100

Viveret Androgeos utinam: nec facta luisses

Impia funeribus, Cecropi terra, tuis!
Nec tua mactasset nodoso stipite, Theseu,

Ardua parte virum dextera, parte bovem !
Nec tibi, quæ reditus monstrarent, fila dedissem,
Fila per adductas sæpe recepta manus!
105 Non equidem miror, si stat victoria tecum,
Strataque Cretæam bellua tinxit humum.
Non poterant figi præcordia ferrea cornu;
Ut te non tegeres, pectore tutus eras.
Illic tu silices, illic adamanta tulisti;

110

Illic, qui silices, Thesea, vincat, habes.
Crudeles somni, quid me tenuistis inertem?
At semel æterna nocte premenda fui.
Vos quoque, crudeles venti, nimiumque parati;
Flaminaque in lacrymas officiosa meas.

115 Dextera crudelis, quæ me fratremque necavit;
Et data poscenti, nomen inane, fides.

ver.

In me jurarunt somnus, ventusque, fidesque :
Prodita sum causis una puella tribus.

99. [Androgeos. Ultimam productam habet ex Græca terminatione in ws.] 100. Cecropi. Attica, a Cecrope, Atheniensium rege, dicta. [De re, ad quam in h. et seqq. vv. alluditur, vid. Argum.]

102. [Cf. inf. p. 26, v. 127.]

103. [Vid. supr. 72.]

104. [Recepta. "Relecta" pro var. lect. nimis timide proponit Heinsius,

quem vid. in loc.]

107. Cornu. Minotauri.

108. [Ut. Quamvis.]

110. [Synchysis. Ordo est-Illic habes Thesea, qui vincat silices.]

D

120

Ergo ego nec lacrymas matris moritura videbo ;
Nec, mea qui digitis lumina condat, erit?
Spiritus infelix peregrinas ibit in auras,

Nec positos artus unguet amica manus ?
Ossa superstabunt volucres inhumata marinæ ?
Hæc sunt officiis digna sepulcra meis ?
125 Ibis Cecropios portus: patriaque receptus
Cum steteris urbis celsus in arce tuæ,
Et bene narraris letum taurique virique,
Sectaque per dubias saxea tecta vias;
Me quoque narrato sola tellure relictam :
Non ego sum titulis surripienda tuis.

130

Nec pater est Ægeus; nec tu Pittheidos Ethræ
Filius auctores saxa fretumque tui.

:

Di facerent, ut me summa de puppe videres !
Movisset vultus mæsta figura tuos.

135 Nunc quoque non oculis, sed, qua potes, aspice

140

ver.

mente

Hærentem scopulo, quem vaga pulsat aqua.
Aspice demissos lugentis in ore capillos;
Et tunicas lacrymis, sicut ab imbre, graves.
Corpus, ut impulsæ segetes Aquilonibus, horret;
Litteraque articulo pressa tremente labat.

Non te per meritum, quoniam male cessit, adoro ;
Debita sit facto gratia nulla meo;

120. Vid. infr. p. 53, v. 113.

125. [Ibis Cecropios portus. Nota ellipsin præpositionis. Cecropios portus

idem valet quod Athenas.]

131. Pittheidos. Pittheus

adumbrata.]

thræ pater fuit. [Ex Hom. IL. T. 33,

140. [Articulo pressa. Digito scripta.]

142. Facto. Beneficio, quo te ex labyrinthi erroribus extraxi.

Sed nec pœna quidem : si non ego causa salutis ; Non tamen est, cur sis tu mihi causa necis; 145 Has tibi plangendo lugubria pectora lassas, Infelix tendo trans freta longa manus. Hos tibi, qui superant, ostendo mœsta capillos. Per lacrymas oro, quas tua facta movent; Flecte ratem, Theseu; versoque relabere velo : Si prius occidero, tu tamen ossa leges!

150

ver.

149. [Velo. Sic cum Basileensi Codice pro vento legendum monet Burmannus.]

150. [Ossa leges, sc. ad sepeliendum.]

D 2

28

CENONE PARIDI.

[HEROID. EPIST. v.]

ARGUMENTUM.

Cum Hecuba, Priami uxor, gravida esset, ardentem se parere facem, qua omnis inflammaretur Troja, somniavit. Territus itaque Priamus, oraculum consuluit; a quo cum responsum accepisset, filium ipsi fore, qui patriæ exitium afferret, partum, quam primum ederetur, interfici jussit. Hecuba vero, cum puerum peperisset, materna pietate mota, pastoribus regiis eundem clam alendum mandavit. Qui, cum jam convaluisset, Enonem Nympham uxorem duxit. Sed cum Juno, Pallas, et Venus, de pulchritudine contenderent, propter aureum pomum, in quo scriptum legebatur, Detur pulchriori, a Jove ad Paridem arbitrum remissæ sunt: qui, cum Juno regnum, Pallas sapientiam, Venus mulierum pulcherrimam, obtulisset, pro Venere sententiam tulit. Postea a patre cognitus Paris, et receptus, Sparten navigavit, Helenamque, Menelai uxorem, raptam abduxit Trojam. Quo intellecto, Enone conqueritur hac epistola de ejus perfidia; Helenamque Græcis reddat, suadet.

ver.

PERLEGIS? An conjux prohibet nova? Perlege :
Ista Mycenæa littera facta manu.

[non est Pegasis Enone, Phrygiis celeberrima sylvis,

Læsa queror de te, si sinis ipse, meo.

1. Conjur nova. Helena, quam nuper duxisti.

2. Mycenaea. Menelai aut Agamemnonis; quorum patria Mycenae, Peloponnesi civitas.

3. Pegasis. Fontana, Græca Etymologica; et una ex Naiadibus, cum sit fluvii Cebreni filia. [Ceterum quia alibi nomen Pegasidis absolute pro Nympha ac generaliter positum non facile reperitur, ipsumque Patronymicum Pegasis a Pegaso magis quam a mŋyn factum videtur, dubitare soleo num pro Pegasis Pedasis legendum sit, ut gentile nomen, a Pedaso oppido tractum, quod sub Ida olim situm fuit, vicinum Cebreniæ regioni. Micyll.]

– Phrygiis sylvis. In Idæ, Phrygiæ montis, sylvis.

10

5 Quis Deus opposuit nostris sua numina votis ?
Ne tua permaneam, quod mihi crimen obest?
Leniter, ex merito quidquid patiare, ferendum est;
Quæ venit indignæ pœna, dolenda venit.
Nondum tantus eras, cum te contenta marito,
Edita de magno flumine Nympha fui.
Qui nunc Priamides, (adsit reverentia vero !)
Servus eras; servo nubere Nympha tuli.
Sæpe greges inter requievimus arbore tecti;

Mistaque cum foliis præbuit herba torum. 15 Sæpe super stramen fœnoque jacentibus alto Defensa est humili cana pruina casa.

20

Quis tibi monstrabat saltus venatibus aptos,
Et tegeret catulos qua fera rupe suos?
Retia sæpe comes maculis distincta tetendi ;
Sæpe citos egi per juga longa canes.
Incisa servant a te mea nomina fagi,

Et legor Enone, falce notata tua.

Et quantum trunci, tautum mea nomina crescunt : Crescite, et in titulos surgite recta meos. 25 Populus est, memini, fluviali consita ripa,

ver.

Est in qua nostri littera scripta memor.
Popule, vive precor, quæ consita margine ripæ,
Hoc in rugoso cortice carmen habes:-

11. Priamides. Priami filius.

16. [Defensa, i. e. Propulsa.

66

Sic Virg. "Solstitium pecori defendite."

Hor. defendere frigus," "defendit æstatem."]

19. [Maculis, i. e. Nodis.]

21. [Incisa, &c. Conf. Virg. Ecl. X. 52, et seqq.]