P. OVIDII NASONIS TRISTIUM LIBRI QUINQUE ET IBIS. AD LIBROS MANU SCRIPTOS RECENSUIT, SCHEDIS I IDIOGRAPHIS NIC. HEINSII, IO. SCHRADERI, ALIORUM EXCUSSIS ANNOTAVIT ET PRAEFATUS EST 6519 T5 1837 SUMMIS. VIRIS. QUORUM. CLEMENTIA. INDULGITATE.FAVORE. NON.OTIARI.IN.RE.ADVERSA. SIBI. LICUIT. ANIMI. OBSERVANTISSUMI. DEDICATQUE.AUCTOR. Ne hi libri, quos Tibi cum miniatulis nostris exhibemus, exilem istam natalem sibi et fatalem formam vel hae parte deponerent, placuit nihil nisi de re eritica, quomodo in iis se habeat, praefari; et copiosius quidem de eo tantum genere, quod est de libris veteribus reete adhibendis. Dieemus autem de libris, a quibus fuerint usurpati, qua fide excussi, quo iudicio aestimati. Criticorum, qui olim ad haec carmina codd. contulerunt, so◄ Jus Gregorius Bersmannus nominandus est, uno libro misto, Ferra- } riae reperto, non indiligenter usns. Nam de hoc dubium est, fueritne postea a Nicolao Heinsio inspectus, qui reliquorum ante : se editorum, patris Danielis Heinsii et Herculis Ciofani, in libris iisdem excutiendis vestigia legit, in aliis rebus omnibus inde a pueritia longe eos superavit. Is vir eximius unde Tristium co»: dices nactus fuerit, iam accipe. Cum vixdum adultas in rem suam. couvertisset quae patria et Lugdunensis imprimis bibliotheca suppeditabat, quaeque a patre paternisve amicis, Boxhornio, Iacobo : Rovero, Iac. Revio, Hadr. Iunio, suisve Gronovio, Vossis, impetrari poterant, anno 1641 in Britanniam transfretavit et in Londinensibus, Oxoniensi, Cantabrigiensi bibliothecis multa quidem et praeclara ad Ovidium spectantia invenit, his tamen libellis quod prodesset nihil, quin antea iam transmissum habuerit. Cum rediisset, subsidia, quae in promptu erant, sufficere videbantur ad editionem Ovidii adornandam. Commentariorum, quos tunc conscripsit, partem ad Tristium priores libros pertinentem iuter scho |