Abbildungen der Seite
PDF
EPUB

jeden ze czterech, któremu się działem dostały te dobra, Pacanów, Niegosławice, Rataje, i Suchczyn 1419. Tenże czy inny Floryan stolnik Krakowski w roku 1457. u Łask. w statuc. fol. 65. syn jego Piotr podstoli Krakowski 1496. u tegoż Łask. fol. 110. umarł kasztelanem Radomskim, tego synowie Janusz dziedzic na Pacanowie, Piotr umarł 1521. Stanisław który w Pacanowie fundował szpital i nadał. Jędrzej w Prusiech przeciwko Gustawowi Szwedzkiemu Królowi wojował był to syn Tomasza. Acta Castren. Cracov. 1664. Stanisław za Zygmunta III. pod wojnę Moskiewską rotmistrzował; atoli w nierównych siłach na nieprzyjaciela uderzywszy, dostał się w niewolą, kniaź Moskiewski chcąc przez zamianę, swoich w Polszcze w niewoli będących odzy skać, kazał przed naszemi, których miał u siebie pojmanych powiedzieć, żeby z między siebie wysłali kogo do Króla Polskiego, żeby za nich Moskiewskich ludzi uwolniono, ztą kondycyą, że jeżeliby na czas naznaczony od kniazia nie miał się ten powrócić, wszyscy życie tracić mieli. Obrali tego sobie Stanisława Polacy, który punktualnie na zamierzony czas zbiegłszy, Moskiewskich niewolników kniaziowi oddał, swoich zaś oswobodził. Joachim pod Tezewem postrzelony zginął. Piotr w zakonie naszym mąż uczony, rządził nowicyat Krakowski, Domum Professam tamże, kollegium Ostrogskie, i prowincyą Polską, na którym urzędzie 1667. w Kaliszu życie zkończył. N. była pierwej za Prusińskim, 2do za Stefanem Ciechońskim podkomorzym Wendeńskim, Krzysztof w Sendomierskiem 1632. żona jego Gumieniecka, był to brat Tomasza, ojciec Grzegorza. Acta Castren. Crac. 1664. Anna była za Janem Niewiarowskim.

Pacanowski herbu Odrowąż, w Sendomierskiem. Michał Pacanowski proboszcz Kurzelowski, Łęczycki, Uniejowski, Kruświcki, Kielecki, Szkalmirski kanonik umarł 1568. Jan Felix komornik królewski 1632. w województwie Mazowieckiem.

PACHOŁOWIECKI HER B.

Ma być tarcza wzdłuż przedzielona, po prawej stronie jej powinno być pół orła w koronie białego, w czerwonem polu, po lewej stronie trzy kopie tak ułożone, jak w herbie Jelita złote, nad helmem korona złota, z której wychodzi pawi ogon, na nim herb Równia, to jest w księżycu obiema rogami do góry obróconym, trzy miecze ostrzem w miesiącu zatopione, i dwie gwiazdy między niemi, a trzecia pod księżycem; z obudwu stron pawiego ogona, wieża okrągła mu

[graphic]

rowana, każda z nich, z hełmu i korony wychodzi, ta co po prawej ręce tarczy stoi, powinna mieć drzwi i dwa okna, na prawej ma być chorągiew, na niej trzy zęby herb Batorych; na drugiej także chorągiew, na której herb Jelita. Tak ten herb opisał przywilej Stefana Batorego Króla, który położył, Paproc. o herb. fol. 211. dany 1581. od tego Króla Stanisławowi Pachołowieckiemu, ten z przodków swoich herbem się Równia szczycił, ale pod Pskowem (zkąd też ten herb Pskowczyk, nasi pisarze zowią) gdy szturmem go dobywał Król Stefan, on wielkiem sercem, przez skołatane z dział murów rozwaliny, pierwszy na mur skoczył, Moskwę ztamtąd spędził, za uchodzącemi do wieży nie mniejszą odwagą wpadłszy, bijąc i siekąc nieprzyjaciela w miasto go wparował, którem męztwem swojem do odebrania tej fortecy, prawie największą był pomocą. Za tę tedy kawalerską uczynność, Stefan Król na ten kształt, jako się mówiło, herb jego ułożył. W tymże przywileju wspominają jego zasługi wojenne, jeszcze za Mieleckiego hetmana; wspominają i to że pisarzem będąc kancellaryi koronnej, różnemi charakterami pisać umiał, (Paprocki powiada, że trzydzieści umiał charakterów to jest co raz to inaczej i inaczej pisać) i delineować miasta, fortece, prowincye do podziwienia pięknie. Jan Zamojski kanclerz i hetman, z tych natury jego przymiotów, osobliwiej go kochał, i do herbu swego przypuścił.

Pachołowiecki herbu Równia. Inni Pachołowieccy przy dawnym z Antenatów swoich wziętym herbie zostali, to jest Równia.

Pachowski herbu Półkozic, z Krakowskiego województwa w Rawskiem. Melchior z Pachów Pachowski, marszałkował na sejmiku Rawskim w roku 1692. syn jego Franciszek. N. miał za sobą Pruską herbu Prawdzic.

Pacyna herbu Leliwa, w Słonimskim powiecie. N. Pacyna dworzanin królewski 1568. jeden z komissarzów do traktatów z Moskwą, dwa razy pod Wilnem, trzeci raz pod Borysowem. MS. P. Kojat.

Paczek herbu pół Orła, w Krakowskiem województwie. Starowolski w Zyciu Kadłubka namienia, że za jego przyczyną Hieronim Paczek do pierwszego zdrowia przyszedł, ten to zda mi się Hieronim miał za sobą Decyuszowne. Marcin, żona jego Zuzanna Chwalibogowna siostra pisarza ziemskiego Krakowskiego, z której córka Katarzyna Przecława Kmity małżonka. Baran. Bratu swemu ten Marcin Janowi z Wrocimowic Paczkowi 1632. zmarłemu, nagrobek we Lwowie u 00. Bernardynów wystawił, kedy herb pierwszy pół Orła, trzeci Topor, czwarty Nowina. N. miał za sobą Katarzynę Delpacowne z Katarzyny Łubieńskiej urodzoną.

Pączkowski herbu Lubicz, w Poznańskiem województwie i Mazowszu. Paweł z Pączkowic 1466. podpisał pokój Brzeski u Łask. w Stat. fol. 150. Stanisław w zakonie naszym umarł w Poznaniu. Brat jego rodzony mąż rycerski umarł 1688. r. Jędrzej Pączkowski w ziemi Ciechanowskiej 1632. Balcer w Rożańskiej 1648. Antoni w. Płockiem 1697. N. była za Sierakowskim kasztelanicem Dobrzyńskim.

Paczławski, w województwie Ruskiem. Stanisław Paczławski 1632. r. podpisał elekcyą Władysława IV. Króla Polskiego.

Paczoski herbu Jastrzębiec, w Drohickiej ziemi. Paweł Paczoski, wydał coś do druku na pogrzebie Piotra, i, Marcina Trzebińskich. Zuzanna zakonnica u Wszystkich SS. we Lwowie. Józef kanonik Kamieniecki Zamojski proboszcz Gorajecki, deputat na trybunał koronny 1738.

Paczyński herbu Ogończyk, na Rusi i w ziemi Gołyńskiej. Z tych Jakób Paczyński dziekan Kujawski, proboszcz Kruświcki 1565. u Łask. dec. 3. qu. 3. Anna była za Janem Szaniawskim. Acta Castren. Opoczn. 1590. Wacław aż do zgrzybiałego wieku w obozie lata trawił, synowie w ojcowskie tropy wstępując, wszyscy ludzie rycersey: Alexander pod Połockiem za Stefana Króla, a syn jego w Prusiech mężnie wojowali. Jan zostawił syna Zacharyasza, który pod Bialocerkwig osiadl, Krzysztof trzeci syn Wacława pod Lisianką. Maciej wydał do druku: Poema heroicum pod tytu

łem, Juno Pronuba, na weselu Tomasza Zamojskiego z Katarzyną Księżniczką Ostrogską 1620. in 4to Žamość.

Paczyński herbu Topor, na Szląsku, piszą się z Paczyna iz Tęczyna. Wojciech Leopold Paczyński, Consilarius Caesareus et in Ducatu Opoliensi ac Ratiboriensi Cancellarius 1698. któremu konkluzye w tym roku z herbem Topor przypisane widziałem. Katarzynie przeoryszy zakonu świętego Dominika w Raciborzu 1670. r. książka przypisana Praktyka. Abraham Wacław z wielkiego Paczyna dziedzic na Halbendorfie i Bierkowicach, katedry Wrocławskiej i kollegiaty u S. Krzyża kanonik 1664. Paprocki w Sztambuchu Ślęzkim powiada, że się dawno pisali Paczyński Sliz, z Paciny wielkiej, kędy wspomina Adama Paczyńskiego.

Paderewski, w ziemi Drohickiej, Franciszek Paderewski deputat z województwa Podlaskiego, podpisał konfederacyą Sendomierską 1704. N. miał za sobą Eufrozynę Ołdakowską.

Padlewski, w województwie Podlaskiem. N. Padlewski Skorupka 1648. roku. Kazimierz miał za sobą Zofią Łapczyńską.

Padniewski herbu Nowina, w Wielkiej - Polszcze, dom starożytny. Wojciech Padniewski, pojął w dożywotnią przyjaźń Małgorzatę z Zernik kasztelankę Kaliską co się pokazuje z jego nagrobku, w dobrach Skorka nazwanych, ta mu zrodziła dwóch synów: Filipa biskupa Krakowskiego, wstąpił na tę katedrę w roku 1550. będąc natenczas proboszczem Gnieznieńskim i Łęczyckim, archidyakonem Krakowskim, i pieczętarzem mniejszym koronnym. Z młodszych zaś lat swoich, na dworze się Karola i Ferdynanda Cesarzów Rzymskich polerował, powróciwszy ztamtąd rycerskiej sławy w obozie szukał; i pod Poswolem za Zygmunta Króla, mężnie stawał, a że go był pięknemi przymiotami natury Bóg ozdobił, którym długa po cudzych krajach peregrynacya, więcej jeszcze stymy przydała, dla tego Tomickiemu biskupowi Krakowskiemu przypadł był do serca, Król też Zygmunt August to do Rzymu, to do Wiednia w poselstwie go zażył, gdzie gdy się obrotna w nim dusza z pochwałą popisała, w zasługach najprzód po Dziaduskim konferowano mu biskupstwo Przemysłkie, wszakże na niem nie zabawił, prędko potem na Krakowskie po Zebrzydowskim posuniony. Kochanowski wierszem Łacińskim lib. 3. elog. 5. pochwały jego od ludzkości jego dowcipu, i wielkiej nauki wylicza; ale tamże zaraz przydaje, że zazdrosne języki, tłumiły sławę cnót jego. Zadaje mu Starowolski in Vitis Episc. Cracov. że heretykom faworyzował, tak że go kapituła musiała do większej o wiarę

czułości zachęcać, ale tamte wieki tak zepsowane, zdadzą się go dość skutecznie z tego wymawiać. Piasecki o nim pisze, że na biskupstwie dwór chował, do pychy i pompy świeckiej ułożony, to jest że dwieście przed nim konnych w jedwabie przystrojonych jeździło, na każdym z nich łańcuch był złoty, rozumiem jednak że to tym stylem o nim i affektem pisał ten autor, co pospolicie tak o drugich infulatach godnych, jako i zakonnikach z ujmą ich sławy niewinnie foliały swoje zagęścił. Łubieński in Monitis de recte gerendo Episc. powiada o nim, że należącym do siebie siła dóbr pokupil, to jest jako Baran. świadczy, Szaniec majętność wielką, i na Szydłowcu, Kurowie, znaczną summę złożył. Przecież ze fortuny swojej nie skąpo na wszystkich ubogich udzielił, i na ludzi mądrych, mówi jego nagrobek, i że codzień stół swój u niego mieli. Kaplicę także Kurozwęckich przy katedrze Krakowskiej restaurował. Siedział na niej lat 12. umarł 1572. Paprocki o herbach cytuje jego Elogia Virorum toga sagoque illustrium conscripta cullo sermone latio. Brat jego rodzony Mikołaj starosta Dybowski, miał za sobą Annę Brudzińską herbu Prawdzic, z niej spłodził córkę Jędrzeja Barziego małżonkę ale sterilem: Paprocki pod herbem Korczak: i dwóch synów: 1. Wojciech akasztelana Oświecimskiego starostę Dybowskiego, Konstytucya 1590. komissarzem go zapisała do lustracyi dóbr starostwa Lubańskiego fol. 589. Jadwiga Dembińska starościanka Chęcińska, wnuczka kasztelana Krakowskiego, dwie mu córki powiła: Elżbietę Buczacką Jerzego Olbrychta, ale ta wkrótce bezpotomną umarła, drugą Jadwigę Marcina Dersława Zborowskiego dworzanina królewskiego małżonki: i syna Stanisława starostę Dybowskiego, ten w Rzymie będąc, stał się wizerunkiem pobożności, szpitale co tydzień nawiedział, gdzie ubogim łóżka ścieląc, karmiąc, usługując, i na odejściu Pańską jałmużną opatrując. Przez dwanaście niedziel in Domo Professa S. J. na bogomyślności zabawiwszy, umyślił się do zakonu tego prosić, ale Claudius Aquaviva natenczas general, widząc jak mógł być potrzebnym ojczyznie, na to mu odpowiedział. Quo minus aditum tibi ad religionem faciam, religione impedior. Klemens VIII. Papież słysząc o jego tak przykładnem życiu, beneficya, mu kościelne obiecał, ale się stanu tego niechciał chwycić. Fundował w Rzymie Academiam Annaeam, która i podziśdzień jeszcze herbu jego zażywa, na wzór drugiej in Collegio Romano S. J. erygowanej Partheniae Academiae. Powróciwszy do ojczyzny z woli rodziców swoich: gdy mu majętność na sustentacyę dostateczną wydzielili, przedał ją, mówiąc; pierwsza moja osia

« ZurückWeiter »