Duritia pellis, validos cute reppulit ictus. Ipse modo immensum spiris facientibus orbem Dum spatium victor victi considerat hostis, 90 Vox subito audita est ; neque erat cognoscere promptum, Unde, sed audita est: " Quid, Agenore nate, peremptum Serpentem spectas? et tu spectabere serpens." Ille, diu pavidus, pariter cum mente colorem Perdiderat, gelidoque comae terrore rigebant: 95 Ecce viri fautrix, superas delapsa per auras Pallas adest, motaeque jubet subponere terrae Vipereos dentes, populi incrementa futuri. Paret et, ut presso sulcum patefecit aratro, Spargit humi jussos, mortalia semina, dentes. 100 Inde, fide majus, glebae coepere moveri, Primaque de sulcis acies apparuit hastae, Tegmina mox capitum picto nutantia cono, 105 Mox humeri pectusque onerataque brachia telis Existunt, crescitque seges clipeata virorum. Territus hoste novo Cadmus capere arma parabat : "Ne cape "de populo, quem terra creaverat, unus Exclamat, nec te civilibus insere bellis !" Atque ita terrigenis rigido de fratribus unum Cominus ense ferit; jaculo cadit eminus ipse. 110 Hunc quoque qui leto dederat, non longius illo Vivit et exspirat, modo quas acceperat, auras. Exemploque pari furit omnis turba, suoque Marte cadunt subiti per mutua vulnera fratres. Jamque brevis vitae spatium sortita juventus 115 Sanguineo tepidam plangebat pectore matrem, Quinque superstitibus, quorum fuit unus Echion. Is sua jecit humo monitu Tritonidis arma, Fraternaeque fidem pacis petiitque deditque. Hos operis comites habuit Sidonius hospes, 120 Cum posuit jussam Phoebeïs sortibus urbem. 21. CACUS. (Fast. I., 543 ff.) Ecce boves illuc Erytheïdas applicat heros Dumque huic hospitium domus est Tegeaea, vagantur 5 Mane erat: excussus somno Tirynthius actor 10 Grande; pater monstri Mulciber hujus erat: 15 Ora super postes affixaque brachia pendent, 20 66 'Accipio revocamen" ait, vocemque secutus Ille aditum fracti praestruxerat obice montis : 25 Quod simul eversum est, fragor aethera terruit ipsum, 30 35 Ille cadit, mixtosque vomit cum sanguine fumos, 40 10 22. ROMULUS AND REMUS. (Fast. II., 383 ff.) Silvia Vestalis caelestia semina partu Flent tamen, et geminos in loca jussa ferunt. Hic, ubi nunc fora sunt, lintres errare videres, "At quam sunt similes! at quam formosus uterque ! 15 Si genus arguitur vultu, nisi fallit imago, 20 Nescio quem vobis suspicer esse deum- Nata simul, moritura simul, simul ite sub undas 25 Sustinet impositos summa cavus alveus unda. 30 Arbor erat: remanent vestigia; quaeque vocatur Venit ad expositos-mirum !-lupa foeta gemellos. Non nocuisse parum est: prodest quoque. Quos lupa nutrit, Perdere cognatae sustinuere manus! 35 Constitit, et cauda teneris blanditur alumnis, Et fingit lingua corpora bina sua. 5 10 Marte satos scires: timor afuit. Ubera ducunt 23. FOUNDATION OF ROME. DEATH OF REMUS. (Fast. IV., 809 ff.) Jam luerat poenas frater Numitoris, et omne Alter Aventinum mane cacumen init. Sex Remus, hic volucres bis sex videt ordine. Pacto 15 Fossa repletur humo, plenaeque imponitur ara, 20 Inde premens stivam designat moenia sulco: Vox fuit haec regis: "Condenti, Juppiter, urbem, Quosque pium est adhibere deos, advertite cuncti! Et novus exiguo tempore murus erat. Hoc Celer urget opus, quem Romulus ipse vocara:, 30 Sint "que, "Celer, curae" dixerat "ista tuae. Neve quis aut muros aut factam vomere fossam Transeat, audentem talia dede neci." Quod Remus ignorans humiles contemnere muros Coepit et "His populus" dicere "tutus erit?" 35 Nec mora, transiluit. Rutro Celer occupat ausum, Ille premit duram sanguinolentus humum. Haec ubi rex didicit, lacrimas introrsus obortas Devorat, et clausum pectore vulnus habet. Flere palam non vult exemplaque fortia servat, "Sic "que 99 meos muros transeat hostis ait. Dat tamen exsequias; nec jam suspendere fletum Sustinet, et pietas dissimulata patet. 40 66 Osculaque applicuit posito suprema feretro, Atque ait: Invito frater adempte, vale!" 45 Arsurosque artus unxit: fecere, quod ille, 50 Faustulus et maestas Acca soluta comas. Urbs oritur quis tunc hoc ulli credere posset?— 24. MARS RELATES TO THE POET THE RAPE OF THE SABINE VIRGINS, AND THE RECONCILIATION WITH THEIR FATHERS. (Fast. III., 179 ff.) Parva fuit, si prima velis elementa referre, Roma; sed in parva spes tamen hujus erat. Moenia jam stabant. populis angusta futuris, Credita sed turbae tunc nimis ampla suae. 5 Quae fuerit nostri, si quaeris, regia nati, Aspice de canna straminibusque domum. |