Abbildungen der Seite
PDF
EPUB

Sive timor: primusque Medon nigrescere pinnis
Corpore depresso, et spinae curvamina flecti
Incipit. Huic Lycabas, In quae miracula, dixit,
Ferteris? et lati rictus, et panda loquenti

Naris erat, squamamque cutis durata trahebat. 675
At Lybis, obstantes dum vult obvertere remos,
In spatium resilire manus breve vidit, et illas
Jam non esse manus ; jam pinnas posse vocari.
Alter ad intortos cupiens dare brachia funes,
Brachia non habuit; truncoque repandus in undas
Corpore desiluit, falcata novissima cauda est, 681
Qualia dividuae sinuantur cornua Lunae,
Undique dant saltus, multique aspergine rorant:
Emerguntque iterum, redeuntque sub aequora rursus;
Inque chori ludunt speciem : lascivaque jactant 685

685. Inque chori ludunt speciem. ex virgil. 5. Æneid. Haud aliter Teucrum nati vestigia cursu

Impediunt, texuntque fugas, et praelia ludo,
Delphinum similes, qui per maria humida pando

Carpathium Libycumque seccnt, luduntque per undas.

275

Medone il primo fu che cominciasse
A perder il suo primo aspetto vero,
E che la spina, e gli omeri incurvasse,
E che solcasse il mar veloce, e nero:
Ditti perch'un Leon nol divorasse,
Per una corda andò presto e leggiero,
Finchè giunse all'antenna in su la cima;
Ma non vi potè star come fea prima.

276

Ch'appena in cima dell' antenna giunge Che si vede nel corpo entrar le braccia; E l'una gamba all'altra si congiunge, E cade alfin nel mar con nova faccia. Miro intanto il Toscan, che non m'è lunge E quella man nel corpo se gli caccia, Che mi percosse, e v'entra insino all'ugna, E sicuro mi fa dalle sue pugna.

277

Dal banco dove Ofelte al remo siede,
Pensa levarsi per saltar nell'onda,
E quando vuole alzare il destro piede
Per porlo sopra l'infrondata sponda,
Unito, e giunto al piè sinistro il vede,
Gli manca un piè, nè sa dove s' asconda:
Coda esser vede la sua parte estrema
Agguisa d'una Luna quando è scema.
278

Libi volendo dir, che gli era appresso
Chi t'ha tolto il tuo piè? dove s'asconde?
Vede aguzzar della sua bocca il fesso,
E sente, che il parlar non gli risponde;
S'ascolta, ed ode un suon muto e dimesso,
Che la pronuncia ognor più gli confonde:
Il naso poi, mentre ei doler si vuole,
Cresce, e la bocca asconde e le parole.

[ocr errors]

Corpora; et acceptum patulis mare naribus efflant.
De modo viginti ( tot enim ratis illa ferebat)
Restabam solus, pavidus, gelidusque trementi
Corpore; vixque animum firmat Deus, Excute,
dicens,

Corde metum, Diamque tene: delatus in illam 690
Accessi sacris, Baccheraque sacra frequento.

689. Excute corde metum. Erat autem Acoetes adeo consternatus et perculsus, ut eum Bacchus ipse consolari vix posset.

690. Diamque. Naxon, quam Strongylem, dein Dian, mox Dionysida, etc. appellarunt. Plin lib. 4. cap. 12.

279

Gridar volendo ancora Alcidemonte,
Oimè! voi vi cangiate, o strano caso!
Sente di dura squama armar la fronte,
E'l suo parlar coprir da nuovo naso:
Ma, che bisogna più, ch'io vi racconte?
Di venti io solo Acete era rimaso,
E temeva ancor'io, che il mio destino
Non mi facesse diventar delfino.

280

Dappoichè tutti trasformati foro,
E fur per tutto il mar divisi e sparsi,
Io temendo, e l'andar mirando, e loro,
Or sorger gli vedeva, ed or tuffarsi,
E mi faceano intorno al legno un coro,
Nè sapean dal secco albero scostarsi,
E lascivi vedeansi diportare,

E il lor naso innaffiar col mare il mare.

281

E per quel, che da molti ho poi sentito, Incontran lieti or questo, or quel naviglio, E se veggono un legno in mar sdrucito, Cercan gli uomini trar fuor di periglio, E sul lor dorso quei portano al lito; Ma d'una cosa più mi maraviglio, Ch' amano ancor, se veggono un fanciullo, Goder del fanciullesco lor trastullo.

282

Stupido io stavo, timido e tremante, Colmo di maraviglia, e di paura : Quando quel Dio mi si fa allegro avante; E disse: Non temer, ma prendi cura, Ch'io possa sopra Dia fermar le piante, E così appena alquanto m' assicura ; Snodo le vele, senza edera al vento, E guido Bacco a Dia lieto e contento.

695

Praebuimus longis, Pentheus, ambagibus aures, Inquit: ut ira mora vires absumere posset. Praecipitem famuli rapite hunc: cruciataque diris Corpora tormentis Stygiae dimittite nocti. Protinus abstractus solidis Tyrrhenus Acoetes Clauditur in tectis: et dum crudelia jussae Instrumenta necis ferrumque ignesque parantur; Sponte sud patuisse fores, lapsasque lacertis Sponte sua fama est, nullo solvente, catenas.

700

Perstat Echionides: nec jam jubet ire, sed ipse Vadit, ubi electus facienda ad sacra, Cithaeron

696. Solidis.... in tectis. In carcere nulla ex parte pervio, ac praeterquam per januam ingressum non habenti.

701. Perstat Echionides. Pentheus Echionis filius.

702. Cithaeron. Mons Boeotiae nocturnis Bacchi Orgiis resonans. Thyas ubi audito stimulaut Trieterica Baccho Orgia, nocturnusque vocat clamore Cithaeron. 4. Eneid.

« ZurückWeiter »