5 10 XIII Cenabis bene, mi Fabulle, apud me Si tecum attuleris bonam atque magnam Et vino et sale et omnibus cachinnis. Haec si, inquam, attuleris, venuste noster, Plenus sacculus est aranearum. Sed contra accipies meros amores Nam unguentum dabo, quod meae puellae Quod tu cum olfacies, deos rogabis, Totum ut te faciant, Fabulle, nasum. XIV. Ni te plus oculis meis amarem, Odissem te odio Vatiniano: Nam quid feci ego quidve sum locutus, Cur me tot male perderes poetis ? Isti di mala multa dent clienti, Qui tantum tibi misit inpiorum. Quod si, ut suspicor, hoc novum ac repertum Non est mi male, sed bene ac beate, Quod non dispereunt tui labores. Di magni, horribilem et sacrum libellum Saturnalibus optimo dierum! Non non hoc tibi, salse, sic abibit: Nam, si luxerit, ad librariorum Curram scrinia Caesios Aquinos с 5 10 15 20 Suffenum omnia colligam venena, Ac te his suppliciis remunerabor. Illuc, unde malum pedem attulistis, 25 XIVb. Siqui forte mearum ineptiarum XV. Commendo tibi me ac meos amores, Vt, si quicquam animo tuo cupisti, Non dico a populo: nihil veremur Istos, qui in platea modo huc modo illuc Verum a te metuo tuoque pene Infesto pueris bonis malisque. Quem tu qua lubet, ut iubet, moveto, 5 ΙΟ 15 ΙΟ XVI. Pedicabo ego vos et irrumabo, Qui tum denique habent salem ac leporem, Et quod pruriat incitare possunt, Non dico pueris, sed his pilosis, |