Pilecki herbu Ciołek. Piotra z Ostrołęki synowie, Jędrzej i Franciszek, pisali się z Piley, zkąd i sukcessorowie ich, Pileckich imie na siebie wzięli. Stanisław Pilecki, żona jego Urszula Wyżycka. Acta Castren. Sandec.

Pilecki herbu Leliwa. Dom ten pierwsze początki swoje zabrał koło roku 1400. gdy albowiem Wincenty Granowski kasztelan Nakielski pojął Elżbietę córkę Ottona z Piley Toporczyka, wojewody Sendomierskiego jedynaczkę; że Pilcę z nią wziął w posagu, od niej Pileckim się pisać począł, i jego syn z potomstwem : ta potem Elżbieta po śmierci Wincentego, była żoną Króla Władysława Jagiełła 1415. i synowi swemu, z pierwszym mężem Wincentym spłodzonemu, uprosiła u Króla tytuł hrabi z Piley, był to Jan Pilecki, w roku 1436. podpisał pokój Brzeski u Łask. w Stat. fol. 141. w roku 1440. starosta Krakowski, luboć mu go odjęto, według świadectwa Bielskiego fol. 360. wojewodą jednak Sendomierskim umarł, czego dowodzi Paprocki nagrobkiem żony jego Zofji w Piley, który wypisał, umarła ta Zofia herbu Topor w roku 1450. on zaś że w tym roku nie mógł być wojewodą tego krzesła, dowodziłem w pierwszym tomie, chyba w roku 1445. Kwitnął potem Jan z Piley 1451. kasztelan podobno Wojnicki: bo go między kasztelanami zaraz po Sendomierskim położono, luboć nie przydano jaki, u Łask. w Statuc. fol. 83. był potem wojewodą Krakowskim a z tego krzesła w roku 1469. przesiadł się na kasztelanią Krakowską jakom dowodził w pierwszym tomie, i Nakiel. w Miechowii fol. 396. wypisał z Długosza księgi de Monasteriis. O Janie także Pileckim wojewodzie Ruskim, w roku 1496. zmarłym, tamże mówiłem z Statutu Łask. fol. 110. Mikołaj najprzód kasztelan Bełzki, którego opiekunem swoim uczynił Hieronim Jarosławski, co approbował listem swoim Zygmunt I. Król Polski, in MS. Petricov. dalej wojewoda Bełzki 1515. na liscie tegoż Króla danym familji Krupków in MS. Cracov. naostatek wojewoda Sendomierski 1523. Stanisław, któremu do śmierci Zygmunt Król puścił był starostwo Grodeckie, in MS. Petricov. iżona jego Katarzyna Węgierka z książąt Węgierskich, co o niej opowiada jej nagrobek w Piley, Starowol. in Monum. umarł 1527. w Piley pogrzebiony. Tegoż roku tamże wszedł do grobu Jan starosta Lubelski i Parcowski, ten gdy Moskwa Orszę rzekę, z drugiej strony brzegu, osiadła, i przystępu naszym broniła i przewozu, zbrojny z ludźmi swemi na drugi brzeg przepłynąwszy, na nieprzyjaciela uderzył. Orichov. in Quincunce. Mikołaj kasztelan Lwowski 1537. r. Stanisław tegoż czasu podkomorzy Przemysłki, podpisał list Zygmunta I. dany miastu Lwowskiemu, był to

syn Jana starosty Lubelskiego i Parcowskiego z Barbary Oleśnickiej. Paproc. pod herbem Topor, fol. 48. pisze o nim Bielski fol. 566. w roku 1529. Jan Pilecki syn Rafała z Zalesia, rotmistrz fortunny, Starosta Hrodelski, miał za sobą Herburtownę, tylko jednak z niej córkę zostawił Annę, dziedziczkę dóbr Tyczyna, Sokołowa i Zalesia, ta pierwszym związkiem żyła z Janem Kostką starostą Lipieńskim, drugim, z Krzysztofem Kostką kasztelanem Bieckim, starostą Kościerzyńskim, trzecim, z Łukaszem Opalińskim marszałkiem wielkim koronnym, umarła 1621. r. słudze swojej w zarazliwej chorobie służąc, od niej śmiertelną affekcyą przejęła, miała to być ostatnia z domu Pileckich Leliwczyków dziedziczka. Ojciec jej posłował posłował na sejm 1569. Constit. fol. 172. Krzysztof dziedzic na Lancucie, złączył się dożywotnie z Czuryłowną, z niej miał syna, ten w Rzymie będąc, wyrzekł się był herezyi, atoli na perswazyą potężnych w Polszcze natenczas dyssydentów, wrócił się znowu do niej; aż w r. 1683. znowu za staraniem naszych 00. z kościołem się katolickim pojednał, kościół Łancucki od 20. lat odjęty katolikom przywrócił. O Pileckim herbu Leliwa, że w roku 1538. pod Seretem w okazyi z Wołochami, zginął, świadczy Bielsk. fol. 524. Annie z Pilcy, Jędrzeja Bzickiego kasztelana Chełmskiego, małżonce, napisał nagrobek Kochanow. w swoich Fraszkach, l. 2. N. była za Janem Ligęzą wojskim Sanockim.

Pilecki herbu Łabędź, w księztwie Litewskiem. Adam Urbanowicz Pilecki 1632. w Wileńskiem. Paweł 1648. w Trockiem, Alexander w Mińskiem, Stefan w Nowogrodzkiem 1674. Patrz Urbanowicz.

Pilecki herbu Topor. Otto wojewoda Sendomierski, na którem krześle siedział w roku 1368. co poznać z ucinku przywileju klasztora Sendomierskiego u Papr. o herb. f. 19. iu Łask. w Stat. fol. 77. był i generałem Wielkopolskim, ale go spuścił Sędziwojowi z Szubina bratu swemu, miał albowiem dwóch braci, rozumiem że rodzonych: o jednym świadczy pomieniony przywilej, gdy jego synów, a synowców Ottona wspomina w te słowa, Ottone de Pilca Palatino Sandomiriensi, Janussio nepote illius ex fratre Castellano Sandomiriensi, haerede de Jabłonna, Martino Castellano Zavichostensi, haerede de Jablonna: w drugim przywileju u tegoż Paprockiego fol. eodem, o drugim bracie tego Ottona czytam, gdy mówi: Praesentibus Sendivogio de Subin, Capitaneo Cracoviensi, Sendivogio nepote ejus ex fratre, haerede de Jabłonna, Pincerna Cracovien. Z tego tedy wnoszę, że był jeden brat Sędziwój, i ten się pisał z Szubina, drugi Otto wojewoda Sendomierski, i ten się pisał z Pilcy, trzeci

który się pisał z Jablonny, którego synowie trzej, Jan kasztelan Sendomierski, Marcin kasztalan Zawichojski, Sędziwój cześnik Krakowski, także się pisali z Jabłonny. Ojca ich chce mieć Okolski Jędrzeja wojewodę Krakowskiego w roku 1336. o którym przydaje, że fundowawszy szpital S. Ducha, Krowodrzą i inne dobra do niego zapisał. Ojciec zaś Jędrzeja wojewody Krakowskiego Ottona wojewody Sendomierskiego i Sędziwoja z Szubina, był Zegota kasztelan Krakowski w r. 1290. Janusz z Jabłonny, o którym wyżej, kasztelan Sendomierski, wziąwszy działem Korytno w Sieradzkiem województwie, z Korytna się pisał, a od niego potomkowie Korycińscy. Otto zaś z Pilcy wojewoda Sendomierski, Pan szczodry i ludzki, z bratem swoim Jędrzejem, uczyniwszy znaczną fundacyą, żeby msza codzień śpiewana byla w kościele Krakowskim S. Trójcy, tamże obadwa po śmierci złożeni. Nie zostawił ten Otto tylko jedną córkę Elżbietę, o której pisze Biels. f. 316. że ją był ukrądkiem uwiózł Morawczyk z domu Ojcowskiego, ale dogoniony i zabity. Elżbieta zaś wydana za Wincentego Granowskiego kasztelana Nakielskiego, z którym spłodziła syna Jana. Po śmierci Wincentego, wziął ją sobie za żonę Władysław Jagiello Król Polski, której gdy niechciał koronować Mikołaj Trąba arcybiskkup Gnieznieński, że się to małżeństwo królewskie, nie zdało, być wielom według godności majestatu, więc Król do tego zażył Jana Rzeszowskiego arcybiskupa Lwowskiego. Ta już na tronie królewskim osadzona, uprosiła u Jagiełła, żeby synowi jej hrabi z Pilcy tytuł przyznał, atoli że się przeciwko temu oparli Toporczykowie, tytuł ten zniesiony, przecież na pamiątkę tego, że z Pileckiej był syn Jan urodzony, Granowskich imie zostawiwszy, Pileckim się zwać począł, przy herbie jednak swoim ojczystym Leliwa został. Umarła ta Elżbieta 1419. w tej kaplicy gdzie potem Król Stefan Batory złożony, pogrzebiona.

Piliński herbu Bełty, z tą jednak odmianą, że powinny być trzy bełty na krzyż złożone, w polu czerwonem, żelazami do góry, a w hełmie trzy pióra strusie, tak go opisał Kojał. in MS. Tym się pieczętują Pilińscy w Pińskim powiecie. Pilitowski herbu Brodzic, w Płockiem województwie, Okolski ma Politowski.

Pilli. Pilli Stanisław 1685. na sejmie nobilitowany, a że w przezwisku jego błąd się stał, bo go wydrukowano Pini, warowała Konstyt. 1690. f. 7. żeby mu to nieszkodziło.

Piniński, w ziemi Dobrzyńskiej. Walentyn i Jędrzej Pinińscy 1632. N. miał za sobą Wilczewską, córkę Ludwika sądowego Malborskiego 1699. i z niej potomstwo. Adryan Piniński i Antoni 1713.

Stanisław Piniński w roku 1778. starosta Pilznieński, żona jego Drohojewska kasztelanka Przemysłka z tej syn N. i córka za Łaszewskim miecznikiem Sanockim. - Wojciech podczaszy Włodzimierski miał za sobą Rokicką. N. stolnik Pilznieński z Gumowskiej spłodził córek trzy, z tych najstarsza za Drohojewskim. Krasicki.

Pinoci. Hieronim Pinoci szlachcic Włoski przez lat więcej niż 10. na dworze Jana Kazimierza zasłużony, w legacyach do różnych postronnych narodów, to jest do Anglji i Hollandyi, wiernie i dzielnie i nie bez swoich kosztów stawając, między sekretarzów królewskich policzony, do prerogatyw wolności szlacheckiej przypuszczony na sejmie 1622. Constit. fol. 35.

PIÓRA STRUSIE HER B.

O tym herbie pisze Paproc. w Gniazdzie fol. 1121. Okol. tom. 2. fol. 421. gdzie powiadają, że na tarczy w polu czerwonem powinny być trzy pióra strusie białe, z których średnie trochę wyższe od drugich. Že jednak nikogo, ktoby się tym herbem w Polszcze pieczętował, nie kładą, dla tego i ja tylko o nim namieniam, z tym przydatkiem, że w Węgrzech ten herb sławnej tam familji Pazmannów, jest własny, ale pióra noszą w polu błękitnem, jakom widział na konkluzyach przypisanych w Rzymie, Piotrowi Pazmanniemu kardynałowi i arcybiskupowi Srygońskiemu, wielu kościołów i klasztorów fundatorowi.

Pióro herbu Bończa, w Bełzkiem województwie. Jędrzej Pioro trzymał Ogrodzieniec, Kromorów, od Mikołaja Firleja kasztelana Wojnickiego, zostawił synów dwóch z Zofią Bodzęcianką, która po jego śmierci poszła za Adama Jordana z Zakliczyna. Baran. N. sędzia grodzki Wileński. W r. 1778. Stanisław podstoli Witebski. Tadeusz krajczy Witebski. N. Pióro w województwie Wileńskiem patentem generała w wojsku moskiewskiem obdarzony, w wielkich był łaskach u Elżbiety Cesarzowej, znany od niej w młodym jeszcze wieku, gdy na tron wstąpiła, wezwany do Petersburga długo tam przemieszkiwał, nakoniec powróciwszy do ojczyzny, wziął po śmierci Hieronima Radziwiła, chorążego Litewskiego, królewszczyznę znacznej intraty w Litwie. Na przedmieściu Wileńskiem ogród piękny i rezydencyą wystawił i nazwał Pióromont. Zostawił córkę jedynaczkę. Krasicki.

Piorun herbu Leliwa, w Łęczyckiem województwie, patrz Stryjkowski.

Piotraszewski herbu Abdank, w Sendomierskiem województwie. Jan Piotraszewski podstarości Oświecimski r. 1586. podpisał kaptur Krakowski. Constit. fol. 405. Stanisław pisarz grodzki Wołkowiski, poborca z sejmu 1696. r.

Constit. fol. 682. Gabryel 1632. miał za sobą Zofią Baranowską kasztelankę Czechowską, z której córka Konstancya Rarowska i syn Jan.

Piotrkowczyk herbu Pilawa. Stanisław Piotrkowczyk kapitan jazdy Niemieckiej w koronnem wojsku, dla męztwa w różnych okazyach doświadczonego, przypuszczony do szlachectwa na sejmie 1662. Constit. fol. 39. Potomek to był Jędrzeja Piotrkowczyka rajcy Krakowskiego, który się tym herbem pieczętował, jakom widział na jego nagrobku, w Krakowskim kościele u S. Trójcy, był to mąż uczony, zebrał i wydrukował: Constitutiones et statuta Regni in Comitiis sancita, ab anno 1550. ad 1619. w jednym tomie, w drugim zaś ab anno 1620. ad 1652. Cracov in fol. tak mi się zda, że od tego Stanisława idą Piotrowiccy, już temi czasy tak nazwani: herbem się Pilawa szczycą, z Sendomierskiego województwa wynieśli się do Brześciańskiego, i tam osiedli, z tych w r. 1691. kwitnęli Franciszek i Jan Piotrowiccy.

Piotrowicz. Zacharyasz i Krzysztof Piotrowiczowie bracia rodzeni, dobrze Rzeczypospolitej zasłużeni, za instancyą Hana Krymskiego nobilitowani na sejmy 1661. Constit. fol. 65.

Piotrowicz herbu Leliwa 2do: to jest nad księżycem i gwiazdą ułożonemi jak w herbie Leliwa, krzyż, a na hełmie trzy pióra strusie: tak go opisują Paproc. w Gniaz dzie fol. 1197. O herb. fol. 681. Okol. tom. 2. fol. 422. MS. P. Kojałowicza, luboć go ten nie chce zwać Leliwa, ale Murdelio odmienny, jam zaś widział na konkluzyach Wileńskich 1679. przypisanych jednemu z nich, deputatowi natenczas trybunału Litewskiego, herb taki, księżyc jak w herbie Leliwa do góry obiema rogami, w środku na nim stoi krzyż, koło wierzchu krzyża trzy gwiazdy, tak rozłożone, że jedna jest nad samym krzyżem, drugie dwie z boku, jedna z jednej, druga z drugiej strony, trochę niżej od średniej. Okol ski kładzie swój domysł o początkach tego herbu. Stanisław Piotrowicz starosta Grodzieński 1519. roku podpisał list Zygmunta I. dany Rusi unitom w książce której tytuł: Prawa, u Łask. w Stat. fol. 130. w r. 1499. starosta Lidzki. Kasper porucznik chorągwi Mikołaja Chlebowicza pod Dynamuntem odważnie stawał. Lawryn 1632. w Nowogrodzkiem. Jan w Żmudzi 1648. r. Jan i Michał 1674. r. Ñ. miał za sobą Elżbietę Kotłownę. Dorota była za Krzysztofem Oziębłowskim.

W r. 1778. N. Piotrowicz starosta Mławski, miał za sobą Żórawską, bezdzietny. - Krasicki.