Opera quae extant, Bände 1-2Apud Joh. Ambr. Barth, 1837 |
Andere Ausgaben - Alle anzeigen
Häufige Begriffe und Wortgruppen
Achilles æquora ætas æthera ævi ævo agmina amor Amphiaraus Amphion Apollo Argos arma armis artus aspera astris Barth Barthii bella Bellona codd cœli cœlo colla cominus comites Creon crines cujus cuncta deæ Deus dextra Dianæ Domitiani Domitianus ecce ense fama fata ferro formæ funera gaudia genas genitrix GRON Gronov hæc haud hiems hinc honos hunc ignes illa ille ingens ipsa iræ Jamque Jovis Juppiter lacrymis LACT Latio litora lumina lyra manes manu manus Markl mihi nec jam nefas nemus neque nubila numina nunc omnibus pater patriæ pectora penates præceps prælia procul puer pulvere quæ Quæque quanquam quis quum Rhedig sæpe sæva sanguine sanguis sidera Silv sine sonus sorores Stat Statii Statius subit super tamen tecta tela tellus terga terræ Thebas tibi tunc turba Tydeus Ulixes umbra vertice Vide virtus vitæ vulnera vultus
Beliebte Passagen
Seite 27 - Curetas trepidos : illi certantia plaudunt Orgia, sed magnis resonat vagitibus Ide. At puer in gremio vernae telluris, et alto Gramine, nunc faciles sternit procursibus herbas In vultum nitens ; caram modo lactis egeno Nutricem clangore ciens, iterumque renidens, Et teneris meditans verba illuctantia labris, Miratur nemorum strepitus, aut obvia carpit, Aut patulo trahit ore diem : nemorisque malorum Inscius, et vitse multum securus inerrat.
Seite 174 - Pila, nec alterna ferri statione gementes Excubiae, nec cura mero committere gemmas, Atque aurum violare cibis ; sed nuda potestas Armavit fratres : pugna est de paupere regno.
Seite 187 - Egregias efflant animas , letoque fruuntur. Vos quoque sacrati, quamvis mea carmina surgant Inferiore lyra, memores superabitis annos. Forsitan et comites non aspernabitur umbras Euryalus, Phrygiique admittet gloria Nisi.
Seite 103 - Nunc primum, dominaque dedit consurgere mensa, Qua celebrem mea vota lyra, quas solvere grates Sufficiam ? non, si pariter mihi vertice laeto Nectat adoratas et Smyrna et Mantua lauros, Digna loquar.
Seite 162 - Tithonia questus praeterit et gelido spargit miserata flagello. 10 unde ego sufficiam ? non si mihi lumina mille, quae sacer alterna tantum statione tenebat Argus et haud umquam vigilabat corpore toto.
Seite 162 - CRIMINE quo merui iuvenis, placidissime divum, quove errore miser, donis ut solus egerem, Somne, tuis ? tacet omne pecus volucresque feraeque et simulant fessos curvata cacumina somnos, nec trucibus fluviis idem sonus ; occidit horror 5 aequoris, et terris maria acclinata quiescunt.
Seite 176 - Semideum, et summis cognati nubibus amnes, Et compressa metu servantes murmura venti Aurea tecta replent ; mixta convexa Deorum Majestate tremunt : radiant majore sereno Culmina , et arcano florentes lumine postes. Postquam jussa quies, siluitque exterritus orbis, Incipit ex alto ( grave et immutabile sanctis Pondus adest verbis, et vocem Fata sequuntur) : « Terrarum delicta , nec exsuperabile Diris Ingenium mortale queror : quonam usque nocentum Exigar in pœnas?
Seite 102 - Thebas." praecipitant cuncti fluvio puduitque secutos. 435 ac velut ignotum si quando armenta per amnem pastor agit, stat triste pecus, procul altera tellus omnibus et late medius timor : ast ubi ductor taurus init fecitque vadum, tune mollior unda, tune faciles saltus, visaeque accedere ripae.
Seite 17 - Arte ma nus concessa locis! Non largius usquam Indulsit natura sibi. Nemora alta citatis Incubuere vadis; fallax responsat imago Frondibus, et longas eadem fugit unda per umbras.
Seite 103 - Haec aevi mihi prima dies, haec limina vitae. Tene ego, regnator terrarum orbisque subacti Magne parens, te, spes hominum, te, cura deorum, 15 Cerno iacens?