Abbildungen der Seite
PDF
EPUB

TH

HE foregoing Examples will perhaps be thought fufficient for young learners of the Greek Language; but Scholars farther advanced in years and reading may poffibly require fome more full and critical illuftration of Prepofitions in Compofition. For their information therefore fhall be added confiderable Extracts from a book entitled "De Significatione Præpofitionum Græcarum in Compofitis," by CASPAR FRID. HACHENBERG'.

1. For the firft intimation and ufe of HACHENBERG'S book, many thanks are due to a particular friend. Had the book come time enough to hand, the infertion of these Extracts would have been announced in the Preface to the Introduction.

DE

[ocr errors]

De Præpofitionum vi in Compofitis.

[ocr errors]

E Compofitis cum AuQ, quæ Præpofitio extra Compofitionem Significat 1. Circum, circa 2. de 3. propter. Sed,

1. Αμφι, id quod ex άμφω, αμφις et aliis apparet, proprie fignificat ab utraque parte. Atque, quòd in utroque fpectantur duo, eaque diverfa hanc etiam vim auo poteft habere.

2. Quum vero, quod ab utraque parte cinctum eft circum et ab omnibus partibus putetur cinctum inde auo etiam notat circum, undique.

3. Tum res aliqua ejufmodi poteft effe, ut, fi referatur ad utraque aut omnia, fignificetur magnus gradus aut vehementia quædam...

4. Tandem quum, fi quæ res utrimque in fe feruntur, contentio quædam et quafi pugna exiftat; atque animus, fi cooptando feratur in utrimque aut plura circum pofita, dubitet; hæc etiam vis au in nonnullis fpectanda eft.

II. Ava extra Compofitionem 1. cum Accuf. per. 2. apud Poëtas cum Dativo fuper fignificat. Proprie fignificat motum ad fuperiora. Inde in Compofitis.

1. Sæpius idem valet ac avw, furfum, et pars fuperior refpicitur.

2. In plurimis idem valet ac re- - apud latinos, et hæc quidem fignificatio ducitur a propriâ. Nam qui redit, iterat, repetit, fingitur fimilis ejus, qui per priora ad fuperiora fcandit et revertitur. Inde factum eft, ut ava idem valeat ac re-, rurfus, iterum, ut in Latin. reddo, repeto, refurgo, &c.

3. Quum, qui quid iterat aut rurfus facit, quafi retroeat per priora: dederunt etiam huic particulæ poteftatem, quam habet retro, ut in Lat. refpicio, recurro, regredior, &c.

4. Ex hac autem fignificatione manat ea, quâ idem valet ac contra, quòd, qui contra aliquem it, eum repellere, retrovertere ftudet, ut in Lat. refifto, repugno, reluctor, &c.

5. Ex poteftate T8 retro in multis etiam avà Contrarium adjectæ vocis fignificat, maximo ejus, quæ vim tegendi vel obftruendi habet, ut in Lat. retego, recludo, retexo, &c.

6. Qui retro cedit, separatur ab iis, à quibus retro it. Hinc etiam in nonnullis Compofitis ava vim feparandi habet, ut in Lat. refeco, repono, remitto, &c.

7. Qui iterum vel rurfus facit, idem fæpe facit, quod alter fecit. Hinc ava in quibufdam Compofitis viciffitudinem fignificat, ut in Lat. redamo, refcribo, reddo, &c.

8. Quod tendit ad fuperiora, alia fuperat: unde factum eft, ut in multis ava fit Intenfivum ut vim adjunctæ vocis augeat.

9. Quòd ava fignificat repetitionem, iterationem; eâdem de causâ etiam fignificare poteft actionem

actionem iteratam in eâdem re agendâ, ut in Lat. reputo, recenfeo, recogito.

10. Ava ex propriâ fignificatione fignificat rem aliquo moveri aut pervenire. Nil itaque impedit, quo minus hæc vis etiam ei in Compofitione tribuatur.

11. Quòd initium eft quafi altiffimum, quo quod referri poteft, ut apparet ex Lat. fupra repetere, altius repetere: inde ava etiam in nonnullis Compofitis initium videtur fignificare.

Tandem id, quod iteratur, refertur ad priora, atque idcirco ava etiam, fignificare poterit, refpici prius quiddam, quod rem, quæ adjuncta voce fignificatur, præceffit.

III. AVT extra Compofitionem fignificat, 1. pro, i. e. loco, inftar. 2. propter. 3. præ, ante. Proprie fignificat, aliquid contra et ex adverfo effe pofitum. Hinc etiam in Compofitione

notat.

1. Contra non folum ad locum ad verfum, fed etiam ad diverfitatem, pugnam et nifum in adverfa fignificanda.

2. Quòd in permutandis rebus res quafi contra alteram ponitur, ut eam penset; idem valet ac pro i. e. loco, viciffim, rurfus, re-, ad permutationem fignificandam.

3. Quòd in comparando res una contra alteram ponitur aut animo aut re ipfa, ut appareat, quæ utriufque fit ratio; comparationem etiam avri fignificat, et in multis parilitatem.

4. Quòd Præpofitio avri etiam notat pro i.e. propter; eadem in nonnullis Compofitis etiam hanc eandem vim item ut rep poteft habere ad utilitatem notandam.

IV. A eandem vim habet ac a, ab apud Latinos, et extra Compofitionem fignificat fere a, ab, ex, propter, de.

Proprie fignificat principium, unde quid oritur vel initium capit. Quum vero, quod ab aliqua re oritur, inde etiam foleat feparari feparationem etiam hæc Præpofitio fignificat, et hæc quidem vis in plurimis compofitis confpicitur.

1. Additur feparanti, atque fignificat re, quæ voce adjecta fignificatur, aliquid feparari.

2. Additur ei, a quo feparatur, et diftantiam proprie fignificans idem in multis valet ac longe, procul, feorfum. Atque in Verbis, quæ huc pertinent, fignificat ftatum aut actionem ad remota referri.

3. Quòd res, fi ab alia feparetur, huic ineffe negatur, utque hæc illâ privetur; amo negationem etiam et privationem fignificat. Quumque negans fit contrarium aienti; ano etiam contrarium fimplicis adjecti fignificat.

4. Quum quid effe aut facere definit, negatur atque a re feparatur. Hinc anо vim definendi habet, et finem rei notat.

5. Quòd ano fignificat principium rei; hoc idem in compofitis multis notat.

a. Adhibetur ad fignificandum principium, locum vel aliud quiddam, unde quid exiftit vel

oritur.

b. Spectat etiam ad ftatum priorem, ex quo quid in alium transit.

6. Quum, fi quis acceptum reddat, faciat, quod facere debet, et prius, quod accepit, fit

obli

« ZurückWeiter »