Quæ tamen ex illis aliquo pars humida succo, Quod solidum est, flectique nequit, mutatur in ossa: 420 Cetera diversis tellus animalia formis Sponte suâ peperit; postquam vetus humor ab igne Percaluit Solis; cænumque, udæque paludes Intumuere æstu fecundaque semina rerum, Vivaci nutrita solo, ceu matris in alvo Creverunt, faciemque aliquam cepere morando. Sic ubi deseruit madidos septemfluus agros Nilus, et antiquo sua flumina reddidit alveo, Ætherioque recens exarsit sidere limus; Plurima cultores versis animalia glebis Inveniunt, et in his quædam modò cœpta sub ipsum Nascendi spatium: quædam imperfecta, suisque Trunca vident numeris: et eodem in corpore sæpe Altera pars vivit; rudis est pars altera tellus. Quippe ubi temperiem sumsere humorque calorque, Concipiunt: et ab his oriuntur cuncta duobus: 431 Cúmque sit ignis aquæ pugnax; vapor humidus omnes Res creat, et discors concordia fœtibus apta est. Perdidit, effuso per vulnera nigra veneno. Neve operis famam possit delere vetustas, Instituit sacros celebri certamine ludos, Pythia, de domitæ serpentis nomine dictos. His juvenum quicumque manu, pedibusve, rotâve Vicerat; æsculeæ capiebat frondis honorem. Nondum laurus erat; longoque decentia crine 450. Tempora cingebat de quâlibet arbore Phœbus. Primus amor Phœbi Daphne Peneïa; quem non Fors ignara dedit, sed sæva Cupidinis ira. Delius hunc nuper, victâ serpente superbus, Viderat adducto flectentem cornua nervo: Quidque tibi, lascive puer, cum fortibus armis? Dixerat: ista decent humeros gestamina nostros; Qui dare certa feræ, dare vulnera possumus hosti. Qui modò, pestifero tot jugera ventre prementem, Stravimus innumeris, tumidum Pythona, sagittis. 460 Tu face nescio quos esto contentus amores Irritare tuâ: nec laudes adsere nostras. Filius huic Veneris; Figat tuus omnia, Phœbe; Te meus arcus, ait: quantóque animalia cedunt Cuncta tibi, tantò minor est tua gloria nostra. Dixit.: et eliso percussis aëre pennis Impiger umbrosa Parnasi constitit arce: Eque sagittiferâ promsit duo tela pharetrâ Diversorum operum. Fugat hoc, facit illud amo rem. Quod facit, auratum est, et cuspide fulget acutâ : 470 bum. Hoc Deus in Nymphâ Peneïde fixit; at illo Nec quid Hymen, quid Amor, quid sint connubia curat. 480 Sæpe pater dixit: Generum mihi, filia, debes. Sæpe pater dixit: Debes mihi, nata, nepotes. Illa, velut crimen, tædas exosa jugales, Pulchra verecundo suffunditur ora rubore; Inque patris blandis hærens cervice lacertis, Da mihi perpetuâ, genitor carissime, dixit, Virginitate frui: dedit hoc pater ante Dianæ. Ille quidem obsequitur: sed te decor iste, quod optas, Esse vetat; votoque tuo tua forma repugnat. Phœbus amat; visæque cupit connubia Daphnes: 490 Quæque cupit, sperat: suaque illum oracula fallunt. Utque leves stipulæ demtis adolentur aristis; Ut facibus sepes ardent, quas, fortè viator Vel nimis admovit, vel jam sub luce reliquit ; Sic Deus in flammas abiit: sic pectore toto Uritur, et sterilem sperando nutrit amorem. Spectat inornatos collo pendere capillos. Et, Quid si comantur? ait. Videt igne micantes, Sideribus similes, oculos. Videt oscula; quæ non Est vidisse satis. Laudat digitosque, manusque, 500 Brachiaque, et nudos mediâ plus parte lacertos. Si qua latent, meliora putat. Fugit ocior aurâ Illa levi: neque ad hæc revocantis verba resistit : Nympha, precor, Penëi, mane: non insequor hostis. Nympha, mane. Sic agna lupum, sic cerva leonem, Sic aquilam penna fugiunt trepidante columbæ; Hostes quæque suos. Amor est mihi caussa sequendi. Me miserum! ne prona cadas, indignave lædi Crura secent sentes; et sim tibi caussa doloris. Aspera, quâ properas, loca sunt. Moderatiùs, oro, 510 Curre, fugamque inhibe: moderatiùs insequar ipse. Cui placeas, inquire tamen. Non incola montis, Non ego sum pastor: non hic armenta, gregesve Horridus observo. Nescis, temeraria, nescis Quem fugias: ideoque fugis. Mihi Delphica tellus, Et Claros, et Tenedos, Pataræaque regia servit. Jupiter est genitor. Per me, quod eritque, fuitque, 520 bem Dicor; et herbarum subjecta potentia nobis. Hei mihi, quòd nullis amor est medicabilis herbis : Nec prosunt domino, quæ prosunt omnibus, artes! Plura locuturum timido Peneïa cursu Fugit; cumque ipso verba imperfecta reliquit: Tum quoque visa decens. Nudabant corpora venti, Obviaque adversas vibrabant flamina vestes; Et levis impexos retro dabat aura capillos: Auctaque forma fugâ est. Sed enim non sustinet ultrà 530 540 Perdere blanditias juvenis Deus: utque movebat Ipse Amor, admisso sequitur vestigia passu. Ut canis in vacuo leporem cùm Gallicus arvo Vidit; et hic prædam pedibus petit, ille salutem : Alter inhæsuro similis, jam jamque tenere Sperat, et extento stringit vestigia rostro : Alter in ambiguo est, an sit deprensus, et ipsis Morsibus eripitur, tangentiaque ora relinquit: Sic Deus, et virgo est: hic spe celer, illa timore. Qui tamen insequitur, pennis adjutus Amoris Ocior est, requiemque negat: tergoque fugaci Imminet; et crinem sparsum cervicibus adflat. Viribus absumtis expalluit illa: citæque Victa labore fugæ, spectans Peneïdas undas, Fer, pater, inquit, opem; si flumina numen habetis. Quâ nimiùm placui, tellus, aut hisce, vel istam, Quæ facit ut lædar, mutando perde figuram. Vix prece finitâ, torpor gravis adligat artus: Mollia cinguntur tenui præcordia libro: In frondem crines, in ramos brachia crescunt: 550 Pes, modò tam velox, pigris radicibus hæret: Ora cacumen obit: remanet nitor unus in illa. Hanc quoque Phœbus amat: positâque in stipite dex trâ Sentit adhuc trepidare novo sub cortice pectus. Est nemus Hæmoniæ, prærupta quod undique 570 Silva: vocant Tempe: per quæ Penëus, ab imo |