In burim et curvi formam accipit ulmus aratri. Huic ab stirpe pedes temo protentus in octo, Binae aures, duplici aptantur dentalia dorso. Caeditur et tilia ante jugo levis, altaque fagus Stivaque, quae cursus a tergo torqueat imos; Et suspensa focis explorat robora fumus.
Possum multa tibi veterum praecepta referre, Ni refugis tenuesque piget cognoscere curas. Area cum primis ingenti aequanda cylindro Et vertenda manu et creta solidanda tenaci, Ne subeant herbae, neu pulvere victa fatiscat. Tum variae illudant pestes: saepe exiguus mus Sub terris posuitque domos atque horrea fecit; Aut oculis capti fodere cubilia talpae ; Inventusque cavis bufo, et quae plurima terrae Monstra ferunt; populatque ingentem farris acervum Curculio, atque inopi metuens formica senectae. Contemplator item, quum se nux plurima silvis Induet in florem et ramos curvabit olentes : Si superant fetus, pariter frumenta sequentur, Magnaque cum magno veniet tritura calore; At si luxuria foliorum exuberat umbra, Nequidquam pingues palea teret area culmos. Semina vidi equidem multos medicare serentes Et nitro prius et nigra perfundere amurca, Grandior ut fetus siliquis fallacibus esset, Et, quamvis igni exiguo, properata maderent. Vidi lecta diu et multo spectata labore Degenerare tamen, ni vis humana quot annis Maxima quaeque manu legeret. Sic omnia fatis In pejus ruere, ac retro sublapsa referri ; Non aliter, quam qui adverso vix flumine lembum Remigiis subigit, si brachia forte remisit, Atque illum in praeceps prono rapit alveus amni. Praeterea tam sunt Arcturi sidera nobis Haedorumque dies servandi et lucidus Anguis,
Quam quibus in patriam ventosa per aequora vectis Pontus et ostriferi fauces tentantur Abydi.
Libra die somnique pares ubi fecerit horas,
Et medium luci atque umbris jam dividit orbem, Exercete, viri, tauros, serite hordea campis, Usque sub extremum brumae intractabilis imbrem ; Nec non et lini segetem et Cereale papaver Tempus humo tegere, et jamdudum incumbere aratris, Dum sicca tellure licet, dum nubila pendent. Vere fabis satio; tum te quoque, Medica, putres Accipiunt sulci, et milio venit annua cura, Candidus auratis aperit quum cornibus annum Taurus, et adverso cedens Canis occidit astro. At si triticeam in messem robustaque farra Exercebis humum solisque instabis aristis, Ante tibi Eoae Atlantides abscondantur Gnosiaque ardentis decedat stella Coronae, Debita quam sulcis committas semina, quamque Invitae properes anni spem credere terrae. Multi ante occasum Maiae coepere; sed illos Exspectata seges vanis elusit aristis.
Si vero viciamque seres vilemque phaselum Nec Pelusiacae curam aspernabere lentis, Haud obscura cadens mittet tibi signa Bootes: Incipe, et ad medias sementem extende pruinas. Idcirco certis dimensum partibus orbem Per duodena regit mundi Sol aureus astra. Quinque tenent coelum zonae ; quarum una corusco Semper sole rubens et torrida semper ab igni ; Quam circum extremae dextra laevaque trahuntur, Caerulea glacie concretae atque imbribus atris; Has inter mediamque duae mortalibus aegris Munere concessae divum, et via secta per ambas, Obliquus qua se signorum verteret ordo.
Mundus, ut ad Scythiam Rhipaeasque arduus arces Consurgit, premitur Libyae devexus in austros.
Hic vertex nobis semper sublimis; at illum Sub pedibus Styx atra videt Manesque profundi. Maximus hic flexu sinuoso elabitur Anguis Circum perque duas in morem fluminis Arctos, Arctos Oceani metuentes aequore tingui. Illic, ut perhibent, aut intempesta silet nox Semper, et obtenta densantur nocte tenebrae, Aut redit a nobis Aurora diemque reducit, Nosque ubi primus equis Oriens afflavit anhelis, Illic sera rubens accendit lumina Vesper. Hinc tempestates dubio praediscere coelo
Possumus, hinc messisque diem tempusque serendi, Et quando infidum remis impellere marmor Conveniat, quando armatas deducere classes, Aut tempestivam silvis evertere pinum: Nec frustra signorum obitus speculamur et ortus, Temporibusque parem diversis quattuor annum.
Frigidus agricolam si quando continet imber, Multa, forent quae mox coelo properanda sereno, Maturare datur: durum procudit arator
Vomeris obtunsi dentem, cavat arbore lintres,
Aut pecori signum aut numeros impressit acervis.
Exacuunt alii vallos furcasque bicornes,
Atque Amerina parant lentae retinacula viti.
Nunc facilis rubea texatur fiscina virga; Nunc torrete igni fruges, nunc frangite saxo. Quippe etiam festis quaedam exercere diebus Fas et jura sinunt: rivos deducere nulla Religio vetuit, segeti praetendere saepem, Insidias avibus moliri, incendere vepres, Balantumque gregem fluvio mersare salubri. Saepe oleo tardi costas agitator aselli
Vilibus aut onerat pomis, lapidemque revertens Incusum aut atrae massam picis urbe reportat.
Ipsa dies alios alio dedit ordine Luna
Felices operum. Quintam fuge: pallidus Orcus
Eumenidesque satae; tum partu Terra nefando Coeumque Iapetumque creat, saevumque Typhoea, Et conjuratos coelum rescindere fratres. Ter sunt conati imponere Pelio Ossam Scilicet, atque Ossae frondosum involvere Olympum ; Ter Pater exstructos disjecit fulmine montes. Septima post decimam felix et ponere vitem, Et prensos domitare boves, et licia telae Addere; nona fugae melior, contraria furtis. Multa adeo gelida melius se nocte dedere, Aut quum sole novo terras irrorat Eous. Nocte leves melius stipulae, nocte arida prata Tondentur; noctes lentus non deficit humor. Et quidam seros hiberni ad luminis ignes Pervigilat, ferroque faces inspicat acuto; Interea longum cantu solata laborem Arguto conjux percurrit pectine telas, Aut dulcis musti Vulcano decoquit humorem Et foliis undam trepidi despumat aëni. At rubicunda Ceres medio succiditur aestu, Et medio tostas aestu terit area fruges. Nudus ara, sere nudus; hiems ignava colono. Frigoribus parto agricolae plerumque fruuntur, Mutuaque inter se laeti convivia curant; Invitat genialis hiems curasque resolvit :
Ceu pressae quum jam portum tetigere carinae, Puppibus et laeti nautae imposuere coronas.
Sed tamen et quernas glandes tum stringere tempus Et lauri baccas oleamque cruentaque myrta; Tum gruibus pedicas et retia ponere cervis, Auritosque sequi lepores; tum figere damas, Stuppea torquentem Balearis verbera fundae,
Quum nix alta jacet, glaciem quum flumina trudunt. Quid tempestates autumni et sidera dicam,
Atque, ubi jam breviorque dies et mollior aestas, Quae vigilanda viris? vel quum ruit imbriferum ver,
Spicea jam campis quum messis inhorruit, et quum Frumenta in viridi stipula lactentia turgent?
Saepe ego, quum flavis messorem induceret arvis Agricola et fragili jam stringeret hordea culmo, Omnia ventorum concurrere proelia vidi, Quae gravidam late segetem ab radicibus imis Sublimem expulsam eruerent; ita turbine nigro Ferret hiems culmumque levem stipulasque volantes. Saepe etiam immensum coelo venit agmen aquarum, Et foedam glomerant tempestatem imbribus atris Collectae ex alto nubes; ruit arduus aether, Et pluvia ingenti sata laeta boumque labores Diluit; implentur fossae, et cava flumina crescunt Cum sonitu, fervetque fretis spirantibus aequor. Ipse Pater media nimborum in nocte corusca Fulmina molitur dextra; quo maxima motu Terra tremit, fugere ferae, et mortalia corda Per gentes humilis stravit pavor; ille flagranti Aut Athon, aut Rhodopen, aut alta Ceraunia telo Dejicit; ingeminant austri et densissimus imber; Nunc nemora ingenti vento, nunc litora plangunt. Hoc metuens, coeli menses et sidera serva, Frigida Saturni sese quo stella receptet, Quos ignis coeli Cyllenius erret in orbes. In primis venerare deos, atque annua magnae Sacra refer Cereri laetis operatus in herbis, Extremae sub casum hiemis, jam vere sereno. Tum pingues agni, et tum mollissima vina;
Tum somni dulces densaeque in montibus umbrae. Cuncta tibi Cererem pubes agrestis adoret,
Cui tu lacte favos et miti dilue Baccho,
Terque novas circum felix eat hostia fruges, Omnis quam chorus et socii comitentur ovantes, Et Cererem clamore vocent in tecta; neque ante
Falcem maturis quisquam supponat aristis, Quam Cereri torta redimitus tempora quercu
« ZurückWeiter » |