Poftquam altos ventum in montis atque inuia lustra : Ecce ferae, faxi deiectae vertice, caprae Decurrere iugis; alia de parte patentis Transmittunt curfu campos atque agmina cerui Puluerulenta fuga glomerant, montisque relin. At puer Afcanius mediis in vallibus acri Gaudet equo; iamque hos cursu, iam praeterit illos, - Spumantemque dari pecora inter inertia votis Optat aprum, aut fuluum descendere monte leonem. Interea magno mifceri murmure coelum 160 Incipit. Infequitur conmixta grandine nimbus. Et Tyrii comites paffim, et Troiana iuuentus, Dardaniusque nepos Veneris, diuersa per agros Tecta metu petiere. Ruunt de montibus amnes. Spelun ius phantasma, quod tela puto. Sed fimul expenfonant deo incedente. dendus verborum dilectus 149. 150 Duplex igitur com- quam contemtim: pecora parationis momentum et inertia! Importunum est, concitatioris seu alacrioris illud in memoriam reuoсаincessus et pulcritudinis: re, quod Ascanius Paphum tam alacri gressu et ipse tam a Venere auectus erat lib. pulcer incedebat Aeneas.- 1, 691 fq.; neque, nunc 151-155 In v. 152. 153 eum rediiffe, poetae erat potest Homerus obuerfatus monendum, in re, quae esse 11. 8, 106-108. deiectae ministerio diuino non amh. 1. quae se deiecerant, plius indigebat. quae defilierant. - Ceruos 160 fqq. In copia et oralia parte ex montibus de- natu breuitatem et vim agcurrentes per campos ag- nosce. 164 Tecta omminatim fugere ait. De nino loca, quibus tegantur, ceruis in Africa cf. fup. I, arbores, cauernae etc. Con184 156-159 luue cubitum ipfum fileri quis nilem exfultationem sentis, miretur, aut poetae pudo Vv 3 rem Speluncam Dido dux et Troianus eamdem 165 Deueniunt. Prima et Tellus et pronuba Iuno Dant fignum: fulsere ignes, et confcius aether Connubiis; fummoque vlularunt vertice Nymphae. Ille dies primus leti primusque malorum [170 Caussa fuit., Neque enim specie famaue mouetur, 1. Nec rem in eo multis verbis 166-168 Mala nuptiarum praedicet? quafi vero in omina enarrare debebat epico carmine confuetudi- poeta et videtur enarrare: nis cum muliere descriptio motum terrae, aeris fragoaccurata dari debuerit. rem vento concitati, fulQuod in ceteris honeftati mina et per montium iuga studet poeta, ad temporum auditos clamores vel vlulamagis quam ad poerae in- tus, quae omnia, cum temdolem referendum videtur, pestate et procella magna diuerfum fcilicet ab Home- interdum coniuncta, praerico aeuo. Quod denique clare ad deas pronubas, Tellurem et Iunonem, et ad Nymphas, tamquam carmen nuptiale canentes, referuntur. conf. Ouid. Epift. honesto nuptiarum ac coniugii (connubri 168) nomine furtum hoc amantum praetendit, id ad feruandam perfonae dignitatem in Ae- VII, 95. 96. Prima malim nea et Didone pertinet, pro primum accipere. Ad Putant Intpp. Calypsus spe- vlulatum Nympharum, qui luncam Virgilio obuerfa- hic fit sensu procellarum et tam. Quod v. 195 fub in- terrore, fed pro omine acgressum speluncae non pius cepto, cf. Apollon. III, 1217. Aeneas, fed dux Troianus, Tellus, interdum cum Vesta, adpellatur, eximio poetae inter deas nuptiarum aujudicio factum, Steelius spices, ex disciplina Etrufca, poft Addisonum obferuasse v. Seru. ad h. 1.; nec mirum, fertur; nimis argute vti- fi Tellurem genetricem et que. Nam epicis poetis ta altricem omnium rerum lia pro fimplici et proprio cogites. conf. Orphicos funt nomine; quippe quae Hymnos XXV, 169 dies agtantum ad ornatum et va- χέκακος Homerico voc. II. rietatem valere debent. 6, 63. Mox Species pro de coro Nec iam furtiuum Dido meditatur amorem: Extemplo Libyae magnas it Fama per vrbis; metu mouetur. coro positum videtur. Non gilium aemulatus est Ouid. iam dedecoris vel infamiae XII Met. 39 fqq. et felicius 171.172 Statius Theb. III, 426 fqq., Neciam clam amat, non celat vbi illa in comitatu Martis, amorem. praetexit culpam Valer. Fl. II, 116 sq. et Ouinomine exquifitius quam dium et Virgilium expreffit. vulgare nomen culpae, ob- 173 Od. ω, 412 Όσσα δ tendere, ad excusationem. ἄὶ ἄγγελος ὦκα κατὰ πτόλιν v. inf. 500. ᾤχετο πάντη –174 Fama,malum velociffimum, - 175 173-188 Nobilifsimus ornate, pro, mobilis, celede Fama locus. Velociffi- ris, est. Verba ex Lucretio mam esse ait; augeri mon- petita VI, 340. 176 Pristri velocitatem ipso cursu; mum parua metu, metuens crefcere et ipsam speciem; fcilicet, inquit Seruius, remox v. 180 addit: effe il- dargui, cohibet se, quod lud alatum, toto corpore initio cautius loquatur; mox plumis, auribus, oribus fumta licentia altius exfuroculisque confitum. In re- git. Simplicius puto acciliquis v. 184 fq. affimulatur pias: metus pro malo, quod strigi, aui nocturnae. In nuntiatur, quodque imenonnullis Homericam Eri- tuitur. Paruum illud est dem ante oculos habuit initio, mox inter ora homipoeta Iliad. δ, 440 - 443 num, vulgando, augetur in forte cum Cerere Calli- maius. Incrementa rumomachi H. in Cer. 59 ex ris ex ipfo progressu, fic ipeadem Eride adumbrata, in sa corporis specie increfcenprimis in verfibus 176. 177 te et aucta, repraefentanmox fefe attollit etc. Vir- tur ad oculorum sensum. VV 4 ८ 178 Illam Terra parens, ira inritata deorum, Extremam, vt perhibent, Coeo Enceladoque fororem Progenuit, pedibus celerem, et pernicibus alis. 180 Monstrum horrendum, ingens; cui, quot funt cor pore plumae, Tot vigiles oculi fubter, mirabile dictu, 178-180 Genealogia anti- rum coniectos. v. Apollod. I, 6, 1 et Not. p. 67. 68. 183 ornate pro: tot ora el funt et aures: tota est oculata, aurita et vocalis. 193 biemem quam longa, t Graeci, h. e. hiemem to qua, Hefiodeae fimilis. Coeum Terra ex Coelo, v. Theog. 133. 134, vel ex Tartaro peperit. conf. Hygin. praefat. ibique Munker. Sic et Gigantes ex Coelo nati Apollod. I, 6, 1, tam, conf. inf. VIII, 86, in quibus Enceladus ibid. et faepe al. Inuidiofe haec f. 2. de eo fup. III, 578. dicta. Nam erat tum noPropter corporis magnitu- vissima aeftatis pars in curdinem Gigantum familiae su; ita vt hiems inftaret. Famam adnumerare potuit. hiemem fouere, exquisite, ira deorum, irata diis hiemale tempus luxui dare. propter Titanas in Tarta- Proprie fouentur amores per Haec passim dea foeda virum diffundit in ora. 195 Protinus ad regem curfus detorquet Iarban, Incenditque animum dictis, atque aggerat iras. Hic Hammone satus, rapta Garamantide Nympha, Templa, Ioui centum latis inmania regnis, Centum aras pofuit; vigilemque facrauerat ignem, Excubias diuom aeternas, pecudumque cruore [200 Pingue për hiemem. lonio Rhodio eiusque Schol. intelligere in prontu est. Et Cyrenaeorum domesticum aliquod fuit mythologiae systema. Ceterum homini Mauro Maro tribuit Numidarum rex, qui Dido- ritum facrorum Romanum ni nouas sedes in his terris aut Graecum; quod poetae concefferat eamque bene- facere licet; faciunt idem ficio fibi deuinctam habens, historici, fed imperite. se in connubium eam pe- Garamantis Nympba fimpl. rentem spretum viderat, pro Libyca. cf. Ecl. VIII, nunc Iouem implorat, vt 44. rapta ad stuprum v. fup. iniuriam fibi factam vlci- ad I, 28.- pofuit et facrauescatur. Ioui Ammoni pa- rat pro posuerat; - templa tri nouas in his terris Nu- centum, vt 1, 416. – 200 vimidicis religiones et sacra gilem ignem, Excubias diuum inftituerat. Nam oraculum acternas, egregie de igni Iouis Ammonis in Marma- perenni, ad quem alendum rica huc referri non debe- facerdoti peruigilandum et bat; fed ad eius exemplum excubandum est. Ignis hic Iarbas in Numidicas fupra aeternus ex Iouis Ammonis Carthaginem oras putandus religione petitus putandus. est noua facra inuexisse. cf. Nota illa ex miraculo ap. 206. 207. Potuit Virgilius Plutarch. de Orac. defect. Graecum aliquem, forte p. 410 B. Ceterum CallimaAlexandrinum, poetam fe- chum ante oculos habuisse qui; nam multa in his olim videri potest in Apollin. super Libya fabulose tradi- v. 80 fqq., vt etiam ad ilta esse debuere, vti ex Apol- lum locum monitum. Vv5 202 |