10 Castra loco ponunt. destrictis ensibus ipsi 15 Sic iterum, sic saepe cadunt. Ubi vincere aperte 20 In medio paucos armentaque rara relinquunt, Ecce velut torrens undis pluvialibus auctus Aut nive, quae zepbyro victa tepente fluit, 25 Sic Fabii vallem latis discursibus inplent, 30 Quodque vident, sternunt. nec metus alter inest. Fraude perit virtus. In apertos undique campos Quid faciant pauci contra tot milia fortes? Quidve, quod in misero tempore restet, habent? Fulmineo celeres dissipat ore canes, 35 Mox tamen ipse perit: sic non moriuntur inulti, 40 Ut tamen Herculeae superessent semina gentis, Nam puer inpubes et adhuc non utilis armis XVII. Die Gallier in Rom. Nomine, quam pretio, celebratior arce Tonantis, v. 39. Herculeae] Fabius, der Ahnherr des Geschlechts, soll ein Sohn des Hercules und der Vinduna, der Tochter des Evander, gewesen sein. v. 43. Maxime] Q. Fabius Maxi mus Cunctator, auf den sich der (dem Ovid vorschwebende) Vers des Ennius bezieht: unus homo nobis cunctando restituit rem. Cincta premebantur trucibus Capitolia Gallis: Fecerat obsidio iam diuturna famem. 5 Iuppiter, ad solium superis regale vocatis, Incipe! ait Marti. protinus ille refert: 'Scilicet ignotum est, quae sit fortuna meorum, Et dolor hic animi voce querentis eget. 10 Si tamen, ut referam breviter mala iuncta pudori, Haec est, cui fuerat promissa potentia rerum, 20 Veste triumphales occubuisse senes. Atque utinam pugnae pateat locus! arma capessant, 25 Nunc inopes victus, ignavaque fata timentes 30 Tu modo quae desunt fruges, superesse putentur, Quodcumque est solidae cereris, cava machina frangat, 35 Iusserat. et fratris virgo Saturnia iussis 40 Adnuit. et mediae tempora noctis erant: Iam ducibus somnum dederat labor. Increpat illos 'Surgite et in medios de summis arcibus hostes XVII. v. 3. Nach der Schlacht an der Allia (390 a. Chr.), vergl. Livius V, 48. v. 15. Vergl. Livius V, 41. v. 17. pignora Vestae] bei Livius V, 52 sagt Camillus: Quid de aeternis Vestae ignibus signoque, quod imperii pignus custodia eius templi tenetur, loquar? v. 31. superesse] Das gleiche Motiv hatte Thrasybul der Milesier dem lydischen Herolde gegenüber (Herodot I, 21. 22). Somnus abit, quaeruntque novis ambagibus acti, Perdere quam nolint et iubeantur opem. Esse ceres visa est. iaciunt Cerialia dona: lacta super galeas scutaque longa sonant. 45 Posse fame vinci spes excidit. Hoste repulso Candida Pistori ponitur ara lovi. B. ARS AMATORIA. XVIII. Daedalus und Ikarus. Daedalus, ein Athener, hatte aus Künstlerneid seinen Neffen Perdix getödtet und war darum nach Kreta zum König Minos geflüchtet. Hier erbaute er das Labyrinth, wurde aber dann von Minos gegen seinen Willen zurückgehalten, bis seine Kunst ihm und seinem Sohne Ikarus das Mittel zur Flucht verschaffte. Ovid behandelt denselben Stoff Metamorph. VIII, 183 flg. Hospitis effugio praestruxerat omnia Minos: 'Sit modus exilio,' dixit, 'iustissime Minos, 5 Et quoniam in patria, fatis agitatus iniquis, 10 Quod simul ut sensit, nunc, nunc, o Daedale,' dixit, Possidet et terras, et possidet aequora Minos: Nec tellus nostrae nec patet unda fugae. 15 Restat iter caeli. caelo temptabimus ire. Da veniam coepto, Iupiter alte, meo. Non ego sidereas adfecto tangere sedes; Qua fugiam dominum, nulla nisi ista via est. Per Styga detur iter, Stygias transnabimus undas. 20 Sint mihi naturae iura novanda meae ...' v. 46. ara] Lactantius, ep.institut. divin. c. 20: obsessi a Gallis Romani Pistori Jovi, quod eos monuerat in quiete, ut ex omni fruge panem facerent et supra hostes iacerent, - quo facto desperantes Galli posse inopia Romanos subigi ab obsidione discesserant (aram templumque posuerunt). Ingenium mala saepe movent. Quis crederet umquam 25 Imaque pars ceris adstringitur igne solutis, 30 Cui pater: 'his', inquit, 'patria est adeunda carinis, Aëra non potuit Minos, alia omnia clausit. Quem licet, inventis aëra rumpe meis. Sed tibi non virgo Tegeaea comesque Bootae 35 Me pinnis sectare datis. ego praevius ibo: 40 Sive humiles propiore freto iactabimus alas, Inter utrumque vola. ventos quoque, nate, timeto, Dum monet, aptat opus puero, monstratque moveri, 45 Inde sibi factas humeris accommodat alas, 50 Perque novum timide corpora librat iter. Daedalus et cursus sustinet usque suos. 55 Iam Samos a laeva, fuerant Naxosque relictae 60 Dextra Lebynthos erat silvisque umbrosa Calymne Cum puer, incautis nimium temerarius annis, XVIII. v. 33. virgo Tegeaea] Kallisto, Tochter des arkadischen Kö nigs Lycaon, der grosse Bär (Ovid, Metam. II, 507.) 65 Tabuerant cerae. nudos quatit ille lacertos Et trepidat, nec quo sustineatur, habet. 70 Decidit, atque cadens: 'pater, o pater, auferor!' inquit. At pater infelix (nec iam pater): 'Icare!' clamat, pinnas adspexit in undis. C. AMORES. XVIIII. Meine Unsterblichkeit. Quid mihi, Livor edax, ignavos obicis annos, 5 Nec me verbosas leges ediscere, nec me 10 Mortale est, quod quaeris, opus. mihi fama perennis Vivet Maeonides, Tenedos dum stabit et Ide, Quamvis ingenio non valet, arte valet. 15 Nulla Sophocleo veniet iactura cothurno. Cum sole et luna semper Aratus erit. v.67. Vergl. Horaz od. II, 20 v. 13. XVIIII. v.1. Livor] vergl. Horaz od. IIII, 3 v. 13—16. Ueberhaupt bietetHoraz zahlreiche Stellen, welche ähnlichen Gedankens, aber anspruchsloseren Ausdruckes sind, verglichen mit dem Eingange (v. 1—8) dieses ovidischen Gedichtes z. B. Od. IIII, 3 v. 1- 12. I, 31. I, 1. al. Zu v. 8. 9 im Besonderen ist zu vergleichen Hor. od. III, 30 und II, 20. Aehnlich ist auch Nr. 22, besonders v. 6 und Ovid metam. XV, 871-879. v. 9. Maeonides] vergl. Nr.1 v. 22, Anm. VOLZ, römische Elegie. |