Rivista di filologia e d'istruzione classica, Band 7E. Loescher, 1879 |
Inhalt
| 82 | |
| 122 | |
| 129 | |
| 195 | |
| 209 | |
| 211 | |
| 216 | |
| 230 | |
| 401 | |
| 412 | |
| 413 | |
| 414 | |
| 415 | |
| 416 | |
| 417 | |
| 418 | |
| 255 | |
| 257 | |
| 284 | |
| 289 | |
| 304 | |
| 322 | |
| 324 | |
| 375 | |
| 419 | |
| 420 | |
| 421 | |
| 476 | |
| 480 | |
| 537 | |
| 563 | |
Andere Ausgaben - Alle anzeigen
Häufige Begriffe und Wortgruppen
accanto accorciativo aferesi Agamennone alcuni antichi apud Atene atque BEGEMANN BOHREN Brugman Clitennestra colla congettura CORSS Corssen credo critica Curtius dice DIONISIO dire DUNCKER enim Epicuro Ercole Ermippo ERODOTO esempio etiam Euripide Evandro Fasti filologia ecc fonetiche forme glottologo greco greco-italica GROTE Horatii Horatius l'accento l'autore legge lingua Livio locativo luogo MÜLLER neque nome Omero ORAZIO ORELLI osco osserva OVIDIO papiro parole Pelasgi Pindaro Pisistrato Plinio PLUT PLUTARCO poeta possa primitivo Prischi Latini pure quae quam quid quidem quod radice Rivista di filologia Romani Salamina sanscrito sarebbe Schoell segg sillaba Simeta Solone studio sunt suono Tacito tamen Teocrito Teretina tribù trova vedere verbo VERG verso videtur vocale zione γὰρ δὲ ἐκ ἐν καὶ μὲν πρὸς τὰ τὰς τε τὴν τῆς τὸ τοῖς τὸν τοῦ τῶν ὡς
Beliebte Passagen
Seite 450 - Rursus quid virtus et quid sapientia possit Utile proposuit nobis exemplar Ulixen, Qui domitor Troiae multorum providus urbes Et mores hominum inspexit, latumque per aequor, 20 Dum sibi, dum sociis reditum parat, aspera multa Pertulit, adversis rerum immersabilis undis.
Seite 121 - Quae ante conditam condendamve urbem poeticis magis decora fabulis quam incorruptis rerum gestarum monumentis traduntur, ea nec adfirmare nec refellere in animo est. Datur haec venia antiquitati, ut miscendo humana divinis primordia urbium augustiora faciat...
Seite 37 - Aesculus in primis, quae, quantum vertice ad auras Aetherias, tantum radice in Tartara tendit. Ergo non hiemes illam, non flabra neque imbres Convellunt ; immota manet, multosque nepotes, Multa virum volvens durando saecula vincit; 295 Tum fortis late ramos et brachia tendens Hue illuc, media ipsa ingentem sustinet umbram.
Seite 71 - Musae, 475 quarum sacra fero ingenti percussus amore, accipiant caelique vias et sidera monstrent, defectus solis varios lunaeque labores; unde tremor terris, qua vi maria alta tumescant obicibus ruptis rursusque in se ipsa residant, 480 quid tantum Oceano properent se tingere soles hiberni, vel quae tardis mora noctibus obstet.
Seite 53 - Roma, 535 septemque una sibi muro circumdedit arces. ante etiam sceptrum Dictaei regis et ante impia quam caesis gens est epulata iuvencis, aureus hanc vitam in terris Saturnus agebat; necdum etiam audierant inflari classica, necdum 540 impositos duris crepitare incudibus enses.
Seite 92 - At saeva e speculis tempus dea nacta nocendi Ardua tecta petit stabuli, et de culmine summo Pastorale canit signum, cornuque recurvo Tartaream intendit vocem : qua protinus omne Contremuit nemus, et silvae insonuere profundae. 515 Audiit et Triviae longe lacus ; audiit amnis Sulfurea Nar albus aqua, fontesque Velini; Et trepidae matres pressere ad pectora natos.
Seite 17 - Quadrupedante putrem sonitu quatit ungula campum. Est ingens gelidum lucus prope Caeritis amnem, Religione patrum late sacer; undique colles Inclusere cavi et nigra nemus abiete cingunt. Silvano fama est veteres sacrasse Pelasgos, 600 Arvorum pecorisque deo, lucumque diemque, Qui primi fines aliquando habuere Latinos.
Seite 88 - Martis. en qui nostra sibi bello conubia poscunt ! 600 quis deus Italiam, quae vos dementia adegit ? non hic Atridae nec fandi fictor Ulixes : durum ab stirpe genus natos ad flumina primum deferimus saevoque gelu duramus et undis ; venatu invigilant pueri silvasque fatigant ; flectere ludus equos et spicula tendere cornu.
Seite 73 - At rex sollicitus monstris oracula Fauni, fatidici genitoris, adit lucosque sub alta consulit Albunea, nemorum quae maxima sacro fonte sonat saevamque exhalat opaca mephitim.
Seite 71 - Me vero primum dulces ante omnia Musae, Quarum sacra fero ingenti percussus amore, Accipiant, caelique vias et sidera monstrent, Defectus solis varios lunaeque labores ; Unde tremor terris, qua vi maria alta tumescant Obicibus ruptis rursusque in se ipsa residant, Quid tantum Oceano properent se tinguere soles Hiberni, vel quae tardis mora noctibus obstet.