Ungulaque in quinos dilapsa absumitur ungues. Nunc dea linigera colitur celeberrima turba. [Now Epaphus, the son of Io, had among his companions one Phaethon, who claimed to be the son of Phoebus. Epaphus tauntingly disputes this claim. Whereupon Phaethon seeks out his mother, Clymene, and begs for a confirmation of his parentage. Clymene sends him to Phoebus himself for proof of her assertion.] Huic Epaphus magni genitus de semine tandem Creditur esse Iovis, perque urbes iuncta parenti 750 Templa tenet. Fuit huic animis aequalis et annis Sole satus Phaethon. Quem quondam magna loquentem Nec sibi cedentem Phoeboque parente superbum Non tulit Inachides, 'matri' que ait 'omnia demens Credis, et es tumidus genitoris imagine falsi.' 755 Erubuit Phaëthon, iramque pudore repressit, Et tulit ad Clymenem Epaphi convicia matrem : 'Quoque magis doleas, genetrix,' ait 'ille ego liber, Ille ferox tacui. Pudet haec opprobria nobis Et dici potuisse et non potuisse refelli. 760 At tu, si modo sum caelesti stirpe creatus, Ede notam tanti generis, meque adsere caelo.' Dixit et implicuit materno bracchia collo, Perque suum Meropisque caput taedasque sororum, 765 Ambiguum, Clymene, precibus Phaethontis, an ira Nate, tibi iuro, quod nos auditque videtque, Dicta suae Phaethon et concipit aethera mente, BOOK II [Phaethon comes to the palace of the sun god, and is lost in wonder at its magnificence.] ΙΟ Regia Solis erat sublimibus alta columnis, 5 Materiam superabat opus. Nam Mulciber illic Proteaque ambiguum, ballaenarumque prementem Doridaque et natas, quarum pars nare videtur, Pisce vehi quaedam. Facies non omnibus una, Haec super imposita est caeli fulgentis imago, [Seeking Phoebus, he asks for proofs of his sonship. Obtaining in proof of this the promise of any boon which he may ask, he at once claims the privilege of driving for a single day the glorious chariot of the sun.] Inde loco medius rerum novitate paventem Sol oculis iuvenem, quibus aspicit omnia, vidit, 35 Ille refert ‘o lux immensi publica mundi, Phoebe pater, si das huius mihi nominis usum, Nec falsa Clymene culpam sub imagine celat: Pignera da, genitor, per quae tua vera propago Credar, et hunc animis errorem detrahe nostris.' 40 Dixerat. At genitor circum caput omne micantes Deposuit radios, propiusque accedere iussit, Amplexuque dato 'nec tu meus esse negari Dignus es, et Clymene veros' ait 'edidit ortus. Quoque minus dubites, quodvis pete munus, ut illud 45 Me tribuente feras. Promissis testis adesto [Phoebus attempts to dissuade him from this by narrating the difficulties and dangers of such a task.] Paenituit iurasse patrem. Qui terque quaterque 50 Concutiens inlustre caput 'temeraria' dixit 'Vox mea facta tua est. Utinam promissa liceret Non dare! confiteor, solum hoc tibi, nate, negarem. Dissuadere licet. Non est tua tuta voluntas. Magna petis, Phaëthon, et quae nec viribus istis 55 Munera conveniant nec tam puerilibus annis. Sors tua mortalis. Non est mortale quod optas. Plus etiam, quam quod superis contingere fas est, Nescius adfectas. Placeat sibi quisque licebit, Non tamen ignifero quisquam consistere in axe 60 Me valet excepto. Vasti quoque rector Olympi, Qui fera terribili iaculatur fulmina dextra, Non agat hos currus. Et quid Iove maius habemus? Ardua prima via est et qua vix mane recentes Enitantur equi. Medio est altissima caelo, 65 Unde mare et terras ipsi mihi saepe videre Fit timor, et pavida trepidat formidine pectus. Ultima prona via est et eget moderamine certo: Tunc etiam quae me subiectis excipit undis, Ne ferar in praeceps, Tethys solet ipsa vereri. 70 Adde quod adsidua rapitur vertigine caelum Sideraque alta trahit celerique volumine torquet. Nitor in adversum, nec me qui cetera, vincit Impetus, et rapido contrarius evehor orbi. Finge datos currus: quid ages? Poterisne rotatis 75 Obvius ire polis, ne te citus auferat axis? Nate, cave, dum resque sinit, tua corrige vota. Posce bonis aliquid. Nullam patiere repulsam. Deprecor hoc unum, quod vero nomine poena, Non honor est. Poenam, Phaethon, pro munere poscis. 100 Quid mea colla tenes blandis, ignare, lacertis ? Ne dubita, dabitur - Stygias iuravimus undas!Quodcumque optaris. Sed tu sapientius opta.' [But Phaëthon persists in his request, and at the appointed hour the shining chariot, with its fiery, unmanageable steeds, is brought forth ] Finierat monitus. Dictis tamen ille repugnat, |