Laeta malo, nimiumque potens, perituraque amantis Obsequio Semele, Qualem Saturnia, dixit, Te solet amplecti, Veneris cum foedus initis, Da mihi te talem, Voluit Deus ora loquentis Opprimere: exierat jam vox properata sub auras. Ingemuit: neque enim non haec optasse, neque ille Non jurasse potest; ergo moestissimus altum Æthera conscendit, nutuque sequentia traxit Nubila: quís nimbos, immixtaque fulgura ventis 300 Addidit, et tonitrus, et inevitabile fulmen. Qua tamen usque potest, vires sibi demere tentat.
La giovine mal cauta e desiosa Di veder cose sopr'umane e nuove, Non sapendo la morte essere ascosa Per lei nel don ch'ella vorria da Giove, Gli dice, umil la fronte e vergognosa, Che come amor ver lei di nuovo il move, Nella sua maestà celeste vegna
Con l'arme innanzi, e con la regia insegna; 104
Nel modo ch' alla sposa ei s'appresenta Quando vuol seco il conjugal diletto. Di darle Giove in su la voce tenta ; Ma non può far, ch'ella non l'abbia detto: Gli preme, e duolsi e più che si rammenta Del giuramento stigio, ond' è costretto Di compiacer in modo a' desir sui
Che lui privi di lei, e lei di lui.
Giove da questo error cerca ritrarla, Mostrando il grave mal, ch'indi s' aspetta; Ma tutto quel che le suade, e parla, Rende la donna incauta più sospetta: E quanto più difficile nel farla
Di ciò contenta il trova, più l'affretta; Che già suspizion l' ha presa, e vinta, Per quel ch'udì dalla nutrice finta. 106
Vedendo alfin ch'ogni suo priego è vano, Si torna Giove al Cielo, ove si veste Del suo splendore, e poi di mano in mano Di nuvoli, di venti, e di tempeste, E di lampi, e di tuoni, e alfine in mano Toglie il terribil folgore celeste, Non però il più dannoso, anzi si sforza Di scemargli l'ardor, l'ira, e la forza. Metamorfosi Vol. I.
Nec, quo centimanum dejecerat igne Typhoea, Nunc armatur eo: nimium feritatis in illo. Est aliud levius fulmen; cui dextra Cyclopum 305 Saevitiae, flammaeque minus, minus addidit irae. Tela secunda vocant superi: capit illa; domumque Intrat Agenoream. Corpus mortale tumultus Non tulit aethereos: donisque jugalibus arsit. Imperfectus adhuc infans genitricis ab alvo Eripitur, patrioque tener ( si credere dignum) Insuitur femori; maternaque tempora complet. Furtim illum primis Ino matertera cunis Educat; inde datum Nymphae Niseïdes antris
303. Typhoea. Vastae magnitudinis Gigantem, belli, quod Jovi Titanes intulerunt, auctorem.
313. Ino matertera. Ino Cadmi fuit filia ac Semeles soror, quae Bacchum ex Iovis femore eductum, clam Iunone nutrivit.
314. Antris suis. Antrum illud in quo Bacchus fertur educatus Dythy rites vocatur. Unde et Bacchus Dythyrambus fuit appellatus, eo quod dio Supas, hoc est, duas januas antrum habuerit, ut quidam è Graecis nar rat. Nyseides. Infantem, inquit Diodorus lib. 5., Jupiter Mercurio dedit ad antrum Nysae, quod inter Phoeniciam Nilumque est, deferendum, a nymphisque omni studio curaque educandum, unde ab Jove Nysaque Diony sium dixerunt: quod Homerus in hymnis testatur. Innuit fabula, quod Plato monet, flagrantem et temulentum Deum sobriis nymphis restinguendum esse, id est, merum temperandum, et aqua diluendum, quod eleganti carmine expressit Meleager, Anthologiae l. 1. c. 19. Ai výupaι TOU βάκχον ὅτ' ἐκ πυρός, etc.
THE NEW YORK PUBLIC LIBRARY.
ARTOR, LENOX AND TOP FLORATIONS.
« ZurückWeiter » |