę wielką Litewską, umarł wojewodą Wileńskim w roku 1730. fundował w Kłodawie 00. Paulinów, żona jego pierwsza Zahorowska kasztelanka Wołyńska sterilis, druga Emerencyanna Warszycka miecznikowna koronna, z której córka dostała się w małżeństwo Franciszkowi Borzęckiemu podstolemu Litewskiemu, staroście Żydaczowskiemu, marszałkował ten Ludwik w trybunale Litewskim w roku 1714. Kazimierz Alexander brat jego, z chorążego Trockiego, na kasztelanią Witebską wyniesiony, z tej przesiadł się na kasztelanią Trocką, atoli z niej dobrowolnie choć wyższej ustąpiwszy, wziął województwo Witebskie, był oraz starostą Rohaczowskim, Zyzmorskim, i Surazkim, posłem nie raz na sejmy, marszałkiem trybunału Litewskiego dwa razy, pierwszy raz w roku 1711. drugi raz w roku 1719. pierwsza żona jego Chreptowiczowna, druga Chalecka Franciszka, której odumarł 1728. córki jego dwie zostały, jedna Barbara Józefowi Brzostowskiemu pisarzowi Litewskiemu zaślubiona, druga Teresa Humieckiemu wojewodzicowi Podolskiemu Ignacemu, teraz gdy to piszę stolnikowi koronnemu. Synów zaś trzech Antoni, Alexander i Michał. Fundował ten wojewoda bractwo S. Trójcy w Kitejszkim kościele. W Ostrownie kościół cudownej tam Matki Boskiej, niegdy od Zygmunta II. po zwyciężonej Moskwie ukoronowanej, nie małym kosztem reparował, apparatem bogatym przyozdobił, i do odnowy gorętszego nabożeństwa wielce dopomógł. W Witebsku sumptem swoim kolumnę marmurową, na niej statuę złocistą B. Jozafata arcybiskupa Połockiego i Męczennika, na temże samem miejscu, gdzie był ten święty od schizmatyków zamęczony, wystawił. W Wilnie 00. Paulinów fundował. Siedm nowych cerkiew po różnych miejscach i majętnościach swoich postawił, spustoszałych wiele reparował. 00. Bazylianom na dokończenie bazyliki siedm tysięcy wyliczył; dzwon wielki sto dwadzieścia kamieni ważący sprawił, pochowany leży po śmierci u 00. Bernardynów w Brześciu Litewskim.

Antoni najprzód oboźny Litewski, temi czasy strażnik Litewski i regimentarz, starosta Wołkowiski i Zyzmorski, syn pierwszy Kazimierza wojewody Witebskiego, żona jego Rozalia Zahorowska kasztelanka Wołyńska, z której tylko się

córka Ludowika została, ta Stanisławowi Lubomirskiemu podstolemu koronnemu staroście Sądeckiemu zaślubiona. Alexander brat jego podczaszy Litewski, starosta Olkinicki, teraz kasztelan Witebski, po Rdołtowskim, złączył się dożywotnie z Wojnianką herbu Trąby starościanką Bracławską wdową po Brzostowskim kasztelanie Mścisławskim. Michał starosta Rohaczewski trzeci brat: obraz cudowny Panny Maryi wsławiony cudami u 00. Bernardynów w Brześciu z domu Pociejowskiego wyszedł.

Alexander Pociej syn Kazimierza wojewody Witebskiego (jak wyżej) r. 1770. jeszcze w czerstwej starości żyjący osiadł krzesło województwa Trockiego r. 1742. umarł r. 1769. z Wojnianki spłodził córki Radziwiłowę podkomorzynę Litewską, i Tyszkiewiczową kasztelanową Mścisławską, synów także dwóch z tych starszy Ludwik strażnik Litewski, z Potockiej wojewodzanki Poznańskiej zostawuje potomstwo, to wszystko wymarło i samże ten Ludwik strażnik w kilka dni po żonie życia dokonał r. 1771. młodszy zaś Leonard oboźny Litewski pojął Radziwilownę, wkrótce potem umarł, zostawiwszy małżonkę przy nadziei, ta po śmierci męża porodziła syna, ostatnią iskierkę tego zacnego domu wdowa zaś pozostała Leonarda ponowiła związki małżeńskie z Granowskim. Krasicki.

Poczapowski herbu Kotwica. Jeremiasz czy jako chce Kojał. in MS. Michał Poczapowski władyka Łucki nastąpił na tę katedrę w roku 1621. ale gdy ad visitanda limina SS. Apostolorum do Rzymu odjechał, tym czasem dyzunici, obrali sobie za władykę Luckiego Atanazego czyli raczej Pawła Puzynę: i tak jednego czasu katedra Łucka, dwóch razem różnego posłuszeństwa miała, pasterzów. Poczapowski powróciwszy z Rzymu, umarł w Żydyczynie w r. 1637. po którego śmierci Puzyna siedząc lat kilkanaście, skończył życie w roku 1650. po nim na tę godność wyniesiony Józef Czaplic archimandryta Milecki w roku 1651. po nim wziął Dyonizy Balaban 1657. r. dalej Gedeon książę Czetwertyński 1663. r. Alexander Poczapowski w Nowogrodzkiem województwie 1632. Jan w cudzych krajach zabity, mąż uczony.

Poczernicki herbu Prawdzic, w ziemi Ciechanowskiej. Mikołaj Poczernicki podstarości Ciechanowski poborca w tejże ziemi 1590. u Januszow. w Stat. fol. 361.

Poczobut herbu Pogonia 4to, ale go nazywają Zdarbożec, to jest w polu czerwonem ręka zbrojna z mieczem zaniesiona do cięcia, na hełmie takaż ręka, jako i na tarczy. Nazwiska tego nabyli od majętności Poczobody rzeczonej, leżącej w kraju Grodzieńskim, przodkom swoim za wysługi, od Zygmunta I. Króla nadanej, zkąd bardziejby się pisać miało Poczobod, niż Poczobut. Jedni z nich dla różnicy zo

wią się Kondzicami, drudzy Odlanickiemi. Jerzy Poczobod Kondzic z Jadwigi Szymakowny, miał synów Krzysztofa, Jerzego, Jana, i Adama: z tych Krzysztof w powiecie Grodzieńskim pojął Annę Gurską, z tej byli synowie Adam, Piotr, Jędrzej, Jan, Waleryan i córka Konstancya. Jerzy przy dworze był Opalińskiego podkomorzego Poznańskiego. Samuel Odlanicki Poczobod sędzia grodzki Grodzieński 1648. roku. Jędrzej najprzód pisarz ziemski, potem podsędek Oszmiański, fundował 00. Dominikanów w Oszmianie co approbowała Konstytucya 1667. fol. 21. Bartłomiej i Michał 1700. Jan łowczy Wilkomierski 1674. Konstantyn 1648. Wawrzeniec Michał Odlanicki Poczobod sędzia, a przedtem podsądek Wilkomierski, posłował na sejm 1661. r. był deputatem na trybunał fiskalny Litewski. Constit. fol. 4.

Podaczewski, w Nowogrodzkiem województwie, Paweł Podaczewski chorąży Nowogrodzki, syn jego Mikołaj. Jan żył razem z Pawłem, synowie jego Jan i Jerzy.

Podajski, w Krakowskiem województwie Jan Podajski 1705.

Podbereski herbu Gozdawa, z tą jednak różnicą, że na tarczy powinien być orzeł o dwu głowach, na którego piersiach herb Gozdawa zwyczajny, w hełmie zaś kładą trzy pióra strusie między dwiema proporcami, tak go opisuje Kojalow. in MS. Geneal. Ogińskich i książka Annibal ad portas, i inni pospolicie twierdzą, że od Włodzimierza Jedynowładzcy Ruskiego swoją procedencyą mają, przez książęta Druckie, razem z Sokolińskiemi Lubeckiemi, Horskiemi, Oziereckiemi, jako Stryjkowski lib. 14. fol. 510. i Kojał. par. 2. fol. 64. piszą, że Michał Podbereski kniaź, w owej sławnej pod Worsiłą z Edygą okazyi Witoldowej przegranej w roku 1399. między innemi poległ na placu, dla tego też niektórzy z tego domu, hełmu w herbie nie kładą, ale tylko mitrę książęcą. Trzymali kiedyś w trzydziestu tysięcach starostwo Gulbińskie od Rzeczypospolitej sobie puszczone ale go wykupił Radziwił podkanclerzy. Constitut. 1678. fol. 9. Jerzy Samson marszałek Bracławski z sejmu 1611. komissarz do rozgraniczenia między Kurlandyą i Bracławską ziemią, Constitut. fol. 42. córka jego Elżbieta Katarzyna najprzód żyła z Władysławem Monwidem Dorohostajskim, cześnikiem Litewskim, po jego śmierci z Teodorem Karolem hrabią Tarnowskim starostą Krzepickim, ojcowskich, i macierzyńskich z Kalwinem błędów wyrzekłszy się, na kilka lat przed śmiercią, świątobliwie zeszła z tego świata w r. 1646. Hieronim od Ś. Jacka w kazaniu Korona Małżeńska nad katafalkiem Jan Felix Schrober w kazaniu. Okol. 1. 2. f. 71.

Jan Hektor poseł na konwokacyą 1632. był potem pisarzem ziemskim Orszańskim, a w roku 1648. podkomorzym, żona jego Anna Sokolińska podwojewodzanka Połocka, z której syn wstąpił do zakonu Soc. Jesu. Kazanie Ostrożańskiego, Mikołaj Samson kapłan zacny, który wielkiemi jałmużnami kościoły, klasztory i ubogie opatrzył. Grzegorz najprzód pisarz grodzki Orszański w roku 1648. potem kuchmistrz Litewski, pułkownik i regimentarz wojsk królewskich, nakoniec wojewoda Smoleński, Upitski i Gulbiński starosta, ten pod Kamieńcem przeciwko Abaszy Baszy z Koniecpolskim początki marsowych dzieł założył, wojował potem przeciwko Szwedom, Kozakom, Moskwie. Tenże Miślnicki, Krynicki, Posoczalski kościoły reparował i ozdobił, Owaniecki zaś kościół, od kalwinistów sprofanowany, katolikom przywrócił. Wspominają go Konstytucye 1661. że posłował na sejm, a ztamtąd komissarzem stanął do traktowania z Szwedami, o cła w Rydze postanowione, Constit. fol. 8. 1667. do zapłaty wojsku, w roku 1676. podpisal pacta conventa Jana III. Constitut. fol. 32. Złączył się był dożywotnie z Rudominianką, która mu powiła dwie córki, Konstancyą Dominikowi Słuszce wojewodzie Połockiemu: Krzysztof Ziemowicz w panegiryku Wieniec na jej weselu 1667. Helenę Janowi Pacowi podkomorzemu Litewskiemu staroście Botockiemu zaślubione (Joanna i Teodora wojewodzanki Smoleńskie 1676. r. wpisały się do bractwa S. Barbary w Krakowie) i synów dwóch, Kazimierza żona jego Zofia Korsakowna sędzianka ziemska Nowogrodzka wdowa po trzech mężach, i Alexandra marszałka Upitskiego 1697. r. tego z Wołodkiewiczowny, była córka Konstancya która pierwszym związkiem weszła w kontrakty małżeńskie z Zamojskim starostą Bolemowskim, drugim z Jerzym Potockim starostą Grabowieckim, w Krasnymstawie pogrzebiona w naszym kościele 1730. do którego wiele ozdoby przydała. Synów zaś czterech było: Dominik w zakonie S. Franciszka. Minor. Observ. Kajetan w zakonie de Redemptione Captivorum. Michał młodo umarł, i Franciszek starosta Szymański. Krom tych Grzegorz na wojnę Moskiewską Stefanowi Królowi 500 ludzi swoim kosztem zaciągnionych sprowadził. Zienowicz. Helena była za Janem Połubińskim, Samuel Władysław i Grzegorz 1648. Piotr, Leon i Jan Włodzimierz 1674. N. starosta Hliński miał za sobą Franciszkę Zyberkownę kasztelankę Inflantską.

W r. 1778. Jerzy Podbereski rotmistrz Bracławski.
Krasickiego.

Przypisy

Podbielski herbu Trzaska, w ziemi Nurskiej. Piotrowi Podbielskiemu w zasługach pewną summę naznaczyła