340

Mors caruit sensu: plenoque è gutture fluxit Inque toros, inque ipsa niger carchesia sanguis. Vidi ego Petræum, conantem evellere terrâ Glandiferam quercum: quam dum complexibus ambit, Et quatit huc illuc, labefactaque robora jactat, Lancea Pirithoi, costis immissa Petræi, 330 Pectora cum duro luctantia robore fixit. Pirithoi virtute Lycum cecidisse ferebant: Pirithoi cecidisse Chromin: sed uterque minorem Victori titulum, quàm Dictys Helopsque, dederunt. Fixus Helops jaculo, quod pervia tempora fecit; Et missum à dextrâ lævam penetravit in aurem. Dictys, ab ancipiti delapsus acumine montis, Dum fugit instantem trepidans Ixione natum, Decidit in præceps: et pondere corporis ornum Ingentem fregit, suaque induit ilia fractæ. Ultor adest Aphareus: saxumque è monte revulsum Mittere conatur. Conantem stipite querno Occupat Ægides; cubitique ingentia frangit Ossa: nec ulteriùs dare corpus inutile leto Aut vacat, aut curat: tergoque Bianoris alti Insilit, haud solito quemquam portare, nisi ipsum: Opposuitque genu costis: prensamque sinistra Cæsariem retinens, vultum minitantiaque ora Robore nodoso, præduraque tempora, fregit. Robore Nedymnum, jaculatoremque Lycotan Sternit, et immissâ protectum pectora barba Hippason, et summis exstantem Riphea silvis; Tereaque, Hæmoniis qui prensos montibus ursos Ferre domum vivos, indignantesque solebat. Haud tulit utentem pugnæ successibus ultrà Thesea Demoleon: solidoque revellere dumo Annosam pinum magno molimine tentat. Quod quia non potuit; præfractam misit in hostem. Sed procul à telo Theseus veniente recessit, Pallados admonitu; (credi sic ipse volebat) Non tamen arbor iners cecidit: nam Crantoris alti Abscidit jugulo pectusque, humerumque sinistrum.

350

560

Armiger ille tui fuerat genitoris, Achille :
Quem Dolopum rector, bello superatus, Amyntor
Æacidæ dederat, pacis pignusque, fidemque.
Hunc procul ut fœdo disjectum vulnere Peleus
Vidit, At inferias, juvenum gratissime Crantor,
Accipe, ait: validoque in Demoleonta lacerto
Fraxineam misit, mentis quoque viribus, hastam:
Quæ laterum cratem perrumpit: et ossibus hærens
Intremuit. Trahit ille manu sine cuspide lignum: 371
Id quoque vix sequitur: cuspis pulmone retenta est.
Ipse dolor vires animo dabat: æger in hostem
Erigitur, pedibusque virum proculcat equinis.
Excipit ille ictus galeâ clypeoque sonantes,
Defensatque humeros, prætentaque sustinet arma:
Perque armos uno duo pectora perforat ictu.
Antè tamen leto dederat Phlegræon, et Hylen
Eminus: Hiphinoum collato Marte, Claninque.
Additur his Dorylas: qui tempora tecta gerebat 380
Pelle lupi, sævique vicem præstantia teli
Cornua vara boum multo rubefacta cruore,
Huic ego, nam vires animus dabat, Adspice, dixi,
Quantum concedant nostro tua cornua ferro:
Et jaculum torsi. Quod cùm vitare nequiret,
Opposuit dextram passuræ vulnera fronti.
Adfixa est cum fronte manus. Fit clamor: at illum
Hærentem Peleus, et acerbo vulnere victum
(Stabat enim propior) mediam ferit ense sub alvum.
Prosiluit, terrâque ferox sua viscera traxit:
Tractaque calcavit: calcataque rupit: et illis
Crura quoque impediit; et inani concidit alvo.
Nec te pugnantem tua, Cyllare, forma redemit,
Si modò naturæ formam concedimus illi.

390

Barba erat incipiens: barbæ color aureus: aureaque
Ex humeris medios coma descendebat in armos.
Gratus in ore vigor: cervix, humerique, manusque,
Pectoraque artificum laudatis proxima signis;
Et quâ parte viri est: nec equi mendosa sub illâ
Deteriorque viro facies. Da colla, caputque:

400

Castore dignus erit. Sic tergum sessile, sic stant Pectora celsa toris: totus pice nigrior atra. Candida cauda tamen: color est quoque cruribus albus. Multæ illum petiere suâ de gente; sed una Abstulit Hylonome: quâ nulla nitentior inter Semiferos altis habitavit femina silvis.

410

Hæc et blanditiis, et amando, et amare fatendo Cyllaron una tenet. Cultus quoque quantus in illis Esse potest membris; ut sit coma pectine levis : Ut modò rore maris, modò se violâve rosâve Implicet: interdum candentia lilia gestet: Bisque die lapsis Pagasææ vertice silvæ Fontibus ora lavet: bis flumine corpora tinguat. Nec, nisi quæ deceant, electarumque ferarum, Aut humero, aut lateri prætendat vellera lævo. Par amor est illis: errant in montibus uná: Antra simul subeunt, et tum Lapitheïa tecta Intrârant pariter, pariter fera bella gerebant. Auctor in incerto est: jaculum de parte sinistra Venit; et inferiùs, quàm collo pectora subsunt, 420 Cyllare, te fixit: parvo cor vulnere læsum Corpore cum toto post tela educta refrixit. Protinus Hylonome morientes excipit artus: Impositâque manu vulnus fovet; oraque ad ora Admovet: atque animæ fugienti obsistere tentat. Ut videt exstinctum, dictis, quæ clamor ad aures Arcuit ire meas, telo, quod inhæserat illi, Incubuit: moriensque suum complexa maritum est. Ante oculos stat et ille meos, qui sena leonum Vinxerat inter se connexis vellera nodis, Phæocomes, hominemque simul protectus equumque. Codice qui misso, quem vix juga bina moverent Juncta, Phonoleniden à summo vertice fregit. Fracta volubilitas capitis latissima: perque os, Perque cavas nares, oculosque, auresque cerebrum Molle fluit, veluti concretum vimine querno Lac solet; utve liquor rari sub pondere cribri Manat; et exprimitur per densa foramina spissus.

430

Ast ego, dum parat hune armis nudare jacentem,
(Scit tuus hoc genitor) gladium spoliantis in ima 440
Ilia demisi. Chthonius quoque Teleboasque
Ense jacent nostro. Ramum prior ille bifurcum
Gesserat; hic jaculum. Jaculo mihi vulnera fecit :
Signa vides: adparet adhuc vetus, ecce, cicatrix.
Tunc ego debueram capienda ad Pergama mitti:
Tunc poteram magni, si non superare, morari
Hectoris arma meis. Illo sed tempore nullus,
Aut puer, Hector erat; nune me mea deficit ætas.
Quid tibi victorem gemini Periphanta Pyreti;
Ampyca quid referam ? qui quadrupedantis Oëcli 450
Fixit in adverso cornum sine cuspide vultu.
Vecte Pelethronium Macareus in pectus adacto
Stravit Erygdupum. Memini et venabula condi
Inguine, Nesseis manibus conjecta, Cymeli.
Nec tu credideris tantùm cecinisse futura
Ampyciden Mopsum. Mopso jaculante biformis
Occubuit, frustráque loqui tentavit Odites,
Ad mentum linguâ, mentoque ad guttura fixo.
Quinque neci Cæneus dederat, Stiphelumque, Bro-

mumque,

Antimachumque, Helimumque, securiferumque Py

racmon.

460

Vulnera non memini: numerum nomenque notavi.
Provolat Emathii spoliis armatus Halesi,
Quem dederat leto, membrisque et corpore Latreus
Maximus. Huic ætas inter juvenemque, senemque,
Vis juvenilis erat: variabant tempora cani.
Qui clypeo, galeâque, Macedoniaque sarissâ
Conspicuus, faciemque obversus in agmen utrumque,
Armaque concussit, certumque equitavit in orbem :
Verbaque tot fudit vacuas animosus in auras :
Et te, Cæni, feram? nam tu mihi femina semper
Tu mihi Cænis eris: nec te natalis origo
Comminuit? mentemque subit, quo præmia facto,
Quâque viri falsam speciem mercede parâris?
Vel quid nata vide, vel quid sis passa: columque,

471

I, cape cum calathis; et stamina pollice torque:
Bella relinque viris. Jactanti talia Cæneus
Extentum cursu missâ latus eruit hastâ,
Quâ vir equo commissus erat. Furit ille dolore,
Nudaque Phyllei juvenis ferit ora sarissa.
Non secùs hæc resilit, quàm tecti à culmine grando,
Aut si quis parvo feriat cava tympana saxo.
Cominus adgreditur, laterique recondere duro
Luctatur gladium. Gladio loca pervia non sunt.
Haud tamen effugies: medio jugulaberis ense,
Quandoquidem mucro est hebes, inquit; et in latus

ensem

481

Obliquat, longâque amplectitur ilia dextrâ. Plaga facit gemitus, ceu corpore marmoris icti: Fractaque dissiluit percusso lamina collo. Ut satis illæsos miranti præbuit artus ; Nunc age, ait Cæneus, nostro tua corpora ferro 490 Tentemus: capuloque tenus demisit in armos Ensem fatiferum: cæcamque in viscera movit, Versavitque manum: vulnusque in vulnere fecit. Ecce ruunt vasto rabidi clamore bimembres, Telaque in hunc omnes unum mittuntque feruntque. Tela retusa cadunt: manet imperfossus ab omni, Inque cruentatus Cæneus Elateïus ictu. Fecerat attonitos nova res. Heu dedecus ingens! Monychus exclamat: populus superamur ab uno, Vixque viro: quamquam ille vir est: nos segnibus

actis,

500

Quod fuit ille, sumus. Quid membra immania pro

sunt?

Quid geminæ vires? quid, quòd fortissima rerum
In nobis natura duplex animalia junxit?
Nec nos matre Deâ, nec nos Ixione natos
Esse reor; qui tantus erat, Junonis ut altæ
Spem caperet. Nos semimari superamur ab hoste.
Saxa, trabesque super, totosque involvite montes :
Vivacemque animam missis elidite silvis.
Silva premat fauces: et erit pro vulnere pondus,