Occiderit, patriasque explerit sanguine pœnas Turbatis distractus equis, ad sidera rursus Ætheria et superas cœli venisse sub auras,
PæonIs revocatum herbis et amore Dianæ. Tum Pater omnipotens, aliquem indignatus ab umbris Mortalem infernis ad lumina surgere vitæ, Ipse repertorem medicinæ talis et artis
Fulmine Phoebigenam Stygias detrusit in undas. At Trivia Hippolytuni secretis alma recondit Sedibus, et nymphæ Egeriæ nemorique relegat: Solus ubi in silvis Italis ignobilis ævum Exigeret, versoque ubi nomine Virbius esset. Unde etiam templo Trivia lucisque sacratis Cornipedes arcentur equi; quod litore currum Et juvenem monstris pavidi effudere marinis. Filius ardentis haud secius æquore campi Exercebat equos, curruque in bella ruebat.
Ipse inter primos præstanti corpore Turnus Vertitur arma tenens, et toto vertice supra est : Cui triplici crinita juba galea alta Chimæram Sustinet, Ætnæos efflantem faucibus ignis : Tam magis illa fremens, et tristibus effera flammis, Quam magis effuso crudescunt sanguine pugnæ. At levem clipeum sublatis cornibus Io Auro insignibat, jam sætis obsita, jam bos, Argumentum ingens, et custos virginis Argus, Calataque amnem fundens pater Inachus urna. Insequitur nimbus peditum, clipeataque totis Agmina densentur campis, Argivaque pubes,
Auruncæque manus, Rutuli, veteresque Sicani, Et Sacranæ acies, et picti scuta Labici:
Qui saltus, Tiberine, tuos, sacrumque NumicI Litus arant, Rutulosque exercent vomere collis, Circæumque jugum ; quis Jupiter Anxurus arviz Præsidet, et viridi gaudens Feronia luco; Qua Saturæ jacet atra palus, gelidusque per imas Quærit iter vallis atque in mare conditur Ufens. Hos super advenit Volsca de gente Camilla, Agmen agens equitum, et florentis ære catervas, Bellatrix: non illa colo calathisve Minervæ Femineas adsueta manus; sed prælia virgo Dura pati, cursuque pedum prævertere ventos. Illa vel intactæ segetis per summa volaret Gramina, nec teneras cursu læsisset aristas ; Vel mare per medium, fluctu suspensa tumenti, Ferret iter, celeris nec tingueret æquore plantas. Illam omnis tectis agrisque effusa juventus Turbaque miratur matrum, et prospectat euntem, Adtouitis inhians animis: ut regius ostro Velet honos levis humeros ; ut fibula crinem Auro internectat; Lyciam ut gerat ipsa pharetram, Et pastoralem præfixa cuspide myrtum.
Ur belli signum Laurenti Turnus ab arce Extulit, et rauco strepuerunt cornua cantu; Utque acris concussit equos, utque inpulit arma : Extemplo turbati animi: simul omne tumultu Conjurat trepido Latium, sævitque juventus Effera. Ductores primi Messapus et Ufens, Contemtorque deum Mezentius, undique cogunt Auxilia, et latos vastant cultoribus agros. Mittitur et magni Venulus Diomedis ad urbem, Qui petat auxilium, et, Latio consistere Teucros, Advectum Ænean classi, victosque Penatis Inferre, et fatis regem se dicere posci,
Edoceat, multasque viro se adjungere gentis Dardanio, et late Latio increbrescere nomen. Quid struat his cœptis, quem, si Fortuna sequatur, Eventum pugnæ cupiat, manifestius ipsi,
Quam Turno regi, aut regi adparere Latino. Talia per Latium: quæ Laomedontius heros Cuncta videns, magno curarum fluctuat æstu ; Atque animum nunc huc celerem, nunc dividit illuc, In partisque rapit varias, perque omnia versat. Sicut aquæ tremulum labris ubi lumen aenis Sole repercussum, aut radiantis imagine Lunæ, Omnia pervolitat late loca, jamque sub auras Erigitur, summique ferit laquearia tecti. Nox erat: et terras animalia fessa per omnis Alituum pecudumque genus sopor altus habebat : Quum pater in ripa gelidique sub ætheris axe Æneas, tristi turbatus pectora bello, Procubuit, seramque dedit per membra quietem. Huic deus ipse loci fluvio Tiberinus amœno Populeas inter senior se adtollere frondis Visus; eum tenuis glauco velabat amictu Carbasus, et crinis umbrosa tegebat arundo; Tum sic adfari, et curas his demere dictis:
O sate gente deum, Trojanam ex hostibus urbem Qui revehis nobis, æternaque Pergama servas, Exspectate solo Laurenti arvisque Latinis,
Hic tibi certa domus; certi, ne absiste, Penates; Neu belli terrere minis. Tumor omnis et iræ Concessere deum.
« ZurückWeiter » |