Abbildungen der Seite
PDF
EPUB

domierskim, druga z Jakóbem Kuczborskim, dożywotnie zmówione. Acta Castren. Czernen. 1677. N. z Eufrozyny Boguszowny, spłodził syna Stanisława, i córki trzy: Brygittę Wereszczakową, Anną Strzelnicką, i Eleonorę. Jan starosta Liwski, jeździł posłem do Moskwy od Władysława Króla, synowie jego dwaj byli, Stefan starosta Liwski 1648. żona jego Zofia Baranowska, i Stanisław starosta Sochaczewski. Adam, najprzód stolnik 1666. potem kasztelan Liwski 1670. podpisał elekcyą Króla Michała. Zygmunt chorąży Czerski r. 1632. Stanisław podstoli Czerski, był pierwej miecznikiem Warszawskim, z Teofili Kosińskiej spłodził pięciu synów, i córkę jednę, umarł 1654. w Płocku pogrzebiony. N. miał za sobą Mirską, z tej był syn Hrehory starosta Horbowski, poseł i mowca zacny, ale Kalwińskiemi błędami zarażony, syn jego został katolikiem, Rafał, starosta Horbowski z Gruzewskiej Anny podkomorzanki Zmudzkiej urodzony. Kazimierz stolnik Czerski, Jan starosta Sochaczewski 1683. komissarz do granic. Const. fol. 11. Ludwik Konstantyn kasztelan Liwski, o nim Konstytucya 1678. fol. 43. i 1696. miał za sobą Kędzierzawską kasztelankę Smoleńską. Kasper Constit. 1638. fol. 52. Stanisław pojął Zieleńską kasztelankę Płocką. Okolski kładzie Marcina kasztelana Czerskiego, ja Marcina czytam podkomorzym Liwskim, posłował na sejm 1659. Tenże czy inszy Marcin, starosta Sochaczewski 1667. Constit. fol. 21. ï 1670. fol. 26. Piotr ekonom Trocki, o którym Okol. tom. 3. fol. 250. wspomina, że kaplicę przy kościele Wiskim wystawil i fundował. Julia podkomorzanka Liwska, z Cieszkowskiej urodzona, Krzysztofa Godlewskiego starosty Nurskiego, temi czasy małżonka. Janusz miał za sobą Reginę Krasińską, wdowę po Jakóbie Załuskim chorążym Rawskim.

Lubo uczyniony tu przez Niesieckiego opis familji Oborskich jest dość dokładny, jednak gdy porządek genealogiczny niezupełnie w nim zachowany - a Duńczewski w herbarzu podał nam jak najobszerniej uczyniony porządek tej familji, który lubo co do najdawniejszych w nim uczynionych podań, nietylko wiele błędów w sobie mieści, lecz wymienia osoby nigdy nieistniejące, cytuje daty z sobą się niezgadzające, i nietylko osobom tej familji, ale innym przypisuje urzęda których nigdy nie piastowały przeto, opuściwszy oczywiście błędny początek tego opisu, umieszczamy go tutaj od Mikołaja Oborskiego wspomnianego już przez Niesieckiego.

Z pięciu braci Oborskich, najstarszy, Mikołaj Oborski, którego wspomina Stat. Mazow. fol. 110. miał za sobą Zofią Stryińską, stolnikownę Grodzińską, i z niej synów trzech: Marcina sędziego Czerskiego, w Stat. Mazow. wspomnionego f. 7. p. 1496. Krzysztofa oboźnego Czerniechowskiego, i Władysława strażnika koronnego. Marcin z Męcińskiej, kasztelanki Wieluńskiej, spło

dził Jana i Piotra, którego syn Stanisław urodzony z Latyczyńskiej podkomorzanki Bełzkiej, wstąpiwszy do zakonu Soc. Jesu umarł w Rzymie, w rok po swoich prymicyach. Z córek Marcina, jedna była za Gabryelem Lwowskim kasztelanem Poznańskim. Krzysztofa Oborskiego z Stadnickiej podczaszanki koronnej dwóch zostało synów, Michał i Antoni, o Michale pułkowniku J. K. Mci, powiada Stryjkowski, że na batalji Francuzów z Hiszpanami poległ na placu, kulą raniony. Władysław miał jednego syna Kazimierza, rycerza dwóch orderów, to jest niepokalanie poczętej Panny Maryi, i białego Orła. Córka Anna, Zawiszy wojewody Mińskiego małżonka.

Drugi, Jan Oborski kasztelan Wyszogrodzki, żona jego Elżbieta Ossolińska, kasztelanka Czechowska, czterech na świat wydała mu synów. Pierwszego Jędrzeja, podczaszego Mazowieckiego, drugiego Hrehorego, to jest Grzegorza, posła na konwokacyą z województwa Sendomierskiego; trzeciego Piotra podczaszego Warszawskiego, i poborcę z sejmu 1564. według Konstytucyi fol. 76. którego z Lasockiej, podkomorzanki Łęczyckiej, synowie Wojciech, Mikołaj i Stanisław, ten obrawszy zakonne in Societate życie, stał się osobliwszym pobożności i pokory przykładem. Tych siostra Helena zakonnica u wszystkich świętych we Lwowie. Czwarty syn Jana, Józef podkomorzy Czerski, którego z Maryanny Oleńskiej syn jeden Adam starosta Liwski, według Konstytucyi 1634. fol. 13. i córki dwie, Elżbieta i Teresa.

Trzeci, Szymon starosta Warszawski, ten z Leszczyńskich domu, zaślubił sobie Reginę, podstolankę Krakowską, z której to się liczy potomstwo: Pierwszy syn Serafin z Obor i Zalesia Oborski, którego z Morskiej burgrabianki Ostrzeszowskiej synowie, Rafał, Józefi Antoni, córki Helena i Barbara: drugi Hieronim dziedzic na Locieszycach, chorąży Czerski, a tego syn jeden Mikołaj, którzy w r. 1525. podpisali dekret przeciwko heretykom, jako jest u Lubińsk. in Vitis Episcop. Plocen. Trzeci syn Szymona starosty Warszawskiego z Leszczyńskiej Jan, o którym wspomina Paprocki. Czwarty syn Szymona Olbrycht. Zostało po nim potomstwo, Wojciech wprzód pleban Iwieniecki, potem kanonik Gnieznicński, Krzysztof i Marcin podstoli Warszawski, poborca w Czerskiem. Constit. 1590. fol. 603.

Czwarty, Prokop podczaszy Czerski, ten posłując na sejm roku 1589. podpisał tranzakcyą Będzinską, miał za sobą Katarzynę Łosiownę, kasztelankę Wyszogrodzką, która mu trzech powiła synów: pierwszego Mikołaja, ten wstąpiwszy do zakonu Societ. Jesu roku 1602. mając wieku swojego lat 26. rządził kollegia, Gdańskie, Lubelskie, Lwowskie, i nowicyat Krakowski. Drugi syn Prokopa Oborskiego, podczaszego Czerskiego z Losiowny, Tomasz także sobie stan duchowny obral, w którym kanonikiem najprzód Krakowskim, potem biskupem Laodyckim, i suffraganem Krakowskim został. Umarł roku 1689. w lat życia swojego 75. drugie prymicye odprawił, po których trzeciego roku z tym światem pożegnał się dn. 16. Kwietnia, na kapłaństwie lat 55. na biskupstwie 31. przeżywszy. Drugi syn Jana Oborskiego dziedzica na Łukowcu, (jak Niesiecki) Wawrzeniec podstoli Bielski wspomniony in Actis Curiae Varsavien. 1650. ten złączywszy

się dożywotnie z Zofią Łopacką, kasztelanką Zakroczymską, wdową po Marcinie Cieciszewskim, spłodził z nią córkę Teresę, która najprzód żyła z Uścińskim, a potem z Pawłem Sienickim, kasztelanem Czerskim sterilis: oprócz niej było synów dwóch, Pawel, którego oracya wydrukowana w Krakowie znajduje się pod tytułem Victrix Sapientia 1670. o Ś. Katarzynie, potem został księdzem, brat jego Jędrzej, a córka Jana, Anna. Piąty, Gabryel Jan Oborski, podkomorzy Litewski,

któ

rego z Cieciszewskiej córka Maryanna, dwa razy śluby małżeńskie ponawiała, raz z Wojciechem Lużeckim, drugi raz z Zbigniewem Ossolińskim. Synów tegoż Jana było trzech, pierwszy Wojciech, którego synowie Jerzy i Szymon, córka zaś jedna Teresa: drugi Franciszek, którego synowie Adam i Józef, a córki trzy, Katarzyna, Helena i Anastazya: trzeci syn Jana Marcin, najprzód kasztelan, a potem wojewoda Podlaski, starosta Liwski i Gołąbski. Z drugą żoną Ludowiką Rozrażewską, brał ślub roku 1685. Załuski w mowach różnych fol. 49. Z pierwszą Izabellą Ossolińską, kasztelanką Połaniecką, miał córek trzy, Angelę Floryana Rzewuskiego, podskarbiego nadwornego koronnego małżonkę; Annę i Helenę. Synów zaś zostawił pięciu: Jana, Jerzego, Antoniego, Zbigniewa, starostę Gołąbskiego, który pojął Ludowikę Rzewuską, stolnikownę Liwską, a z niej był syn Marcin, którego córka z Cieszkowskiej urodzona, Krzysztofa Godlewskiego, starosty Nurskiego małżonka. Piąty syn Marcina wojewody Podlaskiego, Karol kasztelan Bracławski, starosta Liwski i marszałek konfederacyi r. 1704. tego z Maryanny Ligęzowny zostało potomstwo, pierwszy Andrzej, podkomorzy Czerski, któremu Zofia Czyżowska powiła syna Konstantego Janusza, i córek cztery: Elżbietę, Barbarę, Magdalene i Krystynę, te zaś zkim były skolligowane? wiadomości nie masz. Drugi syn Karola, Stanisław kanonik Krakowski i Warszawski, trzeci Franciszek starosta Liwski, ten z Eufrozyną Boguszowną spłodził syna Karola, i córek trzy, Brigyttę Wereszczakowi, Annę Strzelnickiemu, w małżeństwo oddane, i Eleonorę. Czwarty syn Karola, Jan kasztelan Warszawski, wspomniony w Konstytucyi 1670. i 1676. Zona jego Lanckorońska, łowczanka Sendomierska, z której potomstwo, Konstancya Stanisławowi Morsztynowi, wojewodzie Sendomierskiemu; Elżbieta Jakóbowi Kuczborskiemu zaślubione, Acta Castren. Czerscen. 1677. synów zaś trzech: Stanisław, ten na wojnie poległ; Adam najprzód stolnik 1666. potem kasztelan Liwski 1670. r. podpisał elekcyą Króla Michała. Ludwik wkrótce po bracie swoim, także kasztelan Liwski, Konstyt. 1678. fol. 43. i 1696. którego z Kędzierzawskiej, kasztelanki Smoleńskiej, ci byli synowie pierwszy Marcin kasztelan Czerski, wprzód podkomorzy Liwski, starosta Sochaczewski, był posłem na sejm 1659. którego wspomina Konstytucya 1667. fol. 21. i 1670. fol. 26. drugi Jan starosta Liwski, który jeździł posłem do Moskwy od Władysława Króla, a mając w małżeństwie Zofią Baranowską, zostawił z nią synów, Stefana starostę Liwskiego, i Stanisława starostę Sochaczewskiego; trzeci Zygmunt chorąży Czerski roku 1632. czwarty Piotr, który przy kościele Wiskim wystawił kaplicę, był ekonomem Trockim: piąty Stanisław podstoli Czerski, miecznik Warszawski, ten ożeniony z Teofilą Kosińską, zostawił

synów czterech, i córkę jednę, sam umarł 1654. pochowany w Płocku, pierwszy syn jego Kazimierz stolnik Czerski, drugi Jan starosta Sochaczewski, komissarz do granic 1683. Constit. fol. 11. trzeci Leo Janusz, który miał za sobą Reginę Krasińską wdowę, po Jakóbie Załuskim, chorążym Rawskim, z której syn Józef; czwarty Stefan, miał za sobą Mirską, z której synów dwóch, Stanisław, który z Zieleńską kasztelanką Płocką, spłodził syna Kaspra; drugi syn Stefana z Mirskiej, Andrzej Hrehory starosta Horbowski, poseł i mowca zaczny, w senaçie i Rzeczypospolitej miał żonę Annę Grużewską chorażankę Zmudzką, z Teodory Ogińskiej kasztelanowy Trockiej urodzoną która mu dwóch synów powiła Oborskich, Stefana będącego w małżeństwie z Domosławską, a z niej córek dwie; i Rafała zaślubionego z Moskiewiczowną, z Czadowskiej krajczyny Mścisławskiej zrodzoną, z której zostało się potomstwo, Bernard starosta Horbowski, Józef i Franciszek synowie, i córek dwie, Katarzyna Baranowiczowi, oboźnemu Grodzińskiemu, i Anna Horajmowi koniuszemu i pisarzowi grodzkiemu Wileńskiemu, w małżeństwo dane. Tych zaś pradziad, trzymając pierwej dobra znaczne zastawem w województwie Mińskiem, a potem dziad i ojciec pomienionego Bernarda Oborskiego, starosty Horbowskiego, z bracią i siostrami jego dopiero wspomnionemi, dobra ziemskie, dziedziczne wiecznemi czasy pokupowali w tymże województwie Mińskiem, nazwane Perezyny, Białorucze, Hajany, Biesiady, Dalkiewicze, z przyległościami, i Horki; a Kormuż i Borawiki w województwie Nowogrodzkiem, do tego trzymając zastawą dobra Bereżynę, Paców, Geś i Łożyce pod Mińskiem itd. tamże osiedli, gdzie i teraz znajdują się, z Polski i województwa Mazowieckiego przeniósłszy się. To Duńczewski. W roku 1778. Felicy an Oborski wojski Liwski. — W r. 1788. Ignacy miecznik Płocki. - Onufry podstoli Liwski. — Jó

[ocr errors]

zef kasztelan Ciechanowski. Krasicki.

[ocr errors]

Obrąpalski herbu Lubicz, w Drohickiej ziemi. Jędrzej Obrapalski pisarz grodzki Halicki, którego Okolski chwali z rozsądku wielkiego i sprawiedliwości. Wawrzeniee pisarz grodzki Halicki, poseł na sejm 1626. ztamtąd deputat na trybunał Radomski. Constit. fol. 6. Stanisław w Podlaskiem województwie 1648. Michał, Józef i Franciszek w zakonie naszym temi czasy.

W księztwie Litewskiem w r. 1778. Szymon Obrąpalski miecznik Połocki. - Hilary regent ziemski Połocki. Krasicki.

Obrębski herbu Cholewa, w Przemysłkiej ziemi i indziej. N. Obrębski kanonik S. Floryana, doktor w akademji Krakowskiej 1566. Gregor. Sambarit. eleg. 3. Zygmunt towarzysz Radziwiła ks. marszałka Litewskiego, pod Pleszkowem pieszo szedł do szturmu 1582. Paproc. fol. 405. Mateusz w ziemi Ciechanowskiej, Kasper w Rożańskiej, Jakób w województwie Inowrocławskiem 1632. r. Paweł, którego córka z Jędrzejem Baranowskim herbu Rawicz dożywotnie zmówiona. Kazimierz na Ruczewku, sędzia kapturowy Ino

wrocławski 1697. żona jego Maryanna Goczanowska herbu Ślepowron, córka Barbara, Wojciechowi Wałdowskiemu herbu Topor, zaślubiona, i syn Jakób. Michał w zakonie naszym, rządził kollegia Kaliskie i Lubelskie, jest w druku jego panegiryk. Paprocki i Okolski o nich nie pisał.

W roku 1788. Karol Obrębski wojski Nurski. — Wawrzeniec skarbnik. - Krasicki.

Obrociwor herbu Prawdzic. Widziałem w Zamościu z tym herbem (Paprocki i Okolski o nich nie pisał) nagrobek, Marynie z Łaszczów Obrociworów, 1612. wystawiony od męża jej Macieja Leśniewskiego, starosty Raciborskiego, drugi herb tam był Leliwa, trzeci w cyrkule Balas. Czwarty Nałęcz związany.

Obryński herbu Charyton. Mówiłem już o nich T. III. fol. 20. pod herbem Charytonowicz, tu przydaję, że Obryńskich imię wzięli od dóbr Obrynia w Nowogrodzkiem województwie leżących. Jana Charytonowicza chorążego Nowogrodzkiego, trzech się synów zostało, Jan, Jędrzej i Siemion. Z tych Jędrzej pisarzem był księztwa Litewskiego, i posłem do Moskwy, jako pisze historya Gornickiego 1570. córka zda mi się jego Maryna, z kniaziem Sokolińskim Druckim, podwojewodzym Połockim, dożywotnie zmówiona, umarła 1640. wprawdzieć się w domu heretyckim urodziła, atoli w prawowiernej potem życia tego dokonała wierze, Ostrozański Kazanie Złote kłosy. Brat jej rodzony jeden Krzysztof Dominik, podkomorzy Nowogrodzki, z sejmu 1613. komissarz do zapłaty wojsku, Constitut. fol. 3. i deputat na trybunał fiskalny fol. 8. i 1627. Constit. fol. 11. dalej referendarz Litewski, który spłodził Jana Karola dworzanina królewskiego. Drugi brat Jędrzej, sędzia ziemski Nowogrodzki, mąż wielkiego rozsądku i sprawiedliwości, posłował na sejm 1629. zkąd był deputowany na trybunał skarbowy; synowie jego, Michał kanonik Smoleński, pleban Mohilowski, Stanisław Floryan młodo umarł; jest w druku jego Panegiryk, Władysławowi IV. gdy z Moskwy powracał z tryumfem, przypisany. Vilnae 1634. in fol. Krzysztof Antoni, najprzód podstoli Wołkowiski 1653. poseł na sejm Brzeski, z niego deputat na trybunał skarbowy, Constit. fol. 16. dalej podkomorzy Nowogrodzki, i pisarz dekretowy Litewski, z tym tytułem posłował na sejmy 1659. 1661. fol. 59. 1662. Kazimierz Godfryd, Ordin. Min. Convent. S. Franc. S. Theol. Doctor, kustosz Wileński, człowiek świątobliwy, i nauką znaczny; wydał albowiem do druku (luboć mnie się widzieć zupełnego exemplarza nie dostało), w pierwszej księdze (bo w jednej wiele jest ksiąg tytułów) Rzymskich kiedyś Boha

« ZurückWeiter »