Ferat illa tuas, imitataque amantum Tacito: quid enim promittere laedit? tempus, semel est si credita, longum: 445 om fallax, sed tamen apta dea est. liquid, poteris ratione relinqui. tulerit, perdideritque nihil. dederis, semper videare daturus. num sterilis saepe fefellit ager. diderit, non cessat perdere lusor: nt cupidas alea blanda manus. hic labor est: primum sine munere iungi. Dulus, iudexque gravis, lectusque senatus; nt vires; nec sis in fronte disertus. ant voces verba molesta tuae. 450 455 460 i mentis inops, tenerae declamet amicae? 465 valens odii litera caussa fuit. credibilis sermo, consuetaque verba: a tamen, praesens ut videare loqui. accipiet scriptum, illectumque remittet; Kram spera, propositumque tene. Pure difficiles veniunt ad aratra iuvenci : D. T. I. P 470 410 quas Venerem Marti continuasse iuvat: sive erit ornatus, non ut fuit ante, sigillis, sed regum positas Circus habebit opes; differ opus. Tunc tristis hiems, tunc Pliades instant: tunc et in aequorea mergitur Hoedus aqua. Tunc bene desinitur: tunc, si quis creditur alto, vix tenuit lacerae naufraga membra ratis. Tunc licet incipias, qua flebilis Allia luce vulneribus Latiis sanguinolenta fuit: 415 quaque die redeunt, rebus minus apta gerendis, culta Palaestino septima festa viro. Magna superstitio tibi sit natalis amicae: quaque aliquid dandum est, illa sit atra dies. Quum bene vitaris, tamen auferet. Invenit artem femina, qua cupidi carpat amantis opes. Institor ad dominam veniet discinctus emacem, expediet merces teque sedente suas. 420 Quas illa inspicias, sapere ut videare, rogabit. Oscula deinde dabit: deinde rogabit, emas. 425 Hoc fore contentam multos iurabit in annos. Nunc opus esse sibi, nunc bene dicet emi. Si non esse domi, quos des, caussabere numos; litera poscetur; ne didicisse iuvet. Quid? quasi natali quum poscit munera libo; 430 et quoties opus est, nascitur illa sibi? Quid? quum mendaci damno moestissima plorat; elapsusque cava fingitur aure lapis? Multa rogant utenda dari: data reddere nolunt. 435 Non mihi, sacrilegas meretricum ut persequar artes, cum totidem linguis sint satis ora decem. Cera vadum tentet, rasis infusa tabellis: cera tuae primum nuntia mentis eat. Blanditias ferat illa tuas, imitataque amantum Promittas facito: quid enim promittere laedit? 450 Spes tenet in tempus, semel est si credita, longum: 445 illa quidem fallax, sed tamen apta dea est. Si dederis aliquid, poteris ratione relinqui. Praeteritum tulerit, perdideritque nihil. At quod non dederis, semper videare daturus. Sic dominum sterilis saepe fefellit ager. Sic, ne perdiderit, non cessat perdere lusor: et revocat cupidas alea blanda manus. Hoc opus, hic labor est: primum sine munere iungi. Si dederit gratis, quae dedit, usque dabit. Ergo eat, et blandis peraretur litera verbis: exploretque animos, primaque tentet iter. Litera Cydippen, pomo perlata, fefellit: insciaque est verbis capta puella suis. Disce bonas artes, moneo, Romana iuventus; non tantum, trepidos ut tueare reos. Quam populus, iudexque gravis, lectusque senatus; tam dabit eloquio victa puella manus. Sed lateant vires; nec sis in fronte disertus. 455 460 Quis, nisi mentis inops, tenerae declamet amicae? 465 Saepe valens odii litera caussa fuit. Sit tibi credibilis sermo, consuetaque verba: Si blanda tamen, praesens ut videare loqui. non accipiet scriptum, illectumque remittet; lecturam spera, propositumque tene. Tempore difficiles veniunt ad aratra iuvenci · QVID. T. I. P 470 |