210 Et modo, qua poterat, longum spectabat in æquor: Limes erat tenuis, longa subnubilus umbra, 215 Adspicit et ramos: dubitat, refugitque quod audet: Non fleres positis Phyllida, sylva, comis. Phyllidis exemplo, nimium secreta timete, 220 Læse vir a domina, læsa puella viro. Præstiterat juvenis, quidquid mea Musa jubebat; Inque suæ portu pæne salutis erat. Recidit, ut cupidos inter devenit amantes; Et, quæ condiderat, tela resumpsit Amor. 225 Si quis amas, nec vis; facito contagia vites. Hæc etiam pecori sæpe nocere solent. Dum spectant oculi læsos, læduntur et ipsi : Multaque corporibus transitione nocent. In loca nonnunquam siccis arentia glebis 230 ver. De prope currenti flumine manat aqua. 217. Sithoni. Sithonia, pars Thraciæ, ex qua fuit Phyllis. Sunt, quæ non possint aliquo cogente juberi ; 235 Perdat opes Phædra; parces, Neptune, nepoti: Nec faciet pavidos taurus avitus equos. 240 Gnossida fecisses inopem; sapienter amasset. Cur nemo est, Hecalen; nulla est, quæ ceperit Iron? Non habet, unde suum paupertas pascat amorem : 250 ver. Illic assidue ficti saltantur amantes: Quid caveas actor, quid juvet, arte docet. Callimachum fugito; non est inimicus Amori : Nec rigidos mores Teia Musa dedit. 235. Phædra. Minois filia; ultima. Nepoti. Hippolyto. Vid. Epist. Græco more producta. 229. Hecalen. Fuit Hecale anus paupercula, quæ Theseum hospitio excepit. Iron. Vid. Epist. Pen. Ulyss. 251. Callimachum. Elegiarum scriptor elegantissimus. 253. Sappho. Insignis poetria. 254. Teia. Anacreontis, cujus patria fuit Teos, urbs Ioniæ. 255 Carmina quis potuit tuto legisse Tibulli ? Vel tua, cujus opus Cynthia sola fuit? Quis potuit lecto durus discedere Gallo? ver. Et mea nescio quid carmina dulce sonant. 256. Cynthia. Fuit Propertii amica, quam ubique celebrat. 257. Gallo. Gallus (Cornel.) Ægypti præses. Carmina ejus perierunt. XLVIII. ARIADNEM, a THESEO relictam, in Conjugio duxit BACCHUS. De Arte Amat. Lib. I. 527. GNOSSIS in ignotis amens errabat arenis, Clamabat, flebatque simul; sed utrumque decebat ; ver. 1. Gnossis. Ariadne. 2. Dia. Naxus. IO Jamque iterum tundens mollissima pectora palmis, Perfidus ille abiit; quid mihi fiet? ait. Quid mihi fiet? ait: sonuerunt cymbala toto Littore, et attonita tympana pulsa manu. Excidit illa metu, rupitque novissima verba : Nullus in exanimi corpore sanguis erat. 15 Ecce Mimallonides sparsis in terga capillis: Ecce leves Satyri, prævia turba Dei. Ebrius ecce senex pando Silenus asello 20 Vix sedet; et pressas continet arte jubas. Dum sequitur Bacchas, Bacchæ fugiuntque petunt que, Quadrupedem ferula dum malus urget eques; Clamarunt Satyri, Surge age, surge, pater. 25 Et color, et Theseus, et vox abiere puellæ : 30 ver Cui Deus, "En adsum tibi cura fidelior," inquit: "Pone metum: Bacchi, Gnossias, uxor eris. 15. Mimallonides. Bacchæ sunt mulieres, Bacchi sacra celebrantes; a Mimante, Ioniæ monte, Baccho sacro, sic dictæ. 17. Silenus. Bacchi nutritius et pædagogus. 23. Deus. Bacchus scil. 30. Gnossias. Patronymicum est foemininum a Gnosso; de qua supra, p. 157, v. 1. Munus habe cœlum: cœlo spectabile sidus Desilit (imposito cessit arena pedi.) : 35 Implicitamque sinu (neque enim pugnare valebat) Abstulit: ut facile est omnia posse Deo. ver. Pars, Hymenæe, canunt: pars clamant, Evie, evœ! 37. Hymenae. Deus est, quem in nuptiarum felicitatem invocare solebant. Evie, &c. Evius, vel Evous, Bacchus dictus est. Ultima non eliditur, Græcorum poetarum, quos in hac re interdum secutus est Ovidius, licentia. XLIX. ARIADNE facta Dea. Fast. LIB. III. 461. JAM bene perjuro mutarat conjuge Bacchum, 5 Interea Liber depexos crinibus Indos ver. 1. Jam bene, &c. Vide Epist. Ariad. Thes. 6. Eoo. Scilicet ad Solem et partes Orientis porrecti sunt Indi, quos Bacchus vicerat. |