Abbildungen der Seite
PDF
EPUB
[graphic][merged small]
[ocr errors]

43

Venner poscia i giganti al mal sì pronti, Che spregiando i bei doni della terra, Voller gustar gli alti nettarei fonti

E'l maggior ben, che fra gli Dei si serra,
Onde osar metter monti sopra monti,
E farsi scala al ciel far lor guerra,
Ponendo con la lor mirabil

per

possa

L'un sopra l'altro Pelio, Olimpo, ed Ossa. 44

Il figliuol di Saturno, che discorre
Un si nefando, e sì crudel disegno,
E vedendo il pericolo, che corre
L'alta rocca del ciel, e il suo bel regno,
Al più dannoso fulmine ricorre,

E folgorando in quel lavoro indegno,
Fe', che quei monti eguali alla pianura
Fur di quegl'empj e morte, e sepoltura.
45

Ma la natura pia, che non consente,
Che quella stirpe sia stirpata affatto,
Fa germogliar di nuovo un' altra gente
Del sangue loro in terra putrefatto,
Che fu l'idea d' ogni perversa mente,
E d'ogni opera ria norma e ritratto :
ᎠᎥ sangue nacque, e ne fu tanto ingorda,
Che di sangue era ognor macchiata e lorda.
46

Nè fu contro gli Dei la più spietata, Nè che il lor culto in più dispregio avesse. Or mentre il gran motor l'intende e guata, Sdegno degno di Giove il cor gli oppresse, Ed avendo la mensa scellerata

[ocr errors]

E mille ingiurie nella mente impresse
Dell'empia Arcadia, con turbato ciglio
Fe' chiamar gli altri Dei tutti a consiglio.

Est via sublimis, caelo manifesta sereno,

175

Lactea nomen habet, candore notabilis ipso.
Hac iter est Superis ad magni tecta Tonantis, 170
Regalemque domum: dextra, laeváque Deorum
Atria nobilium valvis celebrantur apertis :
Plebs habitat diversa locis: a fronte potentes
Caelicolae, clarique suos posuere penates.
Hic locus est, quem, si verbis audacia detur,
Haud timeam magni dixisse palatia coeli.
Ergo ubi marmoreo Superi sedere recessu,
Celsior ipse loco, sceptroque innixus eburno,
Terrificam capitis concussit terque, quaterque
Caesariem, cum quá terram, mare, sidera movit. 180
Talibus inde modis ora indignantia solvit :
Non ego pro mundi regno magis anxius illa
Tempestate fui, qua centum quisque parabat
Injicere anguipedum captivo brachia caelo.
Nam quamquam ferus hostis erat, tamen illud ab uno
Corpore, et ex una pendebat origine bellum: 186
Nunc mihi, qui totum Nereus circumsonat orbem,

178. Celsior ipse loco. Sublimior caeteris, ut reges sedere solent; quo facilius conspiciatur audiaturque ab omnibus. Sceptro eburno. Sceptra veterum regum erant hastilia, aureis aereis ve bullis ornata, è ligno aut ebore.

183. Qua centum brachia ec. Centum manus. Unde et gigantes Centimani à centum manibus vocantur. Alludere autem Poëta videtur ad Briareum gigantem et Cottum et Gygen illius fratres, quos Hesiodus in Theogonia singulos centum manus habuisse ait.

187. Nereus circumsonat. Deus est marinus, sed pro Oceano ponitur, qui universam circuit terram, qua orbis terrae patet.

[ocr errors][merged small]

Lib.1.

Tav. 6.

« ZurückWeiter »