Publius Virgilius Maro Varietate lectionis et perpetua adnotatione illustratus a Christ. Gottl. Heyne..: Aeneidis Libri I-IV

Cover
Sumtibus librarariae Hahnianae ... Londini, apud Black, Young & Young, 1830

Im Buch

Andere Ausgaben - Alle anzeigen

Häufige Begriffe und Wortgruppen

Beliebte Passagen

Seite 952 - ne quid Libyae tibi régna nocerent! Ille autem: Tua me, genitor, tua tristis imago, 695 Saepius occurrens, haec limina tendere adegit. Slant sale Tyrrhene classes. Da iungere dextram, Da, genitor; teque amplexu ne subtrahe nostro. Sic memorans largo fletu simul ora rigabat. Ter conatus ibi eolio dare brachia circum ; 700 Ter frustra conprensa manus
Seite 867 - ianua Ditis ; Sed revocare gradum, superasque evadere ad auras, Hoc opus, hie labor est. Pauci, quos aequus amavit luppiter, aut ardens evexit ad aethera virtus, 130 Dis geniti potuere. Tenent media omnia silvae, Cocytosque sinu labens circumvenit atro.
Seite 809 - Infelix! cui te exilio Fortuna réservât? 625 Séptima post Troiae excidium iam vertitur aestas, Cum fréta, cum terras omnis, tot inhóspita saxa Sideraque emensae ferimur, dum per mare magnum Italiam sequimur fugientem, et volvimur undis. Hie Erycis fines fraterni , atque hospes Acestes: 630 Quis prohibet muros iacere, et dare civibus
Seite 897 - Eripe me his, invicte, malis: aut tu mihi terram 365 Iniice, namque potes, portusque require Velinos; Aut tu, si qua via est, si quam tibi diva creatrix Ostendit (ñeque enim, credo, sine numine divom Flumina tanta paras Stygiamque innare paludem), Da dextram misero, et tecum me tolle per
Seite 987 - melius, coelique meatus 850 Describent radio, et surgentia sidera dicent: Tu regere imperio populos, Romane, memento; Hae tibi erunt artes; pacisque inponere morem, Parcere subiectis, et debellare superbos. Sic pater Anchises, atque haec mirantibus addit: 855
Seite 862 - Externique iterum thalami. Tu ne cede malis: sed contra audentior ito, 95 Quam tua te Fortuna sinet. Via prima salutis, Quod minime reris, Graia pandetur ab urbe. Talibus ex adyto dictis Cumaea Sibylla Horrendas canit ambages, antroque remugit, Obscuris vera involvens: ea frena furenti 100
Seite 667 - Alpini Boreae mine hinc nunc flatibus illinc Eruere inter se certant; it stridor, et altae Consternunt terram conçusse stipite frondes; Ipsa haeret scopulis, et, quantum vértice ad auras 445 Aetherias, tantum radice in Tártara tendit: Haud secus adsiduis hinc atque hinc vocibus héros Tunditur, et magno persentit pectore curas ; Mens
Seite 89 - Inpulit in latus; ac venti, velut agmine facto, Qua data porta, ruunt, et terras turbine perflant. Incubuere mari, totumque a sedibus imis Una Eurusque Notusque ruunt creberque procellis 85 Africus, et vastos volvunt ad litora fluctus.
Seite 599 - lactatus fatis ! quae bella exhausta canebat ! Si mihi non animo fixum inmotumque sederet, 15 Ne cui me vinclo vellem sociare iugali, Postquam primus amor deceptam morte fefellit: Si non pertaesum thalami taedaeque fuisset: Huic uni forsan potui succumbere culpae. Anna, fateborenim, miseri post fata Sychaei
Seite 951 - Isque ubi tendentem adversum per gramma vidit Aenean, alacris palmas utrasque tetendit; 685 Effusaeque genis lacrimae; et vox excidit ore: Venisti tandem, tuaque exspectata parenti Vicit Her durum pietas? datur ora tueri, Nate, tua, et notas audire et reddere voces? Sic equidem ducebam animo, rebarque futurum, 690 Tempora dinumerans; nee me mea cura fefellit.

Bibliografische Informationen