100 Postibus Augustis eadem fidissima custos Ante fores stabis, mediamque tuebere quercum. nores. Finierat Pæan: factis modo laurea ramis 105 Annuit, utque caput visa est agitasse cacumen. VI. IO. (I. 568-747.) 565 The fable of Io, one of great celebrity in the ancient legendary world, was narrated by many poets, and in plastic art also there were many representations, which related to it. The origin of the myth has its foundation in the very ancient connexion between Greece and Egypt. And though the Egyptian worship is the more ancient, and the Grecian deities younger than those of the Egyptians, "yet the myth reverses the connexion, and the religious symbol of the Egyptians, Apis, named in Greek Epăphus, is represented as the son of Io, who sprang from the land of Greece." Est nemus Hæmoniæ, prærupta quod undique Silva; vocant Tempe; per quæ Penēus ab imo 5 Nubila conducit, summisque adspergine silvis 10 570 Hæc domus, hæc sedes, hæc sunt penetralia magni 15 In mare deducunt fessas erroribus undas. Inachus unus abest, imoque reconditus antro 585 An sit apud manes; sed quam non invenit usquam, 20 Esse putat nusquam, atque animo pejera veretur. (The poet, having related how Jupiter succeeded in robbing Io of her honour, proceeds to describe the jealousy of Juno.) Interea medios Juno despexit in agros, Et, noctis faciem nebulas fecisse volucres Sub nitido mirata die, non fluminis illas Esse, nec humenti sensit tellure remitti; 25 Atque, suus conjux ubi sit circumspicit, ut quæ 605 Deprensi toties jam nosset furta mariti. Quem postquam cœlo non reperit; "Aut ego fallor, Aut ego lædor," ait, delapsaque ab æthere summo Constitit in terris, nebulasque recedere jussit. 30 Conjugis adventum præsenserat, inque nitentem 610 Inachidos vultus mutaverat ille juvencam. 615 Bos quoque formosa est. Speciem Saturnia vaccæ, Quanquam invita, probat, nec non, et cujus et unde Quove sit armento, veri quasi nescia quærit. 35 Jupiter e terra genitam mentitur, ut auctor Desinat inquiri. Petit hanc Saturnia munus. Quid faciat? Crudele, suos addicere amores; Non dare, suspectum. Pudor est qui suadeat illinc, Hinc dissuadet amor. Victus pudor esset amore; 40 Sed, leve si munus sociæ generisque torique Vacca negaretur, poterat non vacca videri. 620 Pellice donata non protinus exuit omnem Cetera servabant atque in statione manebant. 55 Illa etiam supplex Argo cum brachia vellet Tendere, non habuit quæ brachia tenderet Argo; 630 635 Et conata queri mugitus edidit ore, 640 60 Inachidas ripas, novaque ut conspexit in unda 65 Decerptas senior porrexerat Inachus herbas : 66 645 650 "Me miserum!" exclamat pater Inachus, inque Cornibus et niveæ pendens cervice juvencæ, per omnes, "Tune es quæsita Nata, mihi terras? Tu non inventa reperta 75 Luctus eras levior. Retices, nec mutua nostris 655 Dicta refers, alto tantum suspiria ducis Pectore, quodque unum potes, ad mea verba remugis. At tibi ego ignarus thalamos tædasque parabam, Spesque fuit generi mihi prima, secunda nepotum:— 80 De grege nunc tibi vir, nunc de grege natus habendus. Nec finire licet tantos mihi morte dolores; 660 665 Talia mærentem stellatus submovet Argus, 85 Ereptamque patri diversa in pascua natam Abstrahit; ipse procul montis sublime cacumen Occupat, unde sedens partes speculatur in omnes. Nec Superum rector mala tanta Phoronidos ultra Ferre potest, natumque vocat, quem lucida partu 90 Pleïas enixa est, letoque det imperat Argum. Parva mora est, alas pedibus virgamque potenti Somniferam sumsisse manu tegimenque capillis : Hæc ubi disposuit, patria Jove natus ab arce 670 Desilit in terras. Illic tegimenque removit, 95 Et posuit pennas; tantummodo virga retenta est. Hac agit, ut pastor, per devia rura capellas, 66 675 Quisquis es, hoc poteras mecum considere saxo," 100 Argus ait : neque enim pecori fecundior ullo 680 Herba loco est, aptamque vides pastoribus umbram." Sedit Atlantiades, et euntem multa loquendo Detinuit sermone diem, junctisque canendo Vincere arundinibus servantia lumina tentat. 105 Ille tamen pugnat molles evincere somnos 685 Et, quamvis sopor est oculorum parte receptus, 690 Tum deus, "Arcadia gelidis in montibus," inquit, 110 "Inter Hamadryadas celeberrima Nonacrinas Naïas una fuit: Nymphæ Syringa vocabant. Non semel et Satyros eluserat illa sequentes, Et quoscunque deos umbrosaque silva feraxque Rus habet. Ortygiam studiis ipsaque colebat 115 Virginitate deam. Ritu quoque cincta Dianæ 695 Falleret, et credi posset Latonia, si non Corneus huic arcus, si non foret aureus illi. Sic quoque fallebat. Redeuntem colle Lycao 125 Panaque, cum prensam sibi jam Syringa putaret, 705 711 130 "Hoc mihi concilium tecum," dixisse, "manebit;" Atque ita disparibus calamis compagine ceræ Inter se junctis nomen tenuisse puellæ. Talia dicturus vidit Cyllenius omnes Succubuisse oculos, adopertaque lumina somno. 135 Supprimit extemplo vocem, firmatque soporem, 715 Languida permulcens medicata lumina virga. Nec mora: falcato nutantem vulnerat ense, Qua collo est confine caput, saxoque cruentum Dejicit, et maculat præruptam sanguine rupem. Arge, jaces, quodque in tot lumina lumen 140 720 habebas, Exstinctum est, centumque oculos nox occupat una. Excipit hos volucrisque suæ Saturnia pennis Collocat, et gemmis caudam stellantibus implet. Protinus exarsit nec tempora distulit iræ, 145 Horriferamque oculis animoque objecit Erinnyn 725 Pellicis Argolicæ, stimulosque in pectore cæcos Condidit et profugam per totum terruit orbem. Ultimus immenso restabas, Nile, labori. Quem simul ac tetigit, positisque in margine ripæ 150 Procubuit genibus resupinoque ardua collo, Quos potuit solos, tollens ad sidera vultus ; 730 Et gemitu et lacrimis et luctisono mugitu 66 155 Finiat ut pœnas tandem, rogat, " Inque futurum 735 Pone metus," inquit: nunquam tibi causa doloris Hæc erit," et Stygias jubet hoc audire paludes. Ut lenita dea est; vultus capit illa priores, Fitque quod ante fuit: fugiunt e corpore setæ, 160 Cornua decrescunt, fit luminis arctior orbis, 740 Contrahitur rictus, redeunt humerique manusque, Ungulaque in quinos dilapsa absumitur ungues. De bove nil superest, formæ nisi candor, in illa, Officioque pedum Nymphe contenta duorum 165 Erigitur metuitque loqui, ne more juvencæ Mugiat, et timide verba intermissa retentat. Nunc Dea Niligena colitur celeberrima turba. VII. PHAETHON. (I. 748-II. 380.) 745 Io, the daughter of Inachus, had, after her long wanderings (comp. VI.), found a resting-place in Egypt, where she was |