Abbildungen der Seite
PDF
EPUB

PERSEUS RESCUES ANDROMEDA.

v. 662.

Clauserat Hippotades æterno carcere ventos,
Admonitorque operum cœlo clarissimus alto
Lucifer ortus erat. Pennis ligat ille resumptis
Parte ab utrâque pedes, teloque accingitur unco,
Et liquidum motis talaribus aëra findit.
Gentibus innumeris circùmque infràque relictis,
Ethiopum populos Cepheaque conspicit arva.

Illic immeritam maternæ pendere linguæ
Andromeden pœnas injustus jusserat Ammon.
Quam simul ad duras religatam brachia cautes
Vidit Abantiades; ait, 'O non digna catenis,
Pande requirenti nomen terræque tuumque,
Et cur vincla geras.' Primò silet illa, nec audet
Appellare virum virgo, manibusque modestos
Celâsset vultus, si non religata fuisset.
Lumina, quod potuit, lacrymis implevit obortis.
Sæpius instanti, sua ne delicta fateri

Nolle videretur, nomen terræque suumque,
Quantaque maternæ fuerit fiducia formæ,
Indicat; et, nondum memoratis omnibus, unda
Insonuit, veniensque immenso bellua ponto
Eminet, et latum sub pectore possidet æquor.
Conclamat virgo: genitor lugubris, et una
Mater adest, ambo miseri, sed justiùs illa.
Nec secum auxilium, sed dignos tempore fletus

310

315

320

325

330

Plangoremque ferunt, vinctoque in corpore adhærent.

Cùm sic hospes ait: Lacrymarum longa manere

Tempora vos poterunt; ad opem brevis hora ferendam est.

Hanc ego si peterem Perseus Jove natus, et ille
Gorgonis anguicoma Perseus superator, et alis

335

Etherias ausus jactatis ire per auras,

Præferrer cunctis certè gener. Addere tantis

Dotibus et meritum (faveant modò numina) tento.
Ut mea sit, servata meâ virtute, paciscor.'

Accipiunt legem, (quis enim dubitaret ?) et orant,
Promittuntque supèr regnum dotale parentes.

340

Ecce, velut navis præfixo concita rostro
Sulcat aquas, juvenum sudantibus acta lacertis
Sic fera, dimotis impulsu pectoris undis,
Tantum aberat scopulis, quantum Balearica torto
Funda potest plumbo medii transmittere cœli;
Cùm subitò juvenis, pedibus tellure repulsâ,
Arduus in nubes abiit. Ut in æquore summo
Umbra viri visa est, visam fera sævit in umbram.
Utque Jovis præpes, vacuo cùm vidit in arvo
Præbentem Phobo liventia terga draconem,
Occupat aversum, neu sæva retorqueat ora,
Squamigeris avidos figit cervicibus ungues;
Sic celeri missus præceps per inane volatu
Terga feræ pressit, dextroque frementis in armo
Inachides ferrum curvo tenus abdidit hamo.
Vulnere læsa gravi modò se sublimis in auras

345

350

355

Attollit, modo subdit aquis, modò more ferocis

Versat apri, quem turba canum circumsona terret.

Ille avidos morsus velocibus effugit alis,

360

Quàque patent, nunc terga cavis supèr obsita conchis,

Nunc laterum costas, nunc quà tenuissima cauda

Desinit in piscem, falcato verberat ense.

Bellua puniceo mixtos cum sanguine fluctus

Ore vomit. Maduêre graves adspergine pennæ ; 365

Nec bibulis ultrà Perseus talaribus ausus
Credere, conspexit scopulum, qui vertice summo
Stantibus exstat aquis, operitur ab æquore moto.
Nixus eo, rupisque tenens juga prima sinistrâ,
Ter quater exegit repetita per ilia ferrum.

Littora cum plausu clamor superasque deorum
Implevêre domos. Gaudent, generumque salutant,
Auxiliumque domûs servatoremque fatentur
Cassiope Cepheusque pater. Resoluta catenis
Incedit virgo, pretiumque et causa laboris.

370

375

NUPTIALS OF PERSEUS AND ANDROMEDA.

Dîs tribus ille focos totidem de cespite ponit, Lævum Mercurio, dextrum tibi, bellica virgo, Ara Jovis media est. Mactatur vacca Minervæ, Alipedi vitulus, taurus tibi, summe deorum. Protinus Andromeden et tanti præmia facti Indotata rapit. Tædas Hymenæus Amorque Præcutiunt; largis satiantur odoribus ignes, Sertaque dependent tectis, et ubique lyræque Tibiaque et cantus, animi felicia læti

380

Argumenta, sonant; reseratis aurea valvis.

385

Atria tota patent, pulchroque instructa paratu

Cephenum proceres ineunt convivia regis.

Postquam epulis functi generosi munere Bacchi
Diffudêre animos, cultusque genusque locorum
Quærit Abantiades: quærenti protinus unus
Narrat Lyncides moresque habitumque virorum.
Quæ simul edocuit, 'Nunc, o fortissime,' dixit,
'Fare, precor, Perseu, quantâ virtute quibusque
Artibus abstuleris crinita draconibus ora.'

390

Narrat Agenorides gelido sub Atlante jacentem
Esse locum solidæ tutum munimine molis ;
Cujus in introitu geminas habitâsse sorores
Phorcidas, unius sortitas luminis usum :
Id se solerti furtim, dum traditur, astu

395

[blocks in formation]

Dumque ea Cephenum medio Danaëius heros
Agmine commemorat, fremitu regalia turbæ
Atria complentur; nec conjugialia festa

Qui canat, est clamor, sed qui fera nuntiet arma;
Inque repentinos convivia versa tumultus
Assimulare freto possis, quod sæva quietum
Ventorum rabies motis exasperat undis.

Primus in his Phineus, belli temerarius auctor,

5

Fraxineam quatiens æratæ cuspidis hastam,
'En,' ait, 'en adsum præreptæ conjugis ultor.
Nec mihi te pennæ nec falsum versus in aurum
Jupiter, eripiet. Conanti mittere Cepheus,
'Quid facis?' exclamat: 'quæ te, germane, furentem
Mens agit in facinus? Meritisne hæc gratia tantis
Redditur, hac vitam servatæ dote rependis ?
Quam tibi non Perseus, verum si quæris, ademit,
Sed grave Nereïdum numen, sed corniger Ammon,
Sed quæ visceribus veniebat bellua ponti
Exsaturanda meis. Illo tibi tempore rapta est,
Quo peritura fuit. Nisi si, crudelis, id ipsum
Exigis, ut pereat, luctuque levabere nostro.
Scilicet haud satis est, quòd, te spectante, revincta est,
Et nullam quòd opem patruus sponsusve tulisti:
Insuper, a quoquam quòd sit servata, dolebis,
Præmiaque eripies? Quæ si tibi magna videntur,
Ex illis scopulis, ubi erant affixa, petîsses.

Nunc sine, qui petiit, per quem hæc non orba senectus,
Ferre, quod et meritis et voce est pactus; eumque
Non tibi sed certæ prælatum intellige morti.'
Ille nihil contrà, sed et hunc et Persea vultu
Alterno spectans, petat hunc ignorat an illum;
Cunctatusque brevi, contortam viribus hastam,
Quantas ira dabat, nequicquam in Persea misiť;
Et stetit illa toro: stratis tum denique Perseus
Exsiluit, teloque ferox inimica remisso
Pectora rupisset, nisi post altaria Phineus
Isset et (indignum !) scelerato profuit ara.
Fronte tamen Rhæti non irrita cuspis adhæsit.

Qui postquam cecidit, ferrumque ex osse revulsum est,
Calcitrat, et positas adspergit sanguine mensas.

10

15

20

25

30

35

40

« ZurückWeiter »