PERSEUS RESCUES ANDROMEDA.
Clauserat Hippotades æterno carcere ventos, Admonitorque operum cœlo clarissimus alto Lucifer ortus erat. Pennis ligat ille resumptis Parte ab utrâque pedes, teloque accingitur unco, Et liquidum motis talaribus aëra findit. Gentibus innumeris circùmque infràque relictis, Ethiopum populos Cepheaque conspicit arva.
Illic immeritam maternæ pendere linguæ Andromeden pœnas injustus jusserat Ammon. Quam simul ad duras religatam brachia cautes Vidit Abantiades; ait, 'O non digna catenis, Pande requirenti nomen terræque tuumque, Et cur vincla geras.' Primò silet illa, nec audet Appellare virum virgo, manibusque modestos Celâsset vultus, si non religata fuisset. Lumina, quod potuit, lacrymis implevit obortis. Sæpius instanti, sua ne delicta fateri
Nolle videretur, nomen terræque suumque, Quantaque maternæ fuerit fiducia formæ, Indicat; et, nondum memoratis omnibus, unda Insonuit, veniensque immenso bellua ponto Eminet, et latum sub pectore possidet æquor. Conclamat virgo: genitor lugubris, et una Mater adest, ambo miseri, sed justiùs illa. Nec secum auxilium, sed dignos tempore fletus
Plangoremque ferunt, vinctoque in corpore adhærent.
Cùm sic hospes ait: Lacrymarum longa manere
Tempora vos poterunt; ad opem brevis hora ferendam est.
Hanc ego si peterem Perseus Jove natus, et ille Gorgonis anguicoma Perseus superator, et alis
Etherias ausus jactatis ire per auras,
Præferrer cunctis certè gener. Addere tantis
Dotibus et meritum (faveant modò numina) tento. Ut mea sit, servata meâ virtute, paciscor.'
Accipiunt legem, (quis enim dubitaret ?) et orant, Promittuntque supèr regnum dotale parentes.
Ecce, velut navis præfixo concita rostro Sulcat aquas, juvenum sudantibus acta lacertis Sic fera, dimotis impulsu pectoris undis, Tantum aberat scopulis, quantum Balearica torto Funda potest plumbo medii transmittere cœli; Cùm subitò juvenis, pedibus tellure repulsâ, Arduus in nubes abiit. Ut in æquore summo Umbra viri visa est, visam fera sævit in umbram. Utque Jovis præpes, vacuo cùm vidit in arvo Præbentem Phobo liventia terga draconem, Occupat aversum, neu sæva retorqueat ora, Squamigeris avidos figit cervicibus ungues; Sic celeri missus præceps per inane volatu Terga feræ pressit, dextroque frementis in armo Inachides ferrum curvo tenus abdidit hamo. Vulnere læsa gravi modò se sublimis in auras
Attollit, modo subdit aquis, modò more ferocis
Versat apri, quem turba canum circumsona terret.
Ille avidos morsus velocibus effugit alis,
Quàque patent, nunc terga cavis supèr obsita conchis,
Nunc laterum costas, nunc quà tenuissima cauda
Desinit in piscem, falcato verberat ense.
Bellua puniceo mixtos cum sanguine fluctus
Ore vomit. Maduêre graves adspergine pennæ ; 365
Nec bibulis ultrà Perseus talaribus ausus Credere, conspexit scopulum, qui vertice summo Stantibus exstat aquis, operitur ab æquore moto. Nixus eo, rupisque tenens juga prima sinistrâ, Ter quater exegit repetita per ilia ferrum.
Littora cum plausu clamor superasque deorum Implevêre domos. Gaudent, generumque salutant, Auxiliumque domûs servatoremque fatentur Cassiope Cepheusque pater. Resoluta catenis Incedit virgo, pretiumque et causa laboris.
NUPTIALS OF PERSEUS AND ANDROMEDA.
Dîs tribus ille focos totidem de cespite ponit, Lævum Mercurio, dextrum tibi, bellica virgo, Ara Jovis media est. Mactatur vacca Minervæ, Alipedi vitulus, taurus tibi, summe deorum. Protinus Andromeden et tanti præmia facti Indotata rapit. Tædas Hymenæus Amorque Præcutiunt; largis satiantur odoribus ignes, Sertaque dependent tectis, et ubique lyræque Tibiaque et cantus, animi felicia læti
Argumenta, sonant; reseratis aurea valvis.
Atria tota patent, pulchroque instructa paratu
Cephenum proceres ineunt convivia regis.
Postquam epulis functi generosi munere Bacchi Diffudêre animos, cultusque genusque locorum Quærit Abantiades: quærenti protinus unus Narrat Lyncides moresque habitumque virorum. Quæ simul edocuit, 'Nunc, o fortissime,' dixit, 'Fare, precor, Perseu, quantâ virtute quibusque Artibus abstuleris crinita draconibus ora.'
Narrat Agenorides gelido sub Atlante jacentem Esse locum solidæ tutum munimine molis ; Cujus in introitu geminas habitâsse sorores Phorcidas, unius sortitas luminis usum : Id se solerti furtim, dum traditur, astu
Dumque ea Cephenum medio Danaëius heros Agmine commemorat, fremitu regalia turbæ Atria complentur; nec conjugialia festa
Qui canat, est clamor, sed qui fera nuntiet arma; Inque repentinos convivia versa tumultus Assimulare freto possis, quod sæva quietum Ventorum rabies motis exasperat undis.
Primus in his Phineus, belli temerarius auctor,
Fraxineam quatiens æratæ cuspidis hastam, 'En,' ait, 'en adsum præreptæ conjugis ultor. Nec mihi te pennæ nec falsum versus in aurum Jupiter, eripiet. Conanti mittere Cepheus, 'Quid facis?' exclamat: 'quæ te, germane, furentem Mens agit in facinus? Meritisne hæc gratia tantis Redditur, hac vitam servatæ dote rependis ? Quam tibi non Perseus, verum si quæris, ademit, Sed grave Nereïdum numen, sed corniger Ammon, Sed quæ visceribus veniebat bellua ponti Exsaturanda meis. Illo tibi tempore rapta est, Quo peritura fuit. Nisi si, crudelis, id ipsum Exigis, ut pereat, luctuque levabere nostro. Scilicet haud satis est, quòd, te spectante, revincta est, Et nullam quòd opem patruus sponsusve tulisti: Insuper, a quoquam quòd sit servata, dolebis, Præmiaque eripies? Quæ si tibi magna videntur, Ex illis scopulis, ubi erant affixa, petîsses.
Nunc sine, qui petiit, per quem hæc non orba senectus, Ferre, quod et meritis et voce est pactus; eumque Non tibi sed certæ prælatum intellige morti.' Ille nihil contrà, sed et hunc et Persea vultu Alterno spectans, petat hunc ignorat an illum; Cunctatusque brevi, contortam viribus hastam, Quantas ira dabat, nequicquam in Persea misiť; Et stetit illa toro: stratis tum denique Perseus Exsiluit, teloque ferox inimica remisso Pectora rupisset, nisi post altaria Phineus Isset et (indignum !) scelerato profuit ara. Fronte tamen Rhæti non irrita cuspis adhæsit.
Qui postquam cecidit, ferrumque ex osse revulsum est, Calcitrat, et positas adspergit sanguine mensas.
« ZurückWeiter » |