Agricolae propius stabulis armenta tenerent. 35 Continuo, ventis surgentibus, aut freta ponti Incipiunt agitata tumefcere, et aridus altis Montibus audiri fragor; aut refonantia longe Litora mifceri, et nemorum increbrefcere murmur. Iam fibi tum curuis male temperat vnda carinis, 360 Quum um esset venti mox ceflaturi. Ita enim cadere pro refidere, Ecl. IX, 58: Aen. I. 154. vt contra furgere v. 356. Altera Cerdae interpretatio, vt fit pro incidere, quod Ge. II, 107, vel pro furgere, auctoritate deftituitur. - quid faepe viden tes, h. quo viio, quo occurrente prognoftico feu indicio. 355 cf. Calpurn. Ecl. V. 43 199. ! aridus fragor, qualis asper Effert autem 356 199.-364. Imminentes procellas nuntiat furdus aeris motus terra nant. Aratus ib v. 178.179 μακρὸν ἐπ ̓ αἰγιαλοὶ βοόωντες, Aκτοί τ ̓ εἰνάλιοι, ὁπότ ̓ εὐδίος (f. εὐδίον) ἠχήεσσας. Littora ripaeque fi resonabunt tranquillo reddidit Plin. XVIII, 35 1. 58. De nemorum murmure seu mugitu cf. Aen. X, 97-99. Expressit h. l. Lucan. V.551. marique increbrescens, quo exterriti alites marini ad littus se recipiunt. Ex Arati Prognoft. 177 199. (909 sq.) cf. Lucan. V, 565 568, qui in toto illo loco noftrum ante oculos habuit. Virgilium fequitur Plinius XVIII, 35 fet. 85. 86. 87. Continuo, primo. ventis fur360 Iam tum fatis grauis gentibus: mox v. 365 ven- est tempeftas in alto, ve to impendente. vide modo nauis vix sese contineat, ad v. 354 freta ponti poe- vix resistat fatis fluctibus, tica periphrafi pro ponto, increbrescente procellae vi, mari; nihil amplius. - 357 cum etc, lam, quod Ara tus Quum medio celeres reuolant ex aequore mergi, quum 370 Eurique tus de ardea dixerat, v. 182. ξηρῷ, in littore, vt Aen. 3. 4, hoc ad mergos transtu- X, 301. lit Virgilius. Contra Ara365 Ex Arato ib. v. 194tus v. 186.7 mergos (αἰθυίας) 200. cf. Lucan. V, 561 in littore alis plangere me- 564: Plin. XVIII, 35 fect. morauerat; vnde videtur 80. De his ἀπορροίαις stellaductum, quod h. 1. de fu- rum v. loca apud Cerdam. licis narratur: eas ludere in Nostro loco inter diofemeia ficco. In versu 364 Aratus funt; at inter omina et de ardea praeiuerat: Kivu- prodigia funt Aen. II, 693. μένω κε θάλασσαν ὑπερφορέοιτ ̓ V, 527. 367 Τοὶ δ ̓ ὅπι ἀνέμοιο, vento moto volet θεν ῥυμοὶ ὑπολευκαίνωνται. Supra mare, in quo Virgi.. Arat. ibid. albefcere eleganlius videri potest poetice tius quam exfiftere. 368 exornasse τὸ volare. Quod- v. Arat. ib. v. 190-192: que ausa volare Ardea fubli- Plin. ib. fect. 86. mis pennae confifa natanti 370 Jam praesagia plu Lucan. V, 553.554. Cicero viarum enarrantur. Arateum; ἐρωδιὸν fulicem mum est fulminum ex omreddiderat de Div. 1, 8, vbi nibus coeli partibus concurcf. Dauif. Tam parum fibi fus, Omnino, pergit, vf. laborandum putabant vete- 373 pluuiae venturae obferres in nominibus accurate vatio in promtu est; tam reddendis. in ficco, èv manifesta eius figna funt, Pri quae Eurique Zephyrique tonat domus: omnia plenis 375 Saepius quae inde fubiicit, vt ne373 Nunquam imprudentiminem facile non ante pro- bus imber obfuit, damna atvisa et animaduersa pluuia tulit, nocuit, pro obesse opprimere poffit; (hoc enim folet, obest, nocet. Ornaest imprudentibus nunquam tur vulgare, fupervenire, imber obfuit, h. obefle fo- opprimere improuifo, ve nec let, poteft, Sententia est praesagio aliquo monitus eadem quae inf. 425 Nun- fis. Inf. 425 Nunquam te quam te craftina fallet Ho- craftina fallet Hora, neque ra.) Ornate extulit id, quod infidiis noctis capiere serenac. in tenui oratione effet: a374 Aratum Diofem. 299. gricolis non facile imber 300 ante joculos habuit, et juperuenire potest impru- ille Ariftotelem H. A. IX, dentibus, h. non ante pro- 10. qui norauit, grues, (quae videntibus, improuiso, vt alias filentio per fublime vo nec moniti fint praesagio lantes, ferenitatem portenaliquo. dunt, Plin. XVIII, f. 87) vbi 370-372 conuerfi ex A- in altum euolauerint, rato ibid. 200-205, qui vl- nimaduerfa tempestate, statimus veríus haud dubie tim se demittere et imbrem fuppofititius eft, conf. Plin. fugere, adiicitur vallibus XVIII, 35 1. 81 et de reli- imis, h. ad valles, vt arboquis f. 87. Quando inquit, rum frondibus se tegant; ab omni coeli parte tonat, nam imbrem furgentem val. imbres ingruunt. rura na- libus imis h. nebulam, tant fuauiter pro inundata grammatice quidem reete funt, vt domus Euri pro jungitur, fed fententia coeli parte, qua ille spirat. ab n. 1. aliena est. Theo a phratt. Saepius et tectis penetralibus extulit oua Angustum formica terens iter; et bibit ingens 380 Arcus; et e pastu decedens agmine magno Coruorum increpuit denfis exercitus alis. Iam 1 phraft. de signis pluuiarum, probes, conuenit cum Aen. vnde plura illustrari pof- IV, 404. 5. praedamque per funt, ὅταν γέρανοι πέτωνται, herbas conuectant calle anκαὶ μὴ ἀνακάμπτωσιν, εὐδίαν gusto. 381 arcus, iris, biσημαίνει· οὐ γὰρ πέτονται, πρὶν bere, h. haurire, attrahere, ἡ ἂν πετόμεναι καθαρὰ ἴδωσιν aquas fuis cornibus, pluuio -375 376 ex Arato bid. v. tempore, etiam a noftris 222.223. - captauit, cap- hominibus creditur. Arat. tare folet, captat, auras, ibid. v. 208 duplicem arcum h. ducit, olfacit, ὠσφρήσαν- meminiffe fatis habet: διδύμη Ιρις. Nostrum laudat Se. neca N. Qu. I, 6. - 381.382 Arat. v. 231-237. increpuit denfis alis debebat exprime. To. 377 Vid. eund. ν. 212. 213. Versus totus est ex Varrone Atacino notante Seruio, vna cum v. 376 et 379. arguta ad vocem re τιναξάμενοι πτερὰ πυκνά. refertur. - 378 Ex eod. 214. in quo ruxvà pro πυκνῶς po215. veterem querelam ad fitum effe dubitari nequit, fabulam transformationis crebro. At Virgilius pro ranarum (v. Ouid. Met. VI, epitheto alarum accepiffe 316 199.) referunt; fed verbis. fimpliciter inest notio clamoris continui semper que eiusdem. videtur, dum denfas reddit, fiue vt alarum naturam exprimat, fiue vt ad multitudinem coruorum referat, 379 Arat. v. 224. 225. te- qui, dum denso agmine vo. la penetralia, vt adytum lant, alis denfis increpant. penetrale Aen. II, 297; tem- Ceterum ad hoc praesagium pla penetralia coeli Lucret, referenda funt Horatii ver1, 1098, vt in nonnullis le- ba Carm. III, 27, 9 antequam gitur. - anguftum iter noi stantes repetat paludes Imλης ὀχῆς, foraminis, feu, brium diuina auis imminenverius forte, callem, quo tum. incedunt. Si prius, Aratum exprimit; fin alterum rinis et cygnis praesagią plu L 383-387 Ex auibus ma : Iam varias pelagi volucres, et quae Afia circum Certatim largos humeris infundere rores, 385 Nunc caput obiectare fretis, nunc currere in vndas, 1 Tum cornix plena pluuiam vocat improba voce, Nec nocturna quidem carpentes pensa puellae 390 pluuiarum memorat. Iam Atacino sumfit, cuius fragm. videas varias volucres-in- in Catalectis vet. poetarum: A fundere etc. Cygni hic di- Tum liceat volucres pelagi Reliqua partim a Varrone care pluuiam, quam denun tiat, |