53 Horrendum monstrum invidia, pestis saevissima, mălum exitiale, quo nullum violentius: insequitur virtutem, lăcerat benefacta ōditque bonos et alterius just os hon o res indignatur. 54 55 Inspice te in speculo et, sive bona tibi forma videtur, obscaenis moribus illam foedare cave; sive děcorem vultus natura tibi subtraxit, ingenio ut formae damna compenses labora.— d. Five Hexameters. Vīta tibi merito marcet, omnis honos ǎvitae gentis cădet, si fāma tua in origine sola est. Longo stemmate censeri, pictum decus majorum ostentare nihil prōsit; tuum sit quod ipse feceris; nam aliorum factis incumbere vile est.56 Nulla res perniciosior est quam voluptas: consilium aufert et mentem premit, obstat virtutibus, corrumpit mores maxima vitiorum nutrix, debilitat corpus, obtundit sensus; nocens ǎmaro fine causa hominibus multorum mălorum est. 57 Semper annus modum servat et semper partes easdem habet: těpido veri mox ferventior aestas subit, hanc deinceps' auctumnus sequitur pōmis et ūvis fecundus, post quem hiems suum secum frigus ducit omniaque gelidis torpent ăquilonibus. 58 Suis radicibus virtus alte fixa haeret clarescitque mălo et a vulnere vires sumit, velut arbor, quae intonsi montis vertice consita flabrorum minas et turbinis ātri inulta spernit: quippe solo suaeque mōlis viribus ingens stat.— 59 60 Quo spīca grăvior granis est, hoc magis in fertili agro căput illa demittit et modeste nutat; quo autem levior et inanior est, hoc magis caput illa in auras tollit, tanquam prae se fortiter omnes despiciat. Quid sibi hoc vělit, nosti sine indice. 2 Insanus Phăĕthon dum coelestia frēna mortali mănu tractare studet, nonne Pădi ima stagna pressit et currum cădens ac vītam reliquit? Prudens mëtitur se et intra naturae fines continet nec plus audet quam convěnit. Dissyllable. 2 What other form of superl.? 3 See above, No. 29. 61 Tam cito per spătium duodēno flexum tramite, ad lūcum Herculis prope flumen celebris Pisae, nunquam sonipes in pulvere Eleo victor abiit, quam cito Věneris dilapsa est jucunda libido: praeterit ut rapidus torrens e vertice montis. e. Six Hexameters. 62 Quos neque dextra cuiquam nec ferro sternere fas est, hos saepe irati pectoris aest us fregit. Quid? nonne Ajax, Tělămōnis filius,2 bello invictus, ipse ǎnimi generosas faces ira obruit et pro forti Ūlixe pecus sētigerum mactat furensque se vitali munere lucis privat? 63 Falce succisa moriuntur quidem in arvis suis grāmina, sed surgunt iterum de viridi cespite; occidere soles et eosdem remeare videmus, etiam lūnae coelestia damna celeriter3 repărant. Non ita hominibus vita redit neque aevum redditur, neque ullius căput ense recisum repullulat.*64 Praestat et decus est afflictis rebus confidere; crastinus dies forte měliore aura fulserit. Speranti via non est invia; sōla spes superstes ălit afflictos, quam violentia non franget. Nonne coelum vides, quod prius condebant nubila obductis nimbis, nunc sereno vultu ire ? 65 Semper hōra fēta bonis et feta malis nova parturit et assidue nova dando, quae dedit, aufert. ['sus est in angusto; carpite praes e n s tem pus vitae : jam nos fugitivum destituit, neque ulla spes est cuncta astra in iisdem sēdibus revisendi, in quibus cubilia posuerunt lūna hesterna.— 5 36 Ausonii belli quondam clarissima fulmina Marcelli duoque Děcii, et gnatus et pater, patriae offensos deos et iniqua numina in proprium căput ver. terunt piique morte sua vitam suorum pepererunt Ditique věrenda victima pro Lătiis rebus ultro ceciderunt. 67 Otium tu lassi somni, quantum potes, vīta. Eheu, quam longam quietem fatum tibi tribuet, cum semel illa novissima nox adfuerit, post quam nul 1 Adjective. 2 Telamoniades, Telamonius. 3 See above, No. 30, note Diplasiasmus, whereby a consonant is doubled, as in Tóσoos for Tóσos. 5 Pres. tense. 6 Dissyllable. 7 Use form Dīvi. lus dies redit, spiritusque iste levis ac volucri aurae simillimus gelidos artus reliquerit: tunc lūmina tibi perpetuo somno claudentur. 2 68 Tres natos in certamine ut vincere vidit Diagoras et căpita victrici corona cingi populumque quaqua gratantem flores spargere, quin etiam laetos natos sibi oscula porrigere: repente in stadio spectante adstantiu m turba concidit, et gaudia finem vitae properaverunt. 69 Ut, quoties divitis regis conclave pătescit, tăbulae apparent gemmis et auro nitentes et quidquid Hispani ab occidua India proferunt: sic, ubi facundi eloquii flumina dulcissima fundit promens měditata ănimo disertus, demersa Dēmocriti puteo tălenta recludit.— f. Seven Hexameters. 70 Omnibus constat fixa dies et aevi terminus, quem nulli licet superare citraque aut ultra movere. Ipse pater deorum docet Parcas omnia, qua více suum cuique stamen vel nectant vel secent: ille data pensa regit ac mănus et fila gubernat; et quos aliis cariores habet, illos ōcius ex vitae aerumnis eripit et transfert in aethera.— 71 Fortunae ventos quis docti vēla frangere audivit ? Hunc si undis sors iniquis obruere minitatur, auxilium virtus festinat: suos semper alumnos protegit alma doctrina diuque miseris casibus urgeri non pătitur: naufragio tăbulam affert, qua tūti nando inter spumosos fluctus lītus possint attingere. 72 Virtutibus dolor calcar, vitiis frenos addit. Nonne igne aurum pretiosius fieri vides atque uberius solum praeduri ligonis dente, et aquam, quae non fluit, putrescere? Ferrum adspice: pulchrius ūsu est, cessans sordet rūbīgine. Virtus praecipue in ātris rebus clarior spectatur, ut in těněbris ignis magis enitet. 73 Qui nihil ferre potest, hominum commercia vitet et silvis aut altis montibus sõlus degat. Qui vero hominum coetus et urbes celebrat, multa discat 1 Resolve. 2 Diastole. 3 Metonymy: inhabitants for country (Gram. § 606). 4 Compar. by magis. 5 Heteroclite. păti īramque frēnis coerceat, neve făcile ac levi de causa pacis vincula abrumpere vělit ămicisque quantum potest ignoscat, ut quam aliis dedit věniam ipse měreri possit.— g. Eight Hexameters. 74 Non tam tecta Phidiaco marmore fulgentia, non dīvite gemma ātria, non Indo cultu splendida, non vestis Tyrio mūrice săturata, non clarum ăvorum nōmen, non generis splendor, non arces praecelsis rūpibus superimpositae, non opes virtutis inopes, non ǎcervi aeris — rēgi subjectae plebis amorem conciliant, quam justi amor sincerus et cupido recti. 75 Ut fons inexhaustis undis uberrimus,' quem assidue pueri, nuptae et innuptae puellae, quem multi advě nae et turba vicina frequentat, liquores rōrante terra jūges semper habet, quos latices, quae pocula cunctis grāta ministret : ita bonus princeps commune bonum est: instar überis fontis inexhaustis rīvis a tāli principe infinita in cunctos cives commoda fluunt. 76 Rex volucrum cum pennas sibi jam crescere sensit, frētus ālarum remigio nidum contemnere incipit et magno inani volitans se credit jamque ipse sibi raptam un co ung ue escam petit. Sic generosa mens, pěnates suos dedignata nec vitam ignava quiete degere contenta, externas terras peragrando gestit visere et tollere se humo atque virorum per ora võlitare. 2 77 Quid lychni ignem, pāpīlio, miserabilis circumvõlitas? quid plaudis tibi in istis tam brevibus et fūnestis deliciis? Adusta alarum membrānula jam cum rostro et pedibus perustis disperiit, tuque ipse jǎces cunctis memorabile exemplum, quibus libido exitiosa cordi est, quibus una voluptatis guttula mille dolorum assiduos in cruciato pectore fluctus excitat. To be strengthened by an adverb. 2 Anaphora. § 10. ELEGIAC VERSES WITH OMITTED EPITHETS AND WITH ALTERATIONS AS IN §§ 7, 8, 9. REMARK.-The art of versification among the ancients was displayed to a considerable extent in the correct arrangement of epithets. It will be as well to state a few of the more important rules observed. It is necessary, then, to distinguish between merely ornamental epithets, and epithets which are either necessary to the sense or which have some logical relation to the substantive: the latter stand in close connection with the substantive, either before or after it; the former are often separated from their substantives by one or more words. When a verse is divided into two parts by the Caesura, it is common for the substantive and epithet to stand in corresponding positions in the two members. The following may serve as examples, both in the case of Hexameters and Pentameters : 1. Hexameter: one substantive and one adjective: Scilicet ut fulvum || spectatur in ignibus aurum. Another position is that of the adjective immediately after the Principal Caesura with the substantive at the end of the verse (or vice versa): as, Divitias alius || fulvo sibi | cougerat auro. See also the correspondence between the different divisions of verses which have more than one Caesura: Sic moestae || cecinere tubae || etc. Eumenides quibus anguineo || redimita capillo; 2. Hexameter: two substantives and two adjectives: 3. Pentameter: two adjectives: Mollia composita | litora fronde tegit; Arida nec pluvio || supplicat herba Jovi. Obs. In the Pent. especially, an adj. and subst. in agreement are often place Portatur niveis currus eburnus equis; |